Είναι πολύ όμορφο να είναι η πολλή ζέστη το πρόβλημά σου, να ιδρώνεις, να εκνευρίζεσαι, να συζητάς "θα πεθάνουμε σήμερα" και να ζεις για να γκρινιάξεις και αύριο!
Αυτή η μίρλα (η γιαγιά μου έλεγε την λέξη που είναι τούρκικη, ηχομιμητική (mir mir) είναι υπέροχη απόδειξη μιας ζωής μάλλον εύκολης, καλής και με τα καθημερινά μόνο θέματα - ούτε καν προβλήματα δηλαδή.....
Στον αντίποδα τα αδέλφια μας που ευνοήθηκαν από τον Κύριο με πόνο σωματικό και ψυχικό, όπως οι περισσότεροι των αγίων μας.
Εμείς όμως άνθρωποι χωμάτινοι (εγώ δε με φρου φρου και αρώματα, που λένε) δεν έχουμε πίστη για να αντιμετωπίσουμε τον κάματο των αδελφών και ν'αφήσουμε την προσευχή μας να πετάξει ελεύθερα στον ουρανό.
Γι΄αυτό θερμά παρακαλούμε για τις δικές σας μοσχοβολιστές δεήσεις για τον Αριστείδη που συνεχίζει, μέσα από φρικτούς πόνους, να παλεύει με τον καρκίνο του, για τον Ιωάννη (στρατιώτης 23 ετών) που κάνει εξετάσεις για κάτι...περίεργο στους λεμφαδένες, για τον Στέργιο που παλεύει δίπλα μας την αρρώστια στους πνεύμονές του.
Γονατίζουμε μπροστά σας και ικετεύουμε την αγάπη σας για μια ευχή, έναν κόμπο στο κομποσκοινάκι σας, μια προσευχούλα για τον πόνο αυτών των αδελφών αλλά και όσων πονούν δίχως εμείς να το γνωρίζουμε ή να τους γνωρίζουμε.
Ευχαριστούμε και ευχόμαστε οι προσευχές σας για τους ανθρώπους του πόνου να επιστραφούν ως ευεργεσίες του Κυρίου μας στην ζωή σας.
Αυτή η μίρλα (η γιαγιά μου έλεγε την λέξη που είναι τούρκικη, ηχομιμητική (mir mir) είναι υπέροχη απόδειξη μιας ζωής μάλλον εύκολης, καλής και με τα καθημερινά μόνο θέματα - ούτε καν προβλήματα δηλαδή.....
Στον αντίποδα τα αδέλφια μας που ευνοήθηκαν από τον Κύριο με πόνο σωματικό και ψυχικό, όπως οι περισσότεροι των αγίων μας.
Εμείς όμως άνθρωποι χωμάτινοι (εγώ δε με φρου φρου και αρώματα, που λένε) δεν έχουμε πίστη για να αντιμετωπίσουμε τον κάματο των αδελφών και ν'αφήσουμε την προσευχή μας να πετάξει ελεύθερα στον ουρανό.
Γι΄αυτό θερμά παρακαλούμε για τις δικές σας μοσχοβολιστές δεήσεις για τον Αριστείδη που συνεχίζει, μέσα από φρικτούς πόνους, να παλεύει με τον καρκίνο του, για τον Ιωάννη (στρατιώτης 23 ετών) που κάνει εξετάσεις για κάτι...περίεργο στους λεμφαδένες, για τον Στέργιο που παλεύει δίπλα μας την αρρώστια στους πνεύμονές του.
Γονατίζουμε μπροστά σας και ικετεύουμε την αγάπη σας για μια ευχή, έναν κόμπο στο κομποσκοινάκι σας, μια προσευχούλα για τον πόνο αυτών των αδελφών αλλά και όσων πονούν δίχως εμείς να το γνωρίζουμε ή να τους γνωρίζουμε.
Ευχαριστούμε και ευχόμαστε οι προσευχές σας για τους ανθρώπους του πόνου να επιστραφούν ως ευεργεσίες του Κυρίου μας στην ζωή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου