|Ξέρουμε ποια είναι αυτή η γυναίκα;
Παρατήρησέ την και θαύμασε το πόσο μοιάζει στις σημερινές Ελληνίδες...
Η Ολυμπιάδα,
μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Δεν έχω θαυμάσει,
δεν έχω εκτιμήσει,
δεν έχω λυπηθεί,
δεν έχω αγαπήσει ιστορικό πρόσωπο όσο εσένα,
Βορειοηπειρώτισσα…
Ο τάφος σου χαμένος εκεί που περπατώ,
στα χωράφια της μάνας μου,
στην Πύδνα της Πιερίας…
Μεγάλη Γυναίκα,
πώς σε σκότωσαν,
πώς σε πέταξαν,
πώς τόλμησαν,
σε τάφο ανώνυμο εσένα,
που το παιδί σου ολόξανθο,
μάγεψε την Ασία…;
Περπατώ στο Κίτρος
καί κάτι πουλιά σηκώνονται σε χαμηλή πτήση,
λέω στους φίλους μου -
είναι η ψυχή τής Ολυμπιάδας…
Πατώ στο αμπέλι
καί σε κάθε βήμα ψιθυρίζω μέσα μου
- πού είσαι;
Οι συγγενείς μας που καλλιεργούν εκεί,
στις Λουλλουδιές,
μου είπαν ότι παντού βρίσκουν οστά
(η κοσμοϊστορική μάχη της Πύδνας
διά της οποίας ολοκληρώθηκε
η κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους,
παραμένει η φονικότερη μάχη από καταβολής τού ελληνισμού,
19.000 έπεσαν
- ούτε ένα μνημείο).
Τρία πράγματα περιμένω να δώ πριν γίνω σκόνη.
Τρία πράγματα περιμένω να δώ πριν γίνω σκόνη.
Το ένα είναι να βρεθεί ο τάφος σου…
Θα μεθύσουμε
καί δεν θα ξεμεθύσουμε για ένα μήνα,
εμείς που πατάμε ελαφρυά,
μήπως πατάμε επάνω σου.
Τα άλλα δύο δεν θα τα πω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου