[...Κάνε ὡς ἄνθρωπος τά ἀνθρώπινα, ἀλλά νά σέ ὁδηγεῑ ὁ Χριστός, καί στόν δρόμο πού θά σέ βάλει ἐκεῖνος, σ᾿ αὐτόν νά μείνεις, καί ὅπως σέ ὁδηγεῖ ἐκεῖνος, ἔτσι νά ζεῖς... |π. Συμεών Κραγιόπουλος

~ Ευχές από όλους εμάς, τους "συν αυτώ", 

για τις απανταχού εορτάζουσες, 

μαζί με την τεράστια Αγία τους, 

Μακρίνες...

Ἡ ἁγία Μακρίνα,

ἡ ἀδελφή τοῦ μεγάλου Βασιλείου,

μπῆκε ἀρχικά στόν συνηθισμένο δρόμο

γιά τούς πολλούς καί ἐμνηστεύθη.

Ἀλλά νά ὅμως πού ὁ Θεός ἀλλιῶς ἤθελε

–πέθανε ὁ μνηστήρας της–

καί ἐκείνη τό δέχθηκε αὐτό

σάν δῶρο,

σάν εὐλογία

καί δέν κάθισε νά κλαίει τή μοίρα της,

ὅπως κάνουν συνήθως οἱ ἄνθρωποι,

καίτοι εἶναι χριστιανοί.

Καί ἔγινε ἔτσι ἡ μεγάλη ἁγία.

Πόσο μεγάλη σημασία ἔχει αὐτό,

τό νά ἀφεθεῖς στά χέρια τοῦ Θεοῦ!

Κάνε ὡς ἄνθρωπος τά ἀνθρώπινα,

ἀλλά νά σέ ὁδηγεῑ ὁ Χριστός,

καί στόν δρόμο πού θά σέ βάλει ἐκεῖνος,

σ᾿ αὐτόν νά μείνεις,

καί ὅπως σέ ὁδηγεῖ ἐκεῖνος, ἔτσι νά ζεῖς.

Τό θέμα δέν εἶναι νά σέ ἁρπάξει ὁ Θεός

καί νά σέ φτιάξει ὅπως θέλει,

ἀλλά νά παραδοθεῖς ἑκούσια.

Ὁ ἄνθρωπος τσιγκούνικα παραδίδεται.

Ἀλλά ὁ Θεός περιμένει.

Καί σιγά-σιγά ὅλο καί περισσότερο

παραδίδεται ὁ ἄνθρωπος,

καί τελικά θριαμβεύει ὁ Θεός.

Γίνεται τό μεγάλο θαῦμα: ἁγιάζεται ὁ ἄνθρωπος.

|Ἀποσπάσματα ἀπό τούς λόγους τοῦ π. Συμεών Κραγιόπουλου

|από Spiros Kontogouris