|γράΦει η ευεργετημένη του, Ελένη Ζεάκη
✨ Ήταν ο υπερήρωας
του εικοστού αιώνα
που είχε υπερφυσικές
δυνάμεις, μα και σώμα!
Και τον ακούμπησαν πολλοί
κάτσαν μαζί παρέα
ίδια όπως Τον Κύριο
απίστευτα κι ωραία!
Πως το ανθρώπινο μυαλό
μπορεί να καταλάβει
πως από ετούτη τη ζωή
Τη Θέωση είχε λάβει
Πώς γίνεται συμμετοχή
να 'χει στη Θεία Δόξα
η φύση η ανθρώπινη
που 'χει του πάθους λόξα
Επτά Φλεβάρη η μάνα του
κάνει στον κόσμο χάρη
Γεννήθηκε ο Ευάγγελος
γόνος του Μπαϊρακτάρη
Στα καλντερίμια ενός χωριού
χίλια εννιακόσια έξι
στου Αη Γιάννη Εύβοιας
το φως του είχε φέξει
Και στο σχολείο του χωριού
δυό τάξεις μόνο πάει
στη φτωχική φαμίλια του
δουλεύει που πονάει
Οκτώ χρονών μικρό παιδί
πάει για εργασία
να βοηθάει τους γονείς
σε ξένη πολιτεία
Στον Πειραιά πρώτη φορά
σ' ένα παντοπωλείο
θα βρει την κλήση Στο
Θεό
να πει στον κόσμο αντίο
Ακούει με κατάπληξη
για ασκητές και τόπο
θέλει κι εκείνος να βρεθεί
με όποιο να 'ναι τρόπο
Του διαπερνάει την καρδιά
μια ΠορΦυρένια λάμψη
Στο Άγιο Όρος να βρεθεί
η φλόγα είχε ανάψει
Κάνει δυό τρεις προσπάθειες
φτάνει ως τη Χαλκίδα
Πίσω του λέει ο λογισμός
γύρισε στην πατρίδα
Τάχα πως η μανούλα του
θα τον αναζητούσε
μα επιμένει και κινά
για εκείνο που ποθούσε
Με τα πολλά έχει βρεθεί
στο πλοίο το "αλητάκι"
έτσι τον αποκάλεσαν
κυρίες με σακάκι
Ένιωσε απέραντη χαρά
γέλασε η καρδιά του
"Το αλητάκι Του Χριστού"
που ερχότανε κοντά Του!
Μόλις ακούμπησε τη γη
βρίσκει τον γέροντα του
Ήταν βεβαίωση Θεού
για το εγχείρημα του
Ήταν ο δωδεκάχρονος
Θεού "κομπιναδόρος",
αΦού δεν επιτρεπόντανε
παιδιά στο Άγιον Όρος
Τον βάλαν μέσα μυστικά
και στα Καυσοκαλύβια
τον έχουν όπως έχουνε
δάσκαλοι τα μολύβια!
Κάνει αρίστη υπακοή
κι ο Θείος έρωτας του
θα μετουσιωθεί γλυκά
στο Θείο χάρισμα του
Από τον γέροντα Δημά
παίρνει το χάρισμα του
Τ' Άκτιστο Φως τον έλουζε
και βρίσκονταν κοντά του
Και πέρασε στο είναι του
έβλεπε αλλιώς τα πάντα
απ' του βουνού τι γίνεται
μέχρι την πέρα μπάντα
Μπορούσε με ακρίβεια
να ακούει τον παλμό τους
τις ψαλμωδίες των πουλιών
προς Τον Δημιουργό τους
Άνοιγε τα χεράκια του
και Τον ευγνωμονούσε
έτοιμος ήταν να σταθεί
στον κόσμο που πονούσε
Πρέπει ο Θεός να όρισε
στον κόσμο να γυρίσει
και ο Νικήτας ασθενής
το Όρος θα αφήσει
Σε μια Μονή στην Εύβοια
πρεσβύτερος θα γίνει
η Χάρη του επίσκοπου
Πορφύριο τον ντύνει
Από δεκαεννιά χρονών
ήταν Αρχιμανδριτης
του Όρους ο κατακτητής
και Του Χριστού ο "αλήτης"
Μπαίνει στην Πολυκλινική
στο κέντρο της Αθήνας
κι είναι πηγή ιάσεων
πνοή χαράς κι ελπίδας
Γιατρεύει από απόσταση
και ξέρει κάθε βλάβη
με το σημείο του Σταυρού
πριν ο γιατρός προλάβει
Γίνεται ο πιό αγαπητός
με την απλότητα του
ξέρει σε όλους να μιλά
με τα χαρίσματα του
Και μάθαμε απ' τον Άγιο
τι ο Χριστός ζητάει
που κάθεται με αμαρτωλούς
με πόρνες συζητάει
Ξέρει τα έγκατα της γης
και φυσικό το βλέπει
μέσα στα βάθη του βυθού
και ως τα αστέρια πρέπει
Μπορεί να ζει το παρελθόν
αρχαίους να γνωρίζει
το χρόνο έχει σχετικό
και τον μετακομίζει!
Το αν ζει ή αν κοιμήθηκε
διαφορά δεν έχει,
ανθρώπους πάλι συναντά
και σε αρρώστους τρέχει
Σήκωσε το τηλέφωνο
μετά την κοίμησή του
σα να 'ταν ολοζώντανος
και ζούσε τη ζωή του!
Τέτοιον μεγάλον Άγιο
τη γη να ξεσκονίσεις,
άλλον δεν πρόκειται να βρεις,
ούτε να συναντήσεις...
Και σίγουρα οι Έλληνες
πολύ το αναγνωρίζουν
για ετούτο και Πορφύριους
νέους πολλούς βαφτίζουν
Μας μένει ανεξίτηλη
μία γνωστή του ρήση
πως "Ο Χριστός είναι Το Παν"
και τα 'χει όλα κλείσει!
Ήταν ο πόθος του ξανά
στο Όρος να γυρίσει
ήθελε να ταφεί εκεί
όταν θα ξεψυχήσει
Δύο Δεκέμβρη έφυγε
έσβησε η πνοή του
απ' την αρρώστια της καρδιάς
σταμάτησε η ζωή του
Ήτανε άρρωστη πολύ
η αγάπη τον κρατούσε
που είχε για τον άνθρωπο
και χρόνια διακονούσε
"Ζητάτε μου βοήθεια"
όλους εμάς προτρέπει
και να το κάνουμε γνωστό
σ' άλλους ανθρώπους πρέπει
Χαίρε Πορφύριε Άγιε,
απόδειξη είσαι μόνη
πως δεν μας εγκατέλειψε
Ο Κύριος δηλώνει...
━━━━━━━━━ ✧ ✦ ✧ ━━━━━━━━━
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου