" Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙ
Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! "
《 ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΑΡ ΜΥΡΙΖΕΙ...
μας είπαν τα Τροπάρια του Αγίου Γεωργίου, σήμερα μυρίζει Άνοιξη, Άνοιξη υλική, της εποχής αλλά και πνευματική!
Ο Άγιος Γεώργιος συνεορτάζει σ’ αυτή τη χαρούμενη ατμόσφαιρα της Αναστάσεως του Χριστού.
Η Ανάσταση του Χριστού αποδεικνύει ότι Ζη Κύριος ο Θεός, Είναι ζωντανός ο Θεός πάντοτε.
Εκουσίως έγινε Άνθρωπος, υπέμεινε Σταυρό και Θάνατο και Ταφή και Ανέστη εκ Νεκρών για να νικήσει το θάνατο.
Δεν φοβόμαστε πλέον το θάνατο και οι νεκροί μας, μας περιμένουν όλους για να κλείσομε, με τη Χάρη του Θεού, την ατελεύτητη ζωή που χαρίζει η πίστις και η Αγάπη του Θεού.
Δεν είναι στιγμιαία, αγαπητοί μου αδελφοί, η Ανάστασις του Κυρίου, δεν είναι η τελετή της Αναστάσεως , που ήρθε και πέρασε.
Η Ανάστασις είναι το Μυστήριον το Υπερφυές και το Γεγονός το Διαρκές, το Διαρκές Α κι Ω της Πίστεως της Εκκλησίας μας, της Ορθοδόξου Πίστεως. Εάν δεν πιστεύομε εις την Ανάστασιν του Κυρίου μας διαρκώς, τότε όλα είναι μάταια.
Σ’ αυτό πίστεψε ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος, Αυτόν αγάπησε, Αυτόν πόθησε και γι' Αυτόν έδωσε η ζωή του, στα τέλη του τρίτου με αρχές του τετάρτου αιώνος γεννημένος στην Νικομήδεια της Μικράς Ασίας, της Αγιοτόκου Μικράς Ασίας.
Ο πατέρας του Γερόντιος, η μητέρα του Πολυχρονία απ' τη Λήδα της Παλαιστίνης, ο πατέρας του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία ανέθρεψαν το παιδί τους εν Παιδεία και Νουθεσία Κυρίου.
Λέμε καμιά φορά για τη νεότητα...
Αν εμείς οι γονείς, οι μεγαλύτεροι, οι δάσκαλοι δεν παιδαγωγήσομε τα παιδιά μας με τα Νάματα της Πίστεως πού θα βρουν την Αλήθεια; Ο Άγιος Γεώργιος έτυχε αυτής της ευτυχούς συγκυρίας, να ανατραφεί από ευλαβεστάτη οικογένεια.
Ανήλθε τα αξιώματα του στρατού, έφτασε μέχρι και στρατηγός περίπου. Είχε την πίστη του, στα χρόνια τα δύσκολα, κρυφή μέσα στην καρδιά του. Όταν ήρθε όμως η ώρα των διωγμών των Χριστιανών, των απηνών διωγμών από τον Διοκλητιανό, ομολόγησε την πίστη του με θάρρος:
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΜΑΙ !
Και όταν τον βάλανε στα φοβερά μαρτύρια, στον τροχό με τα κοφτερά μαχαίρια που έκοβε λεπίδες το σώμα του , στην άκαη άσβεστο τρεις ημέρες, όταν τον βάλανε να φορέσει σιδερένια παπούτσια , τα οποία ήταν πυρωμένα και μέσα εκεί είχαν καρφιά εκείνος τί έλεγε:
ΤΡΕΞΕ ΓΕΩΡΓΙΕ ΝΑ ΠΡΟΦΘΑΣΕΙΣ ΤΟΝ
ΚΥΡΙΟ ΣΟΥ
Πού βρίσκουν αυτή τη δύναμη, εμάς ένα αγκαθάκι να μας τρυπήσει υποφέρομε και πονάμε, πού τη βρίσκουν; για να τη βρούμε κι εμείς, να τους μιμηθούμε. Τί λένε οι Άγιοι Πατέρες;
" Ανεξάρτητα από τις μικρές ή μεγάλες αμαρτίες που έχει ο καθένας μας το ζητούμενον είναι να ποθούμε το Θεό, να αγαπούμε το Θεό, να έχομε το Θείο Έρωτα. "
Για σκεφτείτε εμείς οι άνθρωποι, εσείς, όλοι μας, όταν ερωτευτούμε ένα πρόσωπο πού είναι ο νους μας, πού είναι η σκέψη μας, πού είναι το ενδιαφέρον μας;
Σ’ αυτό το πρόσωπο.
Μάλιστα ο Άγιος Πορφύριος λέει :
- Στην Ομόνοια να είσαι, που υπάρχει η τεράστια κίνησις όταν εσύ είσαι ερωτευμένος ο νους σου είναι στο αγαπώμενο πρόσωπο.
Αυτό το αγαπώμενο πρόσωπο θα πρέπει να είναι στη ζωή μας, στην ψυχή μας, στην καρδιά μας, ο Αληθινός Θεός, Αυτός που χαρίζει τη ζωή. Δια της Πίστεως, εις Αυτόν νικούμε εμείς το Θάνατο, Αυτός που χαρίζει, δια της Εκκλησίας Του, δια των Μυστηρίων της Αγίας Εκκλησίας την υγεία της ψυχής και του σώματος, την παρηγοριά, την ευλογία, τα πάντα.
Αυτόν τον Θείο Έρωτα είχε ο Άγιος Γεώργιος και παλικάρι 23, 25 ετών θεώρησε τα πάντα μάταια, σκύβαλα.
Έτσι δεν είναι;
Όσα και να φτιάξομε σε αυτή τη ζωή, ζητάμε πολλές φορές να φτιάξομε σπίτια, παλάτια, έρχεται μια στιγμή φεύγομε γυμνοί και τετραχηλισμένοι τα’ αφήνομε όλα εδώ και πάμε να παρουσιαστούμε στο Θεό για να δώσει ο καθένας μας λόγο κατά τα έργα αυτού.
Εκείνον επόθησε, για Εκείνον ζούσε.
" Ζω δε ουκέτι εγώ", όπως ο Άγιος Απόστολος Παύλος έλεγε, όπως ο Άγιος Γέροντας Κύριλλος τόνιζε, "Ζη δε εν εμοί Χριστός", ζούσε μέσα του ο Χριστός. Δεν λογάριασε ούτε μάχαιρα, ούτε ξίφη, ούτε τυραννίες.
Βέβαια εμείς στην εποχή μας έχομε άλλου είδους τυραννίες, επιστημονικές τυραννίες, βιολογικούς πολέμους αλλά κι εμείς προσανατολισμένοι , ενατενίζοντες το Θεό και βάζοντάς Τον μέσα μας δια των Αγίων και Αχράντων Μυστηρίων με τη Θεία Κοινωνία, αφού έχομε Θεό Ζωντανό και Αληθινό, όπως έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος, δεν φοβούμαστε τίποτα.
Θα πρέπει όμως, όπως λένε οι Άγιοι Πατέρες και εμείς που ήρθαμε εδώ να τιμήσομε τον Άγιο Γεώργιο σε αυτό το εξωκλήσι της Αγίας Μονής και όλοι που τιμούν, είτε με την ονομαστική τους εορτή, είτε με την ευλάβειά τους τον Άγιο Γεώργιο θα αποδείξομε την τιμή μας στον Άγιο και σ’ όλους τους Αγίους όπως λέει ο Ιερός Χρυσόστομος "Τιμή Αγίου μίμησις Αγίου".
Ή ο Μέγας Βασίλειος "Εορτή Αγίου μίμησις Αγίου".
Όταν θελήσομε με την καρδιά μας να τους μιμηθούμε, να μιμηθούμε την πίστη του Αγίου Γεωργίου, την Ομολογία του, να μην ντρεπόμαστε. Περνάμε απέξω από κάποια Εκκλησία να μην ντρεπόμαστε να κάνομε σωστά το Σταυρό μας, όχι σαν μαντολίνο.
Γιατί έλεγαν οι Άγιοι Γέροντες:
- Άμα δεν τον σχηματίζομε σωστά το Σταυρό μας, στο μέτωπο, στην κοιλιά, δεξιά και αριστερά των χεριών μας είναι σαν τον κυνηγό που έχει το όπλο του δεν σκοπεύει όμως σωστά και γι' αυτό και δεν σκοτώνει τα πουλιά.
Εμείς , όταν δεν κάνομε σωστά το Σταυρό μας , ο διάβολος τρέμει μεν αλλά όταν δεν τον τυπώνομε σωστά δεν φεύγει.
Να τους μιμούμεθα στην ομολογία στην καθημερινή μας ζωή με διάκριση, με ομορφιά, με τα πάντα.
Ο Άγιος Γεώργιος είναι από τους πιο αγαπητούς Αγίους τόσο στην Ελλάδα την Ορθόδοξη, όσο και σε όλους τους Ορθόδοξους λαούς. Εξωκλήσια, παρεκκλήσια, κυρίως Ναοί τιμώνται στο όνομά του. Και στο χωριό του Αγίου Ιακώβου, στη Φαράκλα, Άγιος Γεώργιος και στην Άμφισσα όταν έφθασαν ως πρόσφυγες Άγιος Γεώργιος και στο χωριό του διαδόχου του, του Γέροντος Κυρίλλου, Άγιος Γεώργιος του Κρυονερίου και στο δικό μου το χωριό, στη Βέροια, Άγιος Γεώργιος και το δικό μου το όνομα Γεώργιος.
Πόσο δημοφιλής Άγιος είναι ο Άγιος Γεώργιος και πόσο τρέχει και προφθάνει σε όσους τον επικαλούνται με πίστη.
Ας ζητήσομε τις πρεσβείες του, δεόμενοι, να διαλύσει αυτήν την Πανδημία που μαστίζει την Ελλάδα και την Οικουμένη και όλα τα κακά που προέρχονται από αυτήν.
Να χαρίσει ο Θεός, με τις πρεσβείες του Αγίου Γεωργίου, εξαιρέτως της Κυρίας Θεοτόκου, που ο Ναός αυτός εκτός από τον Άγιο Γεώργιο τιμάται και στην Κοίμηση της Θεοτόκου, την πανηγυρίζουμε εδώ 15 Αυγούστου.
Με τις πρεσβείες της καλής μας Παναγίας, τις πρεσβείες των Αγίων Δαυίδ, του Αγίου Ιακώβου, των Αγίων Μαρτύρων, Μεγαλομαρτύρων Τιμοθέου και Μαύρας και όλων των Αγίων , να χαρίσουν την Ειρήνη στον τόπο, να μας φωτίζουν να βαδίζομε σωστά, Ορθόδοξα, Χριστιανικά.
Να φωτίζουν τους άρχοντές μας να λαμβάνουν αποφάσεις αρεστές στο Θεό και για το καλό του λαού του Θεού και για το καλό όλου του κόσμου.
Και όταν θα ‘ρθει η ώρα να φύγομε από αυτή τη ζωή ο καθένας μας να έχει τη συνείδησή του καθαρή.
Όχι σε ζήλιες αδερφοί μου, όχι σε ανταγωνισμούς, όχι σε κακίες, όχι σε διαχωρισμούς μέσα στην Εκκλησία, ο Θεός θέλει την ενότητα, θέλει την αγάπη.
Κι έτσι αγαπημένοι, σαν ένας κόσμος, σαν μια συντροφιά να βαδίσομε τη ζωή μας και όταν θα ‘ρθει η ώρα για τον καθένα μας να ακούσομε της Μακαρίας Φωνής του
του Θεού :
- Ευ δούλε αγαθέ και πιστέ , επί ολίγα ης πιστός, επί πολλά σε καταστήσω, είσελθε στην χαρά του Κυρίου σου.
Αυτή τη Φωνή άκουσε ο Άγιος Γεώργιος. Και μάλιστα λέγεται επειδή υπέφερε δεινά και φοβερά μαρτύρια , όταν ανέβηκε στη Βασιλεία του Θεού ο Χριστός σηκώθηκε από το θρόνο Του για να τον υποδεχθεί τον Άγιο Γεώργιο.
Από την άλλη, αγαπητοί μου αδελφοί, με βάση μια εμπειρία που είχαμε εδώ στο Μοναστήρι και με τους λόγους του Αγίου Ιακώβου, επιτρέψατέ μου να σας πω ότι, ανεξάρτητα αν εμείς ζούμε τέτοιου είδους μαρτύρια σωματικά, όπως έζησε ο Άγιος Γεώργιος,
εμείς ζούμε, βέβαια όταν θέλουμε να είμαστε πιστοί στο Θεό, το λεγόμενο ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ παλεύομε 25 ώρες το εικοσιτετράωρο, με τα καλά παιδιά, τους δαίμονες, να κρατήσομε άμυνα στους λογισμούς, στους πειρασμούς, στα πάντα που μας προκαλούνε.
Ε! ο Θεός όταν εμείς αντισταθούμε σε αυτές τις ταλαιπωρίες τα λογαριάζει, λόγια του Αγίου Ιακώβου είναι αυτά, ως μαρτύριο, σαν το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου , αν είναι έντονος ο πόλεμος, τον οποίον δεχόμαστε.
Κι αν δεν μας αξιώσει ο Θεός να τύχομε του σωματικού μαρτυρίου για να πάρομε το Στέφανο του Μάρτυρος, αν αντισταθούμε ενάντια σ’ όλες αυτές τις ταλαιπωρίες του διαβόλου, κύκλωθεν, από παντού από κει που δεν το περιμένεις σου 'ρχονται και πολλές φορές έχομε δώσει εμείς δικαιώματα βέβαια και εύλογο, αλλά κι όταν δεν δίνομε ακόμα δικαιώματα εκείνος κάνει τη δουλειά του αλλά κι εμείς τη δική μας τη δουλειά κρατώντας αντίσταση.
Όταν λοιπόν κρατήσομε αντίσταση θα μας στέψει ο Θεός με τον Στέφανο του Μάρτυρος, γιατί υπομείναμε το Μαρτύριο της Συνειδήσεως.
Εύχομαι όλοι να ανέβομε στο Θεό έχοντες μέσα μας την Πίστη την Ορθόδοξη και την Ομολογία ότι την πίστη τετήρηκα, τήρησα την πίστη Χριστέ μου, έστω και με τις ολιγοπιστίες μου, Εσύ με στερέωσες στην Πίστη γιατί Σου ζήτησα να Μου προσθέσεις πίστη, έστω με τις αδυναμίες μου, έστω με τις μικρές και μεγάλες αμαρτίες μου, όμως Εσύ μου τις συγχώρησες γιατί Σου ζήτησα συγνώμη κι έτρεξα στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως και τώρα δέξε με ως έναν των μισθίων Σου.
Εύχομαι όλοι μας με την Αγάπη του Θεού Δωρεάν και με αυτή την Πίστη μας, μ’ αυτό τον Θείο Πόθο μας για Εκείνον να αξιωθούμε της Αιωνίου Βασιλείας, της Αιωνίου Ζωής και όλων των αγαθών που ετοίμασε ο Θεός γι' αυτούς που Τον αγαπούν. Αμήν!》
ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ
Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ, 3/5/2021
|απόσπασμα από αυτήν την ομιλία / από τα "ΟΥΡΑΝΙΑ ΝΑΜΑΤΑ"
(η απομαγνητοφώνηση από τη Sofia Kalogirou )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου