Όπως ακούσαμε στο Τριώδιο,
η κρίση του Θεού τι είναι;
Είναι κρίση αγάπης,
κρίση ευσπλαχνίας τελικά.
Τι είπε ο Χριστός;
Δεν μας είπε:
-Όχι Κύριε, δεν φάγαμε λάδι.
-Μπράβο σας! Περάστε στον παράδεισο.
-Πήγατε στο απόδειπνο τη Μεγάλη Σαρακοστή;
-Πηγαίναμε Κύριε, κάναμε και μετάνοιες!
-Περάστε στον παράδεισο.
-Πήρατε λουλούδια για τον επιτάφιο;
-Πήραμε λουλούδια!
-Περάστε στον παράδεισο.
Δεν είπε τίποτα από όλα αυτά.
Τι είπε;
"Ήμουν φτωχός και με ελεήσατε.
Ήμουν ξένος και με παρηγορήσατε.
Ήμουν άρρωστος και με επισκεφτήκατε.
Ήμουν στη φυλακή και ήρθατε προς με,
ήμουν γυμνός και με ενδύσατε".
Αυτή είναι η κρίση!
Και γιατί αυτή είναι η κρίση;
Γιατί αυτό το γεγονός
μάς κάνει πραγματικά παιδιά του Θεού!
Τι να σε κάνω αν δεν έφαγες λάδι
και έφαγες τον άλλο από τη γλώσσα;
Δεν έφαγες μία κουταλιά λάδι
και ήπιες μία μπουκάλα αίμα,
το αίμα του αδερφού σου!
Προσεύχεσαι, λες.
Προσεύχομαι,
προσεύχομαι,
προσεύχομαι,
αλλά δεν έχεις μέσα στην καρδιά σου ευσπλαχνία.
Τι προσεύχεσαι;
Που προσεύχεσαι;
Έλεγε και ο γέροντας μας:
"Καλά ρε παιδί μου,
που προσεύχονται αυτοί οι άνθρωποι;
Στον Κρόνο;
Στο θεό Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του;".
Γίνεται να προσεύχεσαι στο Θεό,
τον πλήρη ευσπλαχνίας και αγάπης,
και η καρδιά σου να'ναι πέτρα;
Κι η καρδιά σου να'ναι ξύδι;
Κι εσύ να'σαι έτοιμος να φας τον άλλο από την γλώσσα,
γιατί δεν κάνει αυτά που εσύ θέλεις;
~ π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
|ο Μαριος Νικολαου κοινοποίησε προς την fb ομάδα μας,
ο "αμφοτεροδέξιος" & οι συν αυτώ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου