Μας μεγάλωσαν μαθαίνοντας μας να αγαπάμε την κάθε άκρη αυτής της χώρας .
Την κάθε πέτρα και την ιστορία που κουβαλάει .
Μας κοιμιζαν με ηρωικά παραμύθια και ένδοξες ιστορίες.
Οι αθλοι του Ηρακλή ήταν τα παραδείγματα μας .
Στην εκκλησία με φούστα και όταν περνούσαν τα Άγια το κεφάλι σκυμμένο από σεβασμό.
Στολίσαμε επιταφιους και γίναμε μυροφορες.
Είπαμε ποιήματα με πάθος σε εθνικές γιορτές και ντυθηκαμε τις παραδοσιακές μας φορεσιές με καμάρι .
Τιμήσαμε τα σχολεία μας παίρνοντας μέρος σε παρελασεις και η περηφάνια που νοιώθαμε ήταν απέραντη .
Τραγουδήσαμε Βέμπο με δάκρυα στα ματια .
Μεγαλώσαμε κι ανακαλύψαμε, γιατί εκεί μας ωθούσαν οι ρίζες μας , τους ποιητές και τους συγγραφείς μας .
Παλέψαμε για Ιδέες και για Αξίες ασαλαυτες απ' τα θεμέλια τους .
Μαλώσαμε με καθηγητές υπερασπιζομενοι τα πιστεύω μας χωρίς να κάνουμε χιλιοστό πίσω .
Μαζευτήκαμε σε οικογενειακά τραπεζια και συμπόσια όπου τα γέλια ηταν κυρίαρχα.
.............................................................................................
Αγωνιστήκαμε στα πεζοδρόμια για Δημοκρατία κι Ελευθερία.
Καλλιεργησαμε μέσα μας ότι μπορούσε να καλλιεργηθεί από Πατρίδα .
Την κάθε πέτρα και την ιστορία που κουβαλάει .
Μας κοιμιζαν με ηρωικά παραμύθια και ένδοξες ιστορίες.
Οι αθλοι του Ηρακλή ήταν τα παραδείγματα μας .
Στην εκκλησία με φούστα και όταν περνούσαν τα Άγια το κεφάλι σκυμμένο από σεβασμό.
Στολίσαμε επιταφιους και γίναμε μυροφορες.
Είπαμε ποιήματα με πάθος σε εθνικές γιορτές και ντυθηκαμε τις παραδοσιακές μας φορεσιές με καμάρι .
Τιμήσαμε τα σχολεία μας παίρνοντας μέρος σε παρελασεις και η περηφάνια που νοιώθαμε ήταν απέραντη .
Τραγουδήσαμε Βέμπο με δάκρυα στα ματια .
Μεγαλώσαμε κι ανακαλύψαμε, γιατί εκεί μας ωθούσαν οι ρίζες μας , τους ποιητές και τους συγγραφείς μας .
Παλέψαμε για Ιδέες και για Αξίες ασαλαυτες απ' τα θεμέλια τους .
Μαλώσαμε με καθηγητές υπερασπιζομενοι τα πιστεύω μας χωρίς να κάνουμε χιλιοστό πίσω .
Μαζευτήκαμε σε οικογενειακά τραπεζια και συμπόσια όπου τα γέλια ηταν κυρίαρχα.
.............................................................................................
Αγωνιστήκαμε στα πεζοδρόμια για Δημοκρατία κι Ελευθερία.
Καλλιεργησαμε μέσα μας ότι μπορούσε να καλλιεργηθεί από Πατρίδα .
Βλέπαμε έξω απ' την πόλη μας την πινακίδα που έγραφε "Σκόπια" και κάθε φορά ο πατέρας μας εφτυνε αηδιασμένος λέγοντας μας κι από μια ιστορία .
Κανένας άχρηστος διεθνιστης δεν μπορεί να ξεριζώσει τις μνήμες μας και την ηθική μας υπόσταση .
Κανένας δεν μπορεί με ένα άχρηστο χαρτί να μας υποχρεώσει να αυτοδιαγραφουμε και να παραχωρήσουμε την Πατρίδα μας .
Τέτοιες συμφωνίες δεν υπογράφουν ούτε μετά από πόλεμο οι ηττημένοι.
Πόσο μάλλον να κάνει τέτοιες παραχωρήσεις το πιο ισχυρό κράτος των Βαλκανίων απέναντι σε ένα μόρφωμα κρατίδιο χωρίς υπόσταση.
Η συχωρεμενη η γιαγιά μου έλεγε για τους γυφτους του βορρά
"αυτοί κορίτσι μου θέλουν να κάνουν με ξένα κόλλυβα συχωριο "
Με τα δικά μας κεκτημένα δεν πρόκειται να κάνει ποτέ κανείς τίποτε πέρα από μια τρύπα στη λίμνη των Πρεσπών.
Οι εθνοπροδότες θα λάβουν αυτό που τους αξίζει .
Είστε πολύ μικροί για να σβήσετε το Είναι μας .
Πολύ μικροί.
Επιστροφή στης γιαγιάς τα παραμύθια για να ξαναβρούμε τις ρίζες μας επειγόντως .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου