Μες στο σκοτάδι του μυαλού, μέσα στη νύστα μου
Αναζητώ αγάπη για να σταθώ στα ίσια μου
Ψάχνω ισχύ να με κρατήσει όρθιο
Ψάχνω φευγιό να με κρατήσει μόνιμο
Ο νους μου φεύγει σε λιβάδια και γρασίδια
Φεύγει σε μέρη με πλάκες και κυπαρίσσια
Φεύγει σε μέρη που κυκλοφορούν δικοί μας
Γνωστοί ή άγνωστοι μα όλοι καρδιακοί μας
Άνθρωποι γέροι και γριές αλλά και νέοι
Ημεδαποί, μετανάστες και λαθραίοι
Άνθρωποι ένοχοι που έφυγαν αθώοι
ή που στον πόλεμο κρύφτηκαν στο κατώι
Άνθρωποι νέοι που με τ' άγνωστο παντρεύτηκαν
γιατί δεν ήξεραν με ποιο μέλλον δεσμεύτηκαν
Είχαν ελπίδα στο Θεό να ξαναδούν
άνθρωπο μακρινό που τόσο αγαπούν
Ο κάθε άνθρωπος του "τότε" μια ιστορία
Η κάθε μνήμη τους και μία συγκυρία
Η κάθε δύσκολη στιγμή τους ένα μάθημα
Η κάθε θύμησή τους ένα άνθισμα
Κι όσοι ξεχάστηκαν, τι γίνεται με αυτούς;
Όσοι δεν άφησαν δικούς τους, τι με δαύτους;
Σε όσους έσπασαν οι πλάκες που τους σκέπασαν
Ποια ήταν άμυνα από αυτά που έπραξαν;
Μόνο η αγάπη στην καρδιά και η ευλάβεια
εις τους ανθρώπους μα και στα Μυστήρια τ' Άγια
Μόνο η πίστη στην Πίστη των Πατέρων τους
στάθηκε εμπόδιο στην πίστη των πατέρων τους
Γι' αυτό οι άνθρωποι της πόλης που ξεχάσαν
θα επαναλάβουν την ιστορία που δε λάβαν
Τα συναξάρια ξαναγράφονται στις μέρες μας
και νέοι γίνονται δροσιά μέσα στις ξέρες μας
Το παραπάνω ποίημα πραγματικά γράφτηκε εν μέσω κούρασης αλλά και ανάγκης έκφρασης. Ίσως υποσυνείδητα να επηρεάστηκε από το δυστύχημα στα Τέμπη αλλά σίγουρα όχι συνειδητά. Και σίγουρα όχι δυσάρεστα. Μέσα σε αυτό το δυστύχημα αναδείχθηκαν άνθρωποι διαμάντια που βρήκαν την ευκαιρία να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους και το έκαναν. Και βρέθηκαν κι άλλοι, ανάμεσα στους νεκρούς, που οι ζωντανοί που έμειναν πίσω ανέδειξαν το πόσο διαμάντια ήταν. Για αυτούς και για άλλα πολλά που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και που έχουν δει τα μάτια μου στους ανθρώπους, έχω να επιβεβαιώσω - αλλά αυτή τη φορά για καλό - πως άνθρωποι που ξέχασαν την ιστορία τους είναι υποχρεωμένοι να την ξαναζήσουν. Άνθρωποι που ξέχασαν τους αγίους τους είναι υποχρεωμένοι να γίνουν οι ίδιοι άγιοι. Έτσι προέκυψε ο τίτλος... "Τα συναξάρια ξαναγράφονται στις μέρες μας". Όλα τα υπόλοιπα ήταν η διαδρομή μέχρι τον επίλογο... Καλή υπόλοιπη Σαρακοστή! Καλή διαδρομή μέχρι την Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου