* Η μετάλλαξη της Κυριακής

Διαβάζουμε στο γεροντικό για τον Αββά Σισώη
πως έμενε στο ίδιο κελάκι με μοναχό κλέφτη.

Όλα του τα είχε πάρει.
Δε μιλούσε όμως.
Δεν γόγγυζε.

Όταν πέθαινε ο Σισώης, ζήτησε στην κλίνη
να του φέρουν αυτόν τον μοναχό.

Του τον έφεραν.
Εκείνος τότε πήρε τα χέρια του κλέφτη μοναχού,
τα ασπάστηκε λέγοντας του:

-Τώρα σα να είδα τον άγγελο να έρχεται
να πάρει την ψυχή μου.
Φόβος μ' έπιασε..

Και ο άγγελος μου είπε:

-Μην φοβάσαι.
Εφ' όσον στη ζωή σου σκέπασες την αδυναμία
του αδελφού σου
και τώρα ο Θεός θα σκεπάσει τα δικά σου.
Έφυγε ο κλέφτης μοναχός συντετριμμένος.
Έφυγε και η ψυχή του Σισώη μακαρία..
 

*** 

Πόσο θα αλλοίωνε την ψυχή μας
η Χάρη της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας,
εάν γλυκαίνονταν ο Θεός με την μακροθυμία μας;

Οι περισσότεροι, ίσως και ο γράφων,
για έξι μέρες "βγάζουμε" τα μάτια
του αδελφού μας
και το πρωί της Κυριακής
προσπαθούμε να μεταλλαχθούμε.

Αλλά δε γίνεται...

π. Σπυρίδων Ράπτης