" Στα ανήφορα προς "Εμμαούς", δεν σε αναγνώρισα...

Στα ανήφορα προς "Εμμαούς", δεν σε αναγνώρισα
στου νου μου τα σκοτάδια,
εδώ και εκεί περιπλανήθηκα,
ρίχνοντας "δίχτυα",
σαν να ήμουν εκεί,
μαζί με τους δικούς Σου τους ψαράδες.
Μα Εσύ απαλά με κοίταξες,
στα ανήφορα προς "Εμμαούς"
σαν με συνάντησες,
εδώ μπροστά σου να τα ρίξεις,
είπες, απαλά ψυθίρισες μες στην ψυχή μου,
εδώ μην ψάχνεις μακρυά
σε ώρες που ενώ σέρνεσαι πονείς,
χωρίς ψωμί ποτέ σου να χορτάσεις.
Τώρα εδώ μπροστά μου ρίχνω δίχτυα,
αλιεύω, φωτιά τα Άγια λόγια της Γραφής,
στου νου τα δίχτυα,
περιμάζεψα,
εδώ, δεν πήγα μακρυά.
Μην πορευτείς καρδιά μου
πια πότε,
στου νου της νύχτας τα σκοτάδια,
εδώ μπροστά σου τα εναπόθεσα
τα Άγια λόγια της Γραφής,
σε ολόφωτες ημέρες να αλιεύεις,
να μην μου πεις ξανά
αδειανά παρέμειναν του νου τα " δίχτυα"
σου, ποτέ!

Πηγή: Μαρία Λαού