~ Aπό ταλαιπωρημένα γόνατα εμείς πως πάμε;

 

|άγιος Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα

(εμείς ξανά & ξανά από την εκ των "συν αυτώ", Λαμπρινή Παπαποστόλου)

ΥΓ:

Ταλαιπωρημένα, ναι!
Όχι όμως από τις μετάνοιες...
Δυστυχώς...

♰ Ξημερώνοντας η μέρα του Θεού, σαν αύριο στις 7 το πρωί, (8 Δεκεμβρίου 2019 έγραφε το ημερολόγιο), ακούσαμε όλοι για την οσιακή κοίμηση του (αγίου) Γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη και Αριζονίτη... |Θα το λέμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας...

 

  Συμπληρώνονται 6 έτη λοιπόν, από την κοίμηση του Οσίου Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτη, πνευματικού τέκνου του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή...

[Εννοείται πως ήδη ξεκίνησε το α(μ)Φιέρωμά μας σ΄εκείνον!

Αύριο ξημερώνοντας, κάθε 2 ώρες (και κάθε 2 λεπτά θα μπορούσαμε...) και μια ανάρτηση για τον τεράστιο πνευματικό ανάστημα του Αγίου Γέροντα Εφραίμ...]

(το σκίτσο του αγίου Γέροντα

στο οποίο στηριχτήκαμε

για να Φτιάξουμε την αρχική καρτούλα μας

είναι έργο του YannisKourkart )

Σκέπαζέ μας από ψηλά, 

αγαπημένε γέροντα Εφραίμ.

Σαν σήμερα

η οσιακή κοίμηση του γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη και Αριζονίτη.

Την ευχή του να έχουμε...

* από την Έρη Ελευθερία

Για αρχή, ένα σύντομο βιογραφικό του αγίου Γέροντος Εφραίμ του Φιλοθεϊτη και Αριζονίτη...

Ο Γέροντας Εφραίμ γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1928 στον Βόλο ως Ιωάννης Μωραΐτης. 
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη φτώχεια, βοηθώντας τον πατέρα του στην εργασία του, αλλά πάντα ακολουθούσε το ευσεβές παράδειγμα της μητέρας του (η οποία έγινε αργότερα μοναχή με το όνομα Θεοφανώ).
Και κατά τα λόγια του Αγίου γέροντα είναι....
Αγία και ""αρχιστράτηγος""....στον ουρανό...
Ως 30 χρόνων...

|άκουσέ τον να τα αφηγείται ο ίδιος 

ο άγιος Γέροντάς μας εδώ...

Σε ηλικία 14 χρονών άρχισε να λαχταρά τον μοναχισμό, αλλά δεν πήρε ευλογία από τον πνευματικό να πάει στο Άγιο Όρος έως ότου έγινε 19 χρονών.

Με την άφιξη του στο Άγιο Όρος, στις 26 Σεπτεμβρίου 1947, πήγε κατευθείαν στον γέροντα Ιωσήφ (Ησυχαστή), στη σπηλιά του Τιμίου Προδρόμου, ο οποίος τον αποδέχτηκε στην αδελφότητα του, και έκανε την κουρά του 9 μήνες αργότερα το 1948 με το όνομα Εφραίμ.
Από υπακοή στο γέροντά του, ο μοναχός Εφραίμ χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια ιερέας.
Η ζωή στην αδελφότητα του γέροντος Ιωσήφ ήταν πολύ αυστηρή και ασκητική.

Μετά την κοίμηση του γέροντος Ιωσήφ το 1959, συγκεντρώθηκαν αρκετοί μοναχοί γύρω από γέροντα Εφραίμ που τον είχαν ως πνευματικό πατέρα.

Το 1973 η αδελφότητά του μετακόμισε στην Ιερά Μονή Φιλοθέου όπου έγινε και ηγούμενός της. Λόγω της φήμης του γέροντος Εφραίμ, η μοναστική αδελφότητα μεγάλωσε γρήγορα.

Του ζητήθηκε από την επιστασία του Αγίου Όρου, να αναβιώσει και να επανδρώσει πολλά μοναστήρια στο Άγιο Όρος τα οποία έπασχαν από λειψανδρία, όπως του Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου και Καρακάλλου. Αυτά τα μοναστήρια είναι κάτω από την πνευματική του καθοδήγηση μέχρι και σήμερα.

Επίσης υπάρχουν πολλά άλλα μοναστήρια στην Ελλάδα κάτω από την πνευματική καθοδήγηση του γέροντος Εφραίμ, όπως η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στις Σέρρες, της Παναγίας της Οδηγήτριας στην Πορταριά (Βόλος) και αυτό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, πρώην μετόχι της Φιλοθέου, στη νήσο της Θάσου.
Το 1979 έφθασε στον Καναδά για λόγους υγείας.

Ο π.Εφραίμ, μόλις έφθασε στον Καναδά και άρχισε τις εξετάσεις στους γιατρούς, συγχρόνως άρχισε να εξομολογεί, να νουθετεί και να διδάσκει τους απόδημους Έλληνες. Η ποιμαντική του δράση, κατόπιν προσκλήσεων, από τον Καναδά εξαπλώθηκε στις Η.Π.Α. Έκτοτε οι επισκέψεις συνεχίσθηκαν και η ποιμαντική προσφορά του όλο και αυξανόταν.

Τότε σιγά-σιγά άρχισε να καλλιεργείται η σκέψη να ιδρυθεί μοναστήρι στην Αμερική, ώστε ο απόδημος ελληνισμός να έχει μια μόνιμη βάση πνευματικού ανεφοδιασμού. 

Πράγματι άρχισαν ενέργειες και ιδρύθηκαν στην αρχή δύο μοναστήρια, το ένα στο Μόντρεαλ του Καναδά και το άλλο στο Πίτσμπουργκ των Η.Π.Α. 

Έγινε συνέχεια με την ίδρυση και άλλων μοναστηριών, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν 19 μοναστήρια και να δημιουργούνται άλλα δύο αυτή τη στιγμή.

Συνέχισε να είναι πνευματικός πατέρας ιερών μονών στο Άγιο Όρος και 8 γυναικείων μοναστηριών σε όλη την Ελλάδα, αλλά καθώς δεν ήταν πρακτικό να είναι ηγούμενος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου, καθώς έλειπε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Βόρεια Αμερική, παραιτήθηκε το 1990.

Στην Αμερική έως σήμερα έχει ιδρύσει 19 μοναστήρια, 17 είναι στις Η.Π.Α. και τα 2 είναι στον Καναδά (ανδρικά και γυναικεία), τα οποία υπάγονται στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και Καναδά.
Τα μοναστήρια είναι τα εξής: δύο στη Φλόριντα, δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη νότια Καρολίνα, ένα στη Νέα Υόρκη, ένα στην Ουάσιγκτον, ένα στην Πενσυλβανία, ένα στην Καλιφόρνια, ένα στο Ιλινόις, ένα στο Μίτσιγκαν, ένα στο Μόντρεαλ, και ένα στο Τορόντο, αφιερωμένα στο Χριστό, στην Παναγία και σε διαφόρους Αγίους.
Επίσης έχει κατασκευάσει ένα γηροκομείο.

Σήμερα ο γέροντας Εφραίμ (ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΠΙΑ.) και ο ευλογημένος τάφος του είναι στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνας, λίγη ώρα μακριά από την πρωτεύουσα της Αριζόνας το Phoenix και κοντά στην πόλη Florence.

Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου
Η ίδρυση και κατασκευή της Ιεράς Μονής Αγίου Αντωνίου ξεκίνησε το 1995. Η ιερά μονή είναι ανδρική και λειτουργεί με περίπου 35 μοναχούς από διάφορες εθνικότητες, με ηγούμενο τον αγιορετίτη ιερομόναχο π. Παϊσιο που προέρχεται από το Άγιο Όρος.

Το μοναστήρι έχει τώρα έκταση 2000 στρεμμάτων και το επισκέπτονται καθημερινά πολλοί προσκυνητές από όλο τον κόσμο.
Το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου είναι κοινόβιο με 5 εκκλησίες, του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου, του Αγ.Νικολάου, η οποία είναι πετρόκτιστη, του Αγ. Σεραφείμ, του Αγ. Δημητρίου, ρωσικού τύπου, και του Αγ. Γεωργίου. Κοντά στο μοναστήρι πάνω σε ένα λοφίσκο επίσης είναι κτισμένο το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όμοιο με τα εκκλησάκια της Σαντορίνης, με χρώματα του μπλε και του άσπρου.

Το μοναστήρι προσφέρει συσσίτια για φτωχούς και σε δημιούργησε ίδρυμα για φτωχές και εγκαταλειμμένες γυναίκες στην πόλη του Tuscon.

Οι μοναχοί από την Ελλάδα είναι ελάχιστοι, η πλειονότητα των μοναχών αποτελείται από γηγενείς ορθοδόξους της Αμερικής διαφόρων εθνοτήτων και από προσήλυτους. Η γλώσσα των ακολουθιών είναι η ελληνικής, καθώς όλοι οι μοναχοί μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα και την βυζαντινή μουσική.

Οι μοναχοί ακολουθούν και εφαρμόζουν επακριβώς τις Βυζαντινές παρακαταθήκες, τις παραδόσεις, τις ιερές ακολουθίες, τις ολονυχτίες, τις προσευχές και τη ζωή με το ωράριο του Αγίου Όρους.

~ από την "κόρη" του, 

Georgina Georgina

                 

                  

|από την κ.Lela Koukis

Σαν σήμερα, 7/8 Δεκεμβρίου 2020...

                      Κοιμήθηκε Οσιακά ο Γέροντας Αγάθωνας, Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους...!!!

Άλλος ένα Άγιος Γέροντας μετέστησε από τα επίγεια στα Επουράνια, από τη Στρατευομένη Εκκλησία στη Θριαμβεύουσα, για να Λειτουργεί στο Ουράνιο Θυσιαστήριο του Αγίου Τριαδικού Θεού μας και να πρεσβεύει για ΟΛΟΥΣ μας...!!!

Τό 2019 τήν ίδια ακριβώς ημέρα που είχε Κοιμηθεί και ο Πνευματικός Πατέρας του, ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα, Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους...!!!

Τις Άγιες ΕΥΧΕΣ και ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ τους να έχουμε...!!!

|από τον Νiko Lakis

* "αμΦ." ΥΓ:

Απολυτίκιον.

Ήχος πλ. α΄.

Τον συνάναρχον Λόγον.

Αγωγή ισαγγέλω, ευχή και δάκρυσιν

ευαρεστήσας Κυρίω,

Φιλοθεΐτα Εφραίμ,

προς ζωήν εκ του θανάτου μεταβέβηκας

εν Αριζόνι, ασκητά,

ο εν τη Αμερική

εικάδος Μονών δομήτωρ,

και χάριν εύρες πρεσβεύειν

υπέρ των πίστει ευφημούντων σε...

☆ Χωρίς παρεξήγηση...

 

✔ Ο Θεός κρύβεται πολύ, τόσο που ...

Ο Θεός παίζει πολλά ... παιχνίδια.

Ο διάβολος είναι επαναλήψιμος.

Επαναλαμβάνεται.

Ο Θεός έχει ποικιλομορφία.

Είναι Θεός των εκπλήξεων.

"Ο Θεός κρύβεται πολύ
τόσο που νομίζουμε ότι δεν υπάρχει"

θα μας πει πάλι ο π. Πορφύριος.

Και κει που σιωπά και κρύβεται,
εμφανίζεται "ως αύρα λεπτή"
ή κάνει έντονη την παρουσία του
μ' έναν θαυμαστό τρόπο εκεί
ή σ' αυτούς που δεν τον περιμένει κανείς.

* Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος

"Ο Θεός είναι άπαιχτος"

εκδ. Επιστροφή, σελ. 48

|πρώτη δημοσίευση σαν σήμερα το 2021...

✨ Ομολογία Νικόλα... |Στα χνάρια της Γιωργίας μας, του Θοδωρή, του Άρη και τόσων άλλων, που πλέον δεν διστάζουν...

    

 |Το πιθανότερο είναι πως τον έχεις δει το Νικόλα και τον έχεις ακούσει σε αυτήν τη συνέντευξη.

Πιθανόν να το έχεις μοιραστεί και συ με τους δικούς σου, μέσα από το τηλ, που δεν ξεκολλάει από τα χέρια μας...

Πρώτα απ΄όλα, ξέχασε πως ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι τραγουδιστής, διάσημος, επώνυμος κλπ.

Καμιά σημασία δεν έχει αυτό και καμία διάκριση δεν πρόκειται να γίνει τουλάχιστον από μέρους μας.

Όλοι μας ένα επώνυμο, αν μη τι άλλο, το διαθέτουμε.

Ο λόγος, λοιπόν, που τον ανεβάζουμε και μεις είναι απλός.

            Η ομολογία.

Γιατί σε όποιον χώρο κι αν πλέεις, πρέπει να διαθέτεις τα κότσια - συγχωράτε μας για το αδόκιμο του πράγματος, αλλά νιώθουμε πως σε αυτό που θέλουμε να περιγράψουμε, δεν υπάρχει καταλληλότερη έκΦραση - για να μιλήσεις για Χριστό, για Εκκλησία, για Πνευματικό Πατέρα, για εξομολόγηση, για Θεία Κοινωνία, για προσευχή, για Χαιρετισμούς, για την Ευχή του Ιησού, για κριτήρια επιλογής του ανθρώπου που θα ζήσεις για όλη σου τη ζωή μαζί του, για το μάταιο της ζωής, για τον προορισμό του ανθρώπου, που είναι η Σωτηρία του και η αιωνιότητα δίπλα στον Χριστό...

Και μάλιστα με έναν τρόπο τόσο άμεσο και ξεκάθαρο, τόσο βιωματικό, που δεν σου αφήνει περιθώρια πως θέλει να σε πλανέψει για να κερδίσει κάτι παραπάνω απ΄αυτά που ήδη έχει.

 Στα χνάρια λοιπόν και ο Νικόλας, της Γιωργίας μας που έΦυγε νωρίς, του Σταμάτη, του Θοδωρή, του Άρη και τόσων άλλων, που πλέον δεν διστάζουν...

   Να είσαι πάντα έτσι, Νικόλα!

       Κράτα γερά στον πόλεμο, που γνωρίζεις καλά πως θα έχεις μετά από αυτήν την αντρίκια σου μαρτυρία...

       Και με μια αντίστοιχη κοπελιά δίπλα σου, ευχόμαστε!

     Για να αντέχετε παρέα...

   |από τον "αμΦ." και τους αμέτρητους "συν αυτώ", που μας το έστειλαν...

αν θες ολόκληρη τη συνέντευξη του Νικόλα, 

ζούληξε εδώ...

✨ "...Με τα πολλά έχει βρεθεί στο πλοίο το "αλητάκι", έτσι τον αποκάλεσαν κυρίες με σακάκι. Ένιωσε απέραντη χαρά, γέλασε η καρδιά του! "Το αλητάκι Του Χριστού", που ερχότανε κοντά Του... Ήταν ο 12χρονος Θεού "κομπιναδόρος", αΦού δεν επιτρεπόντανε παιδιά στο Άγιον Όρος... Το αν ζει ή αν κοιμήθηκε διαφορά δεν έχει, ανθρώπους πάλι συναντά και σε αρρώστους τρέχει...Τέτοιον μεγάλον Άγιο τη γη να ξεσκονίσεις, άλλον δεν πρόκειται να βρεις, ούτε να συναντήσεις.-

 

                               |γράΦει η ευεργετημένη του, Ελένη Ζεάκη

                                            ✨ Ήταν ο υπερήρωας

του εικοστού αιώνα

που είχε υπερφυσικές

δυνάμεις, μα και σώμα!

Και τον ακούμπησαν πολλοί

κάτσαν μαζί παρέα

ίδια όπως Τον Κύριο

απίστευτα κι ωραία!

Πως το ανθρώπινο μυαλό

μπορεί να καταλάβει

πως από ετούτη τη ζωή

Τη Θέωση είχε λάβει

Πώς γίνεται συμμετοχή

να 'χει στη Θεία Δόξα

η φύση η ανθρώπινη

που 'χει του πάθους λόξα

Επτά Φλεβάρη η μάνα του

κάνει στον κόσμο χάρη

Γεννήθηκε ο Ευάγγελος

γόνος του Μπαϊρακτάρη

Στα καλντερίμια ενός χωριού

χίλια εννιακόσια έξι

στου Αη Γιάννη Εύβοιας

 το φως του είχε φέξει

Και στο σχολείο του χωριού

δυό τάξεις μόνο πάει

στη φτωχική φαμίλια του

δουλεύει που πονάει

Οκτώ χρονών μικρό παιδί

πάει για εργασία

να βοηθάει τους γονείς

 σε ξένη πολιτεία

Στον Πειραιά πρώτη φορά

σ' ένα παντοπωλείο

 θα βρει την κλήση Στο Θεό

να πει στον κόσμο αντίο

Ακούει με κατάπληξη

για ασκητές και τόπο

θέλει κι εκείνος να βρεθεί

με όποιο να 'ναι τρόπο

Του διαπερνάει την καρδιά

μια ΠορΦυρένια λάμψη

Στο Άγιο Όρος να βρεθεί

η φλόγα είχε ανάψει

Κάνει δυό τρεις προσπάθειες

φτάνει ως τη Χαλκίδα

Πίσω του λέει ο λογισμός

γύρισε στην πατρίδα

Τάχα πως η μανούλα του

θα τον αναζητούσε

μα επιμένει και κινά

για εκείνο που ποθούσε

Με τα πολλά έχει βρεθεί

στο πλοίο το "αλητάκι"

έτσι τον αποκάλεσαν

κυρίες με σακάκι

Ένιωσε απέραντη χαρά

γέλασε η καρδιά του

"Το αλητάκι Του Χριστού"

που ερχότανε κοντά Του!

Μόλις ακούμπησε τη γη

βρίσκει τον γέροντα του

 Ήταν βεβαίωση Θεού

για το εγχείρημα του

Ήταν ο δωδεκάχρονος

Θεού "κομπιναδόρος",

αΦού δεν επιτρεπόντανε

παιδιά στο Άγιον Όρος

Τον βάλαν μέσα μυστικά

και στα Καυσοκαλύβια

τον έχουν όπως έχουνε

δάσκαλοι τα μολύβια!

Κάνει αρίστη υπακοή

κι ο Θείος έρωτας του

θα μετουσιωθεί γλυκά

στο Θείο χάρισμα του

Από τον γέροντα Δημά

παίρνει το χάρισμα του

Τ' Άκτιστο Φως τον έλουζε

και βρίσκονταν κοντά του

Και πέρασε στο είναι του

έβλεπε αλλιώς τα πάντα

απ' του βουνού τι γίνεται

μέχρι την πέρα μπάντα

Μπορούσε με ακρίβεια

να ακούει τον παλμό τους

τις ψαλμωδίες των πουλιών

προς Τον Δημιουργό τους

Άνοιγε τα χεράκια του

και Τον ευγνωμονούσε

έτοιμος ήταν να σταθεί

στον κόσμο που πονούσε

Πρέπει ο Θεός να όρισε

στον κόσμο να γυρίσει

και ο Νικήτας ασθενής

το Όρος θα αφήσει

Σε μια Μονή στην Εύβοια

πρεσβύτερος θα γίνει

η Χάρη του επίσκοπου

Πορφύριο τον ντύνει

Από δεκαεννιά χρονών

ήταν Αρχιμανδριτης

του Όρους ο κατακτητής

και Του Χριστού ο "αλήτης"

Μπαίνει στην Πολυκλινική

στο κέντρο της Αθήνας

κι είναι πηγή ιάσεων

πνοή χαράς κι ελπίδας

Γιατρεύει από απόσταση

και ξέρει κάθε βλάβη

με το σημείο του Σταυρού

πριν ο γιατρός προλάβει

Γίνεται ο πιό αγαπητός

με την απλότητα του

ξέρει σε όλους να μιλά

με τα χαρίσματα του

Και μάθαμε απ' τον Άγιο

τι ο Χριστός ζητάει

που κάθεται με αμαρτωλούς

με πόρνες συζητάει

Ξέρει τα έγκατα της γης

και φυσικό το βλέπει

μέσα στα βάθη του βυθού

και ως τα αστέρια πρέπει

Μπορεί να ζει το παρελθόν

αρχαίους να γνωρίζει

το χρόνο έχει σχετικό

και τον μετακομίζει!

Το αν ζει ή αν κοιμήθηκε

διαφορά δεν έχει,

ανθρώπους πάλι συναντά

και σε αρρώστους τρέχει

Σήκωσε το τηλέφωνο

μετά την κοίμησή του

σα να 'ταν ολοζώντανος

και ζούσε τη ζωή του!

Τέτοιον μεγάλον Άγιο

τη γη να ξεσκονίσεις,

άλλον δεν πρόκειται να βρεις,

ούτε να συναντήσεις...

Και σίγουρα οι Έλληνες

πολύ το αναγνωρίζουν

για ετούτο και Πορφύριους

νέους πολλούς βαφτίζουν

Μας μένει ανεξίτηλη

μία γνωστή του ρήση

πως "Ο Χριστός είναι Το Παν"

και τα 'χει όλα κλείσει!

Ήταν ο πόθος του ξανά

στο Όρος να γυρίσει

ήθελε να ταφεί εκεί

όταν θα ξεψυχήσει

Δύο Δεκέμβρη έφυγε

έσβησε η πνοή του

απ' την αρρώστια της καρδιάς

σταμάτησε η ζωή του

Ήτανε άρρωστη πολύ

η αγάπη τον κρατούσε

που είχε για τον άνθρωπο

και χρόνια διακονούσε

"Ζητάτε μου βοήθεια"

όλους εμάς προτρέπει

και να το κάνουμε γνωστό

σ' άλλους ανθρώπους πρέπει

Χαίρε Πορφύριε Άγιε,

απόδειξη είσαι μόνη

πως δεν μας εγκατέλειψε

Ο Κύριος δηλώνει...

 

          ━━━━━━━━━ ✧ ✦ ✧ ━━━━━━━━━

✔ "Για οποιαδήποτε άδικη κατηγορία εις βάρος σου να μην αγανακτείς, ούτε από μέσα σου..." |Ένα ακόμα απίθανο "μυστικό" από τον Αγιούλη μας Πορφύριο.-

 Μια μέρα, που σκέψεις πικρίας με κατέκλυζαν για κάποιους ανθρώπους, που με κατέκριναν αδίκως, ο Γέροντας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την επιθετική μου, όπως είπε, στάση. 

Του αντέτεινα, ότι ούτε είπα, ούτε έκανα οτιδήποτε εναντίον των επικριτών μου, αλλά μόνο σκεπτόμουν αρνητικά, χωρίς να εξωτερικεύομαι και, γι' αυτό, χωρίς να θίγω κανέναν.

 

Τότε ο Γέροντας μου φανέρωσε ακόμη ένα μυστικό του πνευματικού αγώνος, λέγοντάς μου: 

"Για οποιαδήποτε άδικη κατηγορία εις βάρος σου να μη αγανακτείς, ούτε από μέσα σου. Είναι κακό. Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό".

 

Δίδασκε δηλαδή ο Γέροντας Πορφύριος ότι η κακή σκέψη μας για κάποιο συνάνθρωπό μας από τη μιά μεριά μολύνει την ψυχή μας ως αμαρτία, από την άλλη μεριά κάνει ή μπορεί να κάνει κακό σ' αυτόν.

 

Η κακή σκέψη εκπέμπει μιά κακή δύναμη, που επηρεάζει τον άλλον, όπως η προσευχή τον βοηθά. Βέβαια όλα αυτά πρέπει να κατανοηθούν σωστά μέσα στη διδασκαλία της Εκκλησίας για την ύπαρξη των πονηρών και αγαθών πνευμάτων και το έργο τους, που είναι για τα πονηρά μεν η διαβολή, το ψεύδος, η ταραχή, η διχόνοια κ.λ.π., για τα αγαθά δε η διακονία εκείνων που μέλλουν να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού. 

Η κακή σκέψη δεν κρύβεται.

 

Επηρεάζει δυσμενώς για μας εκείνον για τον οποίον σκεπτόμαστε άσχημα, ακόμη και από μακριά, ακόμη και όταν δεν συνειδητοποιεί αυτός το λόγο για τον οποίο έρχεται σε αντίθεση μαζί μας. Οφείλουμε, λοιπόν, να είμεθα "καθαροί τη καρδία", καθαροί όχι μόνο από κακά έργα, αλλά και από κακές σκέψεις, ιδιαίτερα δε από τη μνησικακία και την πίκρα...

|Από το βιβλίο «Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος»

πηγή

|η καρτούλα μας από το 2018...