~ Ποιος να στο έλεγε πως εκείνο το όνειρο εφιάλτης που πριν κάποια χρόνια ένα τέτοιο ξημέρωμα σε συνάντησε θα έβγαινε κάποτε αληθινό…
Κυριακή των Βαϊων ξημέρωνε και τρόμαξες μες στην νύχτα. Αλάφρωσε η ψυχή σου όταν ύστερα ξύπνησαν μαζί και όλες οι αισθήσεις σου.
Ονειρεύτηκες ότι ήσουν παιδί και αποκοιμήθηκες χωρίς να προλάβεις να πας στην Εκκλησιά όρθρου βαθέως όπως το συνηθίζατε με τα άλλα παιδιά να ακουστεί το πρώτο Ευαγγέλιο της μεγάλης μέρας και έπειτα αφού πάρεις αγκαλιά την δική σου κόφα με τα βάγια να περιμένεις το σινιάλο με τα λόγια του παπά :
ὁ δὲ πλεῖστος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐν τῇ ὁδῷ, ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπὸ τῶν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τῇ ὁδῷ…
και εκείνη την ώρα να αρχίσεις μαζί με τα άλλα παπαδάκια να πετάς τα κλαδιά και τα φύλλα από την βαγίτσα της πλατείας να στρωθεί καλά όλη η Εκκλησία και να μοσχοβολήσει.
Την αλογία ήρθε ο Χριστός να λύσει την κάκιστη.
Υιέ Δαυίδ και Ωσαννά φωνάξαμε όλοι εμείς εδώ …της «Εκκλησίας οι άνθρωποι».
Βασιλέα των Ουρανών και των Αγγέλων, Νικητή και Σωτήρα Ευλογημένο, Νέο Αδάμ, και Λόγο σε προσφωνήσαμε εμείς εδώ …της Εκκλησίας οι πρώην ακολουθούντες…Μετά κλάδων σε υμνήσαμε, μετά ξύλων σε συλλάβαμε …
Από υμνητές Σου αγνώμονες θα μπήξουμε λόγχη στην πλευρά Σου.
Απ το ωσαννά στο σταυρωθήτω!
Λίγο αρκεί να γίνει το όνειρο εφιάλτης!
Και εσύ αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου, από υμνητής και προϋπαντητής να γίνεις σταυρωτής.
Υπάρχει τελικά χειρότερος εφιάλτης από εκείνον τον παιδικό σου, κρυμμένος βαθιά εντός μας…στο υποσυνείδητο!
Στο βαθύ σκοτεινό αποθηκάκι, την κρύπτη όλων των θλιβερών ιαχών του πραιτωρίου.
Όλα τα Βαραββάν και τα σταυρωθήτω που ναι, δεν ακούστηκαν ποτέ απ το δικό μας στόμα, μα όλη μας η βιωτή οι κρυφοί μας λογισμοί και το φαρισαϊκό μας πνεύμα συνεχώς τα ξεστόμιζαν.
Σε εμάς και στο αυτεξούσιο μας εναπόκειται το αν θα κάνουμε ξανά και ξανά αυτήν την διαδρομή...
Μεγάλη Εβδομάδα...
Νώντας Σκοπετέας.
(Απόσπασμα από την ομότιτλη εκπομπή. Οπτικοποίηση από την αδελφή μας και συνεργάτιδα Στεφανία Στ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου