Ένα πνευματικό παιδί του Γέροντα, ο Π.Ν., ζούσε και εργαζόταν στο Γιοχάνεσμπουργκ στην Αφρική. Ένα βράδυ το αφεντικό του τον κάλεσε στο σπίτι του για φαγητό.
Εκεί που συζητούσαν είπε ο Π.Ν. στον άλλο πως ο πνευματικός του που βρίσκεται στην Αθήνα έχει αυτά κι αυτά τα χαρίσματα. Και περιέγραψε τον Γέροντα Πορφύριο.
Ο άλλος γέλασε και του είπε ότι αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς και πως σαν επιστήμονας που ήταν δεν μπορούσε να τα πιστέψει.
Ο Π.Ν. χαμογέλασε και του είπε:
– Πάρε το τηλέφωνο να ιδείς και να τον ακούσεις. Θα στον συστήσω εγώ, για να σου δώσει ευλογία.
– Γιατί, κύριε τάδε, η μεγάλη σας κόρη θέλησε να θέσει τέρμα στην ζωή της;
Εκείνου του… έπεσε το τηλέφωνο από τα χέρια, διότι το γεγονός αυτό σχετικά με το παιδί του δεν το είχε αποκαλύψει σε κανέναν.
– Μόλις μίλησα με έναν άγιο, ομολόγησε μετά...
Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (1906-1991).
Από το βιβλίο του Ιωάννη Μαρουσιώτη, «Όσα είδα και άκουσα από τον Γέροντα Πορφύριο», εκδόσεις Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Μήλεσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου