Μέσα στην ζοφερή μνημονιακή εποχή που ζούμε στην χώρα μας, μια ακτίνα φωτός παρουσιάζεται και μια φωτεινή εξαίρεση που δείχνει πως το ελληνικό πνεύμα δεν έχει σβήσει, αλλά ακόμα η φλόγα σιγοκαίει ανάμεσα στα συντρίμμια της κοινωνίας μας.
Το ζεύγος Αναγνωστοπούλου αποτελεί μοναδική περίπτωση Ελλήνων Ορθοδόξων που έχουν αφιερώσει όλη την ζωή τους και όλα τους τα υπάρχοντα, πέραν του φιλανθρωπικού έργου, σε ένα ιερό σκοπό. Στο τάμα του Έθνους. Το τάμα της εθνικής παλιγγενεσίας του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Αθανάσιου Διάκου και όλων των ηρώων του 1821.
Ενώ θα έπρεπε να είχαν τιμηθεί από ανώτατες εθνικές διακρίσεις, ούτε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας καταδέχτηκε να τους δεχτεί, όταν δέχεται στο προεδρικό μέγαρο τον Ρουβά και το… κακό συναπάντημα.
Σήμερα καθώς πλησιάζουμε την επέτειο των διακόσιων χρόνων από την επανάσταση του 1821, το τάμα παραμένει μετέωρο στις παλινωδίες της πολιτικής, αλλά πολύ περισσότερο της εκκλησιαστικής ηγεσίας.
Το ζεύγος Αναγνωστοπούλου έχει προσφέρει τα πάντα για να γίνει το έργο αυτό και δεν μένει παρά η συναίνεση της πολιτείας στις προτάσεις για την τοποθεσία που θα αναγερθεί η εκκλησία του Σωτήρας του έθνους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου