''Δὲ βλέπεις πόσο βλασφημεῖται ὁ Θεὸς κάθε μέρα; πόσο βρίζεται ἀπὸ τοὺς ἀπίστους καὶ τοὺς πιστούς, καὶ μὲ τὰ λόγια καὶ μὲ τὰ ἕργα; Τί λοιπόν; μήπως ἑσβησε γι’ αὐτὸ τὸν ἥλιο; κοίμισε τὴ σελήνη; ερριξε ὁ οὐρανὸς καταρρακτώδη βροχή, συγκλόνισε τὴ γῆ; ξήρανε τὴ θάλασσα; εξαφὰνισε τὶς πηγὲς τῶν ὑδάτων; ἀναστάτωσε τὸν ἀέρα, Καθόλου, ἀλλ’ ἐντελῶς τὸ ὰντίθετο· ἀνατέλλει τὸν ἥλιο, ρίχνει τὴ βροχή, δίνει καρπούς, δίνει ετήσιες τροφὲς στοὺς βλάσφημους, στοὺς ἁνόητους, στοὺς μιαρούς, στοὺς διῶκτες, ὄχι μόνο μιὰ μέρα, οὔτε δύο, οὔτε τρεῖς, ἀλλὰ σ’ ὅλη τὴ ζωή. Αὑτὸν μιμήσου καὶ εσύ, αὑτὸν ζήλεψε ὅσο σοῦ τὸ ἐπιτρεπουν οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις. Δὲν μπορεῖς νὰ ἁνατείλεις τὸν ἥλιο; μὴ κακολογήσεις. Δὲν μπορεῖς νὰ δώσεις βροχή; μὴ βρίζεις. Δὲν μπορεῖς νὰ θρέψεις μὴ φερεσαι σὰν μεθυσμένος. Αὐτὰ τὰ δῶρα εἶναι ἀρκετὰ γιὰ σενα. Ἡ εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἐχθροὺς γίνεται μὲ ἔργα. Ἑσὺ κάμε μὲ λόγια τὴν εὐεργεσία, προσευχήσου γιὰ τὸν ἐχθρό. ’Έτσι θὰ εἶσαι ὅμοιος μὲ τὸν Πατέρα σου τὸν οὐράνιο.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου