...Σήκωσε τότε το χέρι του καθώς ήταν ξαπλωμένος κι’αποσταμένος παρά τον πόνο από το τσακισμένο πλευρό του σε έναν πάγκο της κουζίνας και ομολόγησε με βεβαιότητα:
« Αγάπη !
να μην θωρούμε τον αδελφό μας ως ξένο,
αλλά σαν αδελφό μας ,
σαν τον ίδιο τον εαυτό μας»,
ενώ δίπλα του ο Νάσος,
ο Ολυμπιονίκης στα 100 μέτρα,
φιλοξενούμενος στο ουρανόπηκτο Μοναστήρι της Παναχράντου,
εγύριζε τώρα το 100στάρι κομποσχοίνι στα χέρια του
αφουγκραζόμενος τον αγαθό Γέροντα
στην Ολυμπιάδα ετούτη της ζωής...
|από τον αγαπημένο π.Διονύσιο Ταμπάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου