"-Πάτερ, γιατί έγινες μοναχός;" |Παιδιά....άγγελοι επί της γης...

Στην πρώτη μου φορά που πήγα ως ιερομόναχος

να κάνω αγιασμό σ' ένα Δημοτικό σχολείο,

μετά την τέλεση του αγιασμού μαζεύτηκαν τα παιδάκια

γύρω μου σαν τις μέλισσες...

Κάποια στιγμή ένας λιλιπούτειος φίλος, ο πιο μικρός στην παρέα,

-- θα πήγαινε πρώτη Δημοτικού--

μου κάνει την εξής εκπληκτική ερώτηση...

-Πάτερ, γιατί έγινες μοναχός;

Όλα τα παιδάκια περίμεναν με ανυπομονησία να ακούσουν τι θa τους έλεγα...

-Παιδάκια μου αγαπητά,

οι άνθρωποι γίνονται μοναχοί και μοναχές αντίστοιχα,

για να φωτίζουν με την αγάπη τους,

την προσευχή τους και το παράδειγμα τους

το δρόμο και την ψυχή των ανθρώπων!

Μου λέει ο μικρούλης φίλος:

-Μπράβο Πάτερ, είσαι όπως μου έχει πει η μαμά μου...Κόλλα το!

Δώσαμε τα χέρια μας,

εκείνο φίλησε το δικό μου

κι εγώ φίλησα το δικό του...

Παιδιά....άγγελοι επί της γης...

Γονείς σας παρακαλώ θερμά,

προσέξτε καλά τι αρχές δίνετε στά παιδιά σας,

γαλουχήστε τα με Χριστό και Ελλάδα,

γιατί όταν μεγαλώσετε,

αυτές τις αρχές θα σας επιστρέψουν ...

Ευλογία σέ όλους!

~ Με αγάπη Χριστού, πατήρ Νεκτάριος.

|από την Πολυξένη Ρέρρα