Ο γενναίος Ανθυποπλοίαρχος που αποτάχθηκε γιατί αρνήθηκε να συμμετάσχει στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς του 1999 εναντίον της Σερβίας
θυμάται μαζί μας τις μέρες της φωτιάς και μάς μιλά για το τίμημα της Συνείδησης.
MIKΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΒΑΛΚΑΝΙΑ 22 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ...
24 Μαρτίου του 1999, το ΝΑΤΟ ξεκινά απροκάλυπτα τους ανηλεείς βομβαρδισμούς του σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας, στηρίζοντας την "εμπρηστική" κι ευθέως εγκληματική δράση της παραστρατιωτικής οργάνωσης του αλβανικού εθνικισμού- του UCK- στην Πρίστινα κ την ευρύτερη περιοχή του Κοσσόβου,
Σκοπός η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τον κορμό της Σερβίας,
παρότι αυτή η περιοχή κουβαλά την ψυχή του σέρβικου έθνους,
ως τόπος στέψης όλων της των Βασιλέων της ανά την Ιστορία
και ως ύστατος προμαχώνας αντίστασης του βασιλιά Λάζαρου απέναντι στις ορδές του Μωάμεθ.
Έχουν βλέπετε απώτερα συμφέροντα στην πλούσια γη του Κοσσυφοπεδίου, τα γεράκια"της Ουάσινγκτον, που οι Σέρβοι δεν τους εκχωρούν αμαχητί. Κοιτάσματα, χρυσάφι και γη προνομιακή.
Για 78 εφιαλτικές μέρες, Αμερικάνοι και ουραγοί Ευρωπαίοι, θρασύδειλα, σαρώνουν αυτήν την περήφανη ορθόδοξη χώρα με θάνατο κι ανομία.
Τον περηφανο σέρβικο λαό δολοφονούν για 2μιση μήνες αδιαλλέιπτως, αεροπλάνα, πύραυλοι, πλοία, "καινοτόμα" όπλα. Ανάμεσά τους, 35μιση χιλιάδες δέσμες με βόμβες διασποράς -απαγορευμένες από τις Διεθνείς Συνθήκες!
Η σέρβικη γη, βαθιά λαβωμένη κι από 500.000 βόμβες, γεμάτες απεμπλουτισμένο ουράνιο που μόλυνει δια παντός το έδαφός της.
Η Παγκόσμια Ειρήνη βαθιά λαβωμένη από ένα ακόμη ρεσιτάλ κυνισμού κι αίματος, που ντροπιάζει τον πολιτσμένο κόσμο, επιβάλλοντας τον νόμο της Ζούγκλας και του Χρήματος, πάνω στην Ιστορία των Εθνών, με θύματα πάντα τους έντιμους κ τους Αθωους.
Όλοι, λοιπόν, θυμόμαστε τα τρομαγμένα μάτια εκείνων των παιδιών τις νύχτες ,με ένα κερί στα χέρια να τραγουδούν, μες στη συγχορδία των βομβών, μιαν ανεπίδοτη ικεσία για παύση του πυρός.
Όλοι θυμόμαστε τις γέφυρες με τις αλυσίδες τον σφιχταγκαλιασμένων Σέρβων που τραγουδούσαν με αξιοπρέπεια κόντρα στα βομβαρδιστικά,
Τα ισοπεδωμένα νοσοκομεία, τα "συλημένα" από τις "έξυπνες" βόμβες κοιμητήρια.
Το κομβόι των δολοφονημένων προσφύγων
και το τρένο με τους πολίτες, που χτυπήθηκαν άνανδρα από τα γεράκια του ΝΑΤΟ και τα...εύστοχα Apatsi- παρότι μόνο "στόχοι στρατιωτικοί" δεν ήταν.
Όλοι θυμόμαστε τους 3 Αμερικάνους αιχμαλώτους που οι Σέρβοι συνέλαβαν,για να τούς χαρίσουν μεγαλόψυχα τη ζωή- ενόσο οι συμπατριωτες εκείνων τούς διέλυαν την πατρίδα.
Ο ελληνικός λαός ενωμένος, δηλώνει την αντίθεσή του με μικρές πράξεις αντίστασης, παρά την επίσημη σύμπραξη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ -κ του ΥΠΕΞ, Γ. Παπανδρέου- με το ΝΑΤΟ.
'Φοράμε τον διαβόητο ΣΤΟΧΟ παντού,
Μαζεύουμε τρόφιμα κ ανθρωπιστική βοηθεια,
Διαδηλώνουμε παλλαϊκά,
Κλαίμε μαζί με τους πολεμικούς μας ανταποκριτές (σαν τη Μαρία Καρχιλάκη κ.α). που μετέδιδαν τα πάθη του σέρβικου λαού, ως οι μόνοι ξένοι ανταποκριτές που γίνονταν πρόθυμα δεκτοί από τους Σέρβους.
Έλληνες πολίτες στη Βόρεια Ελλάδα παρεμπόδιζαν στρατιωτικές φάλαγγες του ΝΑΤΟ
Μαθητές γράφαμε σε σχολεία και τοίχους κρυφά συνθήματα ενάντιον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού- όπως γινόταν εναντιον των ναζί στην Κατοχή
-Συμπάσχουν παντού οι Έλληνες με τον χειμαζόμενο αδελφό λαό της Σερβίας, που τον "χτύπησαν" σχέδια ανακατάταξης των συνόρων στα Βαλκανια…
Η Ελλάδα,όμως, είναι τυπικά κομμάτι της ανίερης ΝΑΤΟικής Συμμαχίας, και,
Απρίλη του '99, το Αντιτορπιλικό 'Θεμιστοκλής' διατάσσεται να πλεύσει προς την Αδριατική για να συμμετέχει συνεπικουρικά σε επιχειρήσεις που συνόδευαν τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ εις βάρος της Σερβίας,σε μια νευραλγική θέση,εφόσον οι βομβαρδισμοί διενεργούνταν, κυρίως από τη ΝΑΤΟική βάση του Aviano της Ιταλίας.
Ο ανθυποπλοίαρχος Μαρίνος Ριτσούδης και μέλη του προσωπικού του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ , όμως, δήλωσαν την άρνησή τους να υπακούσουν τη διαταγή, επικαλούμενοι λόγους συνειδησιακούς.
Εκείνος όμως, ως Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, θα σηκώσει, ως το "τέλος" και το βάρος του Στρατοδικείου και της Απόταξης.
Θα τιμηθεί από τους ομόδοξους Σέρβους ως "ήρωας", παρότι δε νιώθει τέτοιος ,ούτε επιδιώκει τιμές και δημοσιότητα.
Γενάρη του 2018, το Σέρβικο Πατριαρχείο θα του αποδώσει το Παράσημο του Αγίου Κωνσταντίνου.
20 χρόνια από τους επονείδιστους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ,
ο Ανθυποπλοίαρχος Μαρίνος Ριτσούδης
μοιράζεται μαζί μας εκείνη την κρίσιμη πρόκληση της Ιστορίας και της Συνείδησής του.
Μας απάντησε γραπτά σε όλες μας τις ερωτήσεις, εξηγώντας
"τι τον έκανε να συνταχθεί με τον αγώνα των Σέρβων", και
"τι του έδωσε δύναμη να αντέξει", μη διστάζοντας να ξετυλίξει την αλήθεια του.
Μιαν αλήθεια βαθιάς Πίστης κι απαρασάλευτης στράτευσης σε ανώτερα ιδανικά,
που διασώζουν την τιμή του Ανθρώπου.
* H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του ΜΑΡΙΝΟΥ ΡΙΤΣΟΥΔΗ, στη Δέδε Ελισσάβετ
1. 20 χρόνια από την άρνησή σας να συμμετέχετε με το ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ στις ΝΑΤΟικες επιχειρήσεις εις βάρος της Σερβιας, όταν η Ελλάδα κλήθηκε να συμμετάσχει σε αυτές ως μέλος του Βορειοατλαντικής "Συμμαχίας". Ας τα πάρουμε από την αρχή:
Ποια ακριβώς αποστολή είχε ανατεθεί στο πλοίο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ;
Το ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ήταν πλοίο πολλαπλών ναυτικών επιχειρήσεων, οπότε ήταν χρήσιμο για πολλές ναυτικές αποστολές στη δύναμη του ΝΑΤΟ που επιχειρούσε στην Αδριατική, και περιελάμβανε πολεμικά πλοία, στρατό ξηράς, και πολεμικά αεροσκάφη.
Προ απόπλου, είχαμε πληροφορηθεί πως θα έκανε εμπάργκο στη Σερβία, από την θάλασσα της Αδριατικής.Θα απέτρεπε δηλαδή την όποια βοήθεια προς τη Σερβία διά θαλάσσης. Και τούτο ακόμη από μόνο του αποτελεί ξεχωριστή εχθρικη ενέργεια προς τη Σερβία,που απαγορεύεται από τις Διεθνείς Συνθήκες.
2. Πώς νιώσατε όταν λάβατε την εντολή να συνδράμετε τη ΝΑΤΟική αποστολή; Ήταν στιγμιαία η απόφασή σας να μην την υπακούσετε;
Καθόλου στιγμιαία, καθόλου παρορμητική!Ήταν βασανιστικά αργή η λήψη της απόφασης από την αρχή που γεννήθηκε ως τρόπος συμφιλίωσης με τα χρηστά ήθη της Ελλάδας, και μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς έπρεπε να βρίσκω θάρρος να αντιμετωπίζω τα όποια διλήμματα, να βρίσκω την ακριβή αποστολή του πλοίου, να ενημερώνομαι για τις συνέπειες αυτής της "μη επιβίβασης". Το κυριότερο όμως, θα έπρεπε να ανακτήσω το σθένος, το θάρρος να εκφραστώ στην ηγεσία των Ε. Δ.- και τη δύναμη τελικά για να μην ακολουθήσω την αποστολή.
3. Τι ήταν αυτό που βάρυνε και σας έδωσε δύναμη να επιλέξετε τον δύσβατο δρόμο;
Όλες οι συνθήκες μαζί βήμα το βήμα, δημιούργησαν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο, τόσο μεγάλο και τόσο δυνατό που ένιωθες πως ήταν απροσπέλαστο, όταν ιδιαίτερα είχε ξεκαθαρίσει μέσα μου πως η συμμετοχή του πλοίου δεν ήταν μια αποστολή ,όπως οι γνωστές της Νατοϊκής Συμμαχίας. Απέναντι σε αυτήν την τεράστια δοκιμασία,έπρεπε να επιλέξω να μείνω όρθιος, και- Χάριτι Ιησού Χριστού- τελικά, ακολούθησα το νόμιμο και το Δίκαιο, διότι η αποστολή του πλοίου ήταν παράνομη σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας, τις επιταγές του Διεθνούς Δικαίου και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
4. Σε ποιον την ανακοινώσατε πρώτα την απόφασή σας;
Φεύγοντας από το σπίτι μου, για την υπηρεσία, την ημέρα απόπλου του πλοίου από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας για την Αδριατική, την 18/4/1999 την 08:00 πρωινή,με ρώτησε η σύζυγός μου ποια θα ήταν η τελική απόφαση μου.
Της είπα “Δεν έχω αποφασίσει ακόμη τι θα κάνω.. ”.
Και πράγματι έφυγα από το σπίτι, και ενώ κατευθυνόμουν προς τον Ναύσταθμο, τελικά δεν πήγα στο Θεμιστοκλής, αλλά πήγα και έθεσα τον εαυτόν μου στην Διοίκηση Αντιτορπιλικών, λέγοντας πώς "Για λόγους Ορθόδοξης συνείδησης δεν δύναμαι να συμμετέχω- ούτε κατ ελάχιστο- και να πλεύσω εναντίων Ορθοδόξων, σε αυτό τον πόλεμο".
5. Υπήρξαν αντιδράσεις από το οικείο σας περιβάλλον;
Το οικείο μου περιβάλλον, αποδέχτηκε και σεβάστηκε την απόφασή μου, διότι με γνώριζε ως άνθρωπο.
Υπήρξαν όμως κι εκείνοι που θεωρούσαν ότι πετάω στα σκουπίδια μια καλή καριέρα στο Πολεμικό Ναυτικό.
Όλοι με δικαίωσαν, όμως, όταν μαθεύτηκε ότι οι Αμερικάνοι έκαναν και ωμή χρήση ουρανίου...
6. Τι αντιμετώπιση υπήρξε από την υπηρεσία σας;
Στην αρχή όταν παρουσιάστηκα στη διοίκηση Αντιτορπιλικών και τους ανακοίνωσα την απόφασή μου.
Προσπάθησαν να με πείσουν με διάφορα διπλωματικής υφής τερτίπια, λέγοντας πως "δεν πρέπει να κλονιστεί το Στράτευμα", πως "δίνω κακό παράδειγμα στην πειθαρχία", πως "επειδή είμαι αξιωματικός πολλοί θα θελήσουν να με ακολουθήσουν", πως "είναι ιδιαίτερα σημαντική η παρουσία μας εκεί ως Ελλάδα και ως σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ", πως "δεν έχουμε άλλες επιλογές διότι αποστασιοποιηση από το ΝΑΤΟ δυνάμωνε ο κίνδυνος της επίθεσης εκ της Τουρκίας", και πολλά άλλα.
Στο τέλος, βλέποντάς με αμετακίνητο- Χαριτι Ιησού Χριστού- μου γνωστοποίησαν το μέλλον μου, το δρόμο στο Ναυτοδικειο, και την απόταξη από το Π. Ν.
7. Υπήρξαν άλλοι συνάδελφοί σας που επέλεξαν παρόμοια στάση με εσάς αρνούμενοι να συμμετάσχουν σε αυτόν τον βρόμικο πόλεμο εναντίον της Σερβίας;
Κανένας δεν επιθυμούσε αυτή την συμμετοχή. Όμως η σιδηρά πειθαρχία της Στρατιωτικής Υπηρεσίας, και η ανάλγητη θέση της Κυβέρνησης για την "αυστηρά συμμετοχή της Ελλάδας" σε αυτήν την ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση" συνοδευόμενα με ανακοινώσεις για αυστηρές συνέπειες στους αντιδρώντας, τους έκαμψε το φρόνημα.
8. Επικαλεστήκατε λόγους θρησκευτικής συνείδησης; Θα θέλατε να αναλύσετε λίγο τη διαδρομή της σκέψης σας; Θα θέλατε να αναλύσετε λίγο τη διαδρομή της σκέψης σας;
Σας διορθώνω: Eπικαλέστηκα "Λόγους Ορθόδοξης Συνείδησης", διότι στην Ελλάδα η αντίδραση στο στράτευμα για λόγους "σκέτης θρησκευτικής συνείδησης", παραπέμπει στην γνωστή αίρεση που δεν παίρνουν όπλα και κάνουν εναλλακτική στρατιωτική θητεία. Ως Ορθοδοξος Χριστιανός, δεν θα μπορούσα να είμαι εναντίον άλλου Κράτους, άλλων Ορθοδόξων που δεν απείλησαν την γεωγραφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Η διαδικασία είναι απλή, όμως ο δρόμος γίνεται δύσβατος.
Μέσα σου αισθάνεσαι την προδοσία που επιτελείται, από την κυβέρνηση, και διαφωνείς ριζικά.
Συν τω χρόνω, αυτή η εσωτερική αντίδραση δυναμώνει διαπιστώνοντας, βήμα το βήμα, το παιχνίδι που παίζεται στα Βαλκάνια.
Το παιχνίδι των λογισμών με παντός είδους φοβίες παίζει επίσης τεράστιο ρόλο.
Όμως κάθε φορά η επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού, έφερνε την Ειρήνη τη "Διάκριση", τη φώτιση και την Πίστη.
9. Είχατε συμπαραστάτες στη δοκιμασία αυτήν ;
Όλος ο χρηστός Ελληνικός λαός που αγαπάει τα χρηστά ήθη ,τις παραδόσεις και την Ορθοδοξία. Είχα συμπαραστάτες τους Αγίους της Ουράνιας Αγίας Εκκλησίας.
Το αισθανόμουν έντονα καί με γέμιζε μεγάλη χαρά.
Άλλωστε στα βίντεο έξω από το Ναυτοδικειο, χωρίς να το καταλάβω πως έγινε, εμφανίστηκα με το χαμόγελο.
Αυτό το παράξενο,το "να είσαι κατάδικος και να χαμογελάς", σχολιάστηκε από τους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους.Αυτή ήταν και η "σφραγίδα" πως ήταν ορθή και τίμια η στάση μου.
10. Τι συνέπειες επέφερε επακριβώς στην καριέρα και στην προσωπική σας ζωή γενικότερα αυτή σας η απόφαση;
Πολλές ευλογίες στη ζωή μου.
11. Είδατε φίλους να απομακρύνονται εξαιτίας αυτού του γεγονότος;)
Κανέναν, απεναντίας έκανα πάρα πολλούς φίλους.
12. Έξω από το Δικαστήριο είδαμε προς συμπαράστασή σας, εργάτες του ΠΑΜΕ αλλά και μέλη ορθόδοξων φορεών.Είναι αυτό σημάδι ότι οι Έλληνες παρα τις ιδεολογικές διαφορες μπορούν να είναι ενωμένοι;
Tο ΠΑΜΕ πήγε εκεί από μπέρδεμα, νόμιζε πως ήμουν αριστερός, διότι ένας ναύτης εξέφρασε δημόσια την αντίδρασή του στην αποστολή, για λόγους πολιτικής αριστερή ιδεολογίας, και νόμιζε πως ήμουν αυτός.Οι υπόλοιποι δεν ήταν μέλη θρησκευτικών οργανώσεων, αλλά Ορθόδοξοι που έμαθαν το θέμα, και ήρθαν αυτόκλητα να συμπαρασταθούν.
Η Χάρις Του Αγίου Πνεύματος τούς συγκέντρωσε για να μου δώσουν κουράγιο, δύναμη, και να φανεί στα πέρατα του κόσμου πως κατά κόσμον δεν ήμουν μόνος, αλλά είχα την συμπαράσταση πολλών.
13. Καταγγείλατε την Ελλάδα στον Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ποιο ήταν το σκεπτικό σας; Δεν κατήγγειλα την Ελλάδα στο Δικαστήριο ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, έκανα αίτηση αναίρεσης της ποινής της απόταξης από το Π. Ν. την οποία ποινή είχε επικυρώσει και το ΣτΕ.Το σκεπτικό αυτής της ένστασης ήταν καθαρά για λόγους δικαιωμάτων.Ήθελα να δω πως θα το χειριστούν οι Ευρωπαίοι,γνωρίζοντας που δε θα ερχόταν δικαιωση εξ Ευρώπης.Θα ήθελα μία ακόμη αδικία, για να την έχω ως "παράσημο" για την Άλλη Ζωή, για εκείνο το τρομερό Κριτήριο του Θεού στο Δικαστήριο των Ψυχών.
15. Πώς αντέδρασε η σέρβικη κοινή γνώμη στην πράξη σας;
Ήταν ανείπωτα τα συναισθήματα που ένιωσα, και που ένιωσαν και αυτοί για εμένα.Το εισέπραξα όταν επισκέφθηκα τη Σερβία:
Δεν είναι μικρό πράγμα να σε υποδέχονται με δάκρυα στα μάτια ο κόσμος,μοναχές,και να σου φιλάνε τα χέρια.
Δεν υπάρχει καλύτερο βραβείο από την ένδακρη ευγνωμοσύνη του απλού λαού.
Όμως δεν είμαι εγώ ο ήρωας αλλά ο σέρβικος λαός που αντιστάθηκε τόσο γενναία και υπερασπίστηκε την πατρίδα του απέναντι σε όλους.
16. Γιατί θεωρείτε τα ελληνικά ΜΜΕ δεν έδωσαν έκταση στην πράξη σας;
Αποφύγατε ο ίδιος προσκλήσεις να αναφερθείτε σε αυτήν ή υπήρξε εσκεμμένη αποσιώπηση;
Τα ΜΜΕ έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα, εκείνο το τριήμερο, όταν διαδραματίστικε το περιστατικό.
Την Κυριακή του απόπλου του Πλοίου, η αυτόφωρη σύλληψή μου, το έκτακτο Ναυτοδικείο που για πρώτη φορά στα χρονικά σχηματίστηκε Κυριακή ημέρα, και η ημέρα της Δίκης μου την 21/4/1999.
Δεν είχε ξανασυμβεί τέτοιο περιστατικό στη Νεώτερη Ιστορία της Ελλάδας, και ο κόσμος έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον.
Τις τρείς αυτές ημέρες ήμουν πρωτοσέλιδο στις μεγάλες εφημερίδες της Ελλάδας.
Ο δεύτερος λόγος της μεγάλης τότε δημοσιότητας ήταν για να με δείξουν να "σπάω".
Γινόταν μεγάλη επίθεση κατά εμού με απώτερο σκοπό να δείξουν ένα πολύ σκληρό πρόσωπο, μην τυχόν και γίνω παράδειγμα για άλλους στο μέλλον, και γιατί επιδίωκαν με κάθε τρόπο "να σπάσω και να ζητήσω συγγνώμη". Να βάλω μετάνοια που δεν ακολούθησα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερή τους επιδίωξη, να δείξουν οι κάμερες την κατάρρευσή μου.
Η ερώτηση από τους δημοσιογράφους, “εάν το μετάνιωσα", και "γιατί δεν το μετάνιωσα” με ακολουθούσε για χρόνια. Θυμάμαι στο αναθεωρητικό Στρατοδικείο στο Ρουφ, όπου 2 χρόνια μετά το περιστατικό εκδικάστηκε η έφεση του Εισαγγελέα του Ναυτοδικείου για βαρύτερη ποινή, στην είσοδο του δικαστηρίου, ήταν πάνω από 10 κάμερες και μικρόφωνα στοιβαγμένα στην ευθεία, και όπως εισερχόμουν στο δικαστήριο, το μόνο που με ρώτησαν ήταν το "Εάν το μετάνιωσα", και στην αρνητική μου απάντηση, το "Γιατί δεν το μετάνιωσα".Το βράδυ φυσικά στις κεντρικές ειδήσεις, ουδέν έδειξαν από αυτή τη σύντομη συνέντευξη.
Γενικά στην ιδιοσυγκρασία μου είναι το στοιχείο του χαμηλού προφίλ, oυδέποτε επιθυμούσα δημοσιότητα και προβολή. Με εκφράζει αυτή η στάση στη ζωή μου, και ότι έγινε, συνέβη εν αγνοία μου. Η υπηρεσία τα υποκινησε για τους παραπάνω λόγους.
17. Ποια υπήρξε η πορεία σας μετά την αποστράτευσή σας;
Δεν αποστρατεύτηκα!Με τιμώρησαν με την χειρότερη καταστατική ποινή, αυτήν της Απόταξης, που δίνεται στους Προδότες της Πατρίδας!
Τους πρώτους 6 μήνες ήμουν άνεργος ,το ίδιο κι η σύζυγός μου.
Στη συνέχεια ακολούθησα τον ίδιο δρόμο της θάλασσας στο Εμπορικό Ναυτικό. Πήρα πτυχίο για να γίνω πλοίαρχος σκαφών αναψυχής.
Έγινα Πλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού.
18. Πώς αποτιμάτε τη στάση του ελληνικού λαού απέναντι στον σερβικό το οδυνηρό τρίμηνο των βομβαρδισμών;
Πολύ πολύ σημαντική ήταν η δράση του απλού λαού υπέρ των αδελφών Ορθοδόξων Σέρβων.
19. Αρνηθήκατε παρασημοφόρησή σας από τη σέρβικη βουλή, παρ’όλη την αγάπη σας για τον λαό αυτόν. Γιατί;
Γενικά ήμουν αρνητικός σε τίτλους και παρασημοφορήσεις από Νομάρχες, Δημάρχους και διάφορες λέσχες.
Κάποιος μάλιστα μου ζήτησε αριθμό λογαριασμού τραπέζης να μου στείλει χρήματα. Του απάντησα ευθύς αμέσως αρνητικά.
Το ίδιο απάντησα και σε εκείνους που είπαν να μου δοθεί σύνταξη από τη Σερβία.
Η στάση μου σε αυτό το θέμα είναι ξεκάθαρη από την αρχή.
Όταν για τέτοια ζητήματα- συνειδησιακά- δίνονται παροχές και δέχεσαι επαίνους,
είναι σαν να μειώνονται στο κύρος τους και, τελικά, να ευτελίζονται!
20. Το 2018 ωστόσο σας τίμησε ο Πατριάρχης Ειρηναίος στη Σερβία. Μιλήστε μας γι αυτό.
Ήταν μεγάλη επιθυμία της Ορθόδοξης Σερβίας. Δεν έχω να πω τίποτα...
Και εκεί, στην αρχή είπα όχι, αλλά, τελικά, άλλαξα γνώμη, γιατί δεν ήθελα να περιφρονήσω την θέληση όλου του λαού της Σερβίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ενώ δε θεωρώ τον εαυτό μου "ήρωα", δέχθηκα το βραβείο από το Σερβικό Πατριαρχείο, επειδή το είχε ανάγκη ο Σερβικός λαός: Οι Σέρβοι επιζητούν τη στήριξη της διεθνούς κοινής γνώμης κι ένιωσαν περήφανοι που ένας στρατιωτικός εκτός Σερβίας τους υποστήριξε στον αγώνα τους. Οπωσδήποτε, πάντως, ήταν πολύ μεγάλη τιμή για εμένα!
21. Από πού ξεκίνησε η αγάπη σας για τον σέρβικο λαό;
Από τότε που έμαθα με λεπτομέρειες στον αγώνα τους
ενάντια στους "ισχυρούς" της Γης, και πως δεν κάμφθηκαν στο σθένος και στη γενναιότητα, αλλά υπερασπίζονται με αυτοθυσία τήν Πατρίδα τους!
Διατηρούν την πίστη στην Ορθοδοξία και στην Ελευθερία.
Ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζουν καρκίνους από το ουράνιο που εξαιτίας των Αμερικάνων μόλυνε τη γη τους.
22. Πώς βλέπετε το μεταπολεμικό τοπίο στη Σερβία και την μακροπρόθεσμη ευρωπαική προοπτική της χώρας;
Και για την Ελλάδα,και για τη Σερβία- υπό τις απειλές της “Μεγάλης Αλβανίας”, και της παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας- αυτή η περίοδος σηματοδοτεί μεγάλες και γρήγορες εξελίξεις. Από τώρα και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα. Και οι Σέρβοι και οι Έλληνες έχουμε πέσει θύματα παραπλάνησης από τις Κυβερνήσεις μας. Η Μακεδονία, όμως, είναι Ελληνική και το Κόσοβο ανήκει στη Σερβία!
Οι εξελίξεις απρόβλεπτες.
23. Πώς κρίνετε το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο στην Ελλάδα της Κρίσης;
Η Κρίση μας δίδαξε πολλά περισσότερα από όσα μας δίδαξε η ευμάρεια τα προηγούμενα χρόνια,και μας έφερε πιο κοντά σαν ανθρώπους.
24. Θα σας ενδιέφερε να πολιτευθείτε και να συστρατευθείτε με κάποιον πολιτικό χώρο σήμερα στην Ελλάδα;
Εάν θα πολιτευόμουν, θα έκανα ξεχωριστή δική μου πατριωτική κίνηση, και μόνο με τρόπο που θα μου επέτρεπε να γνωρίζω πως είναι θέλημα Θεού τέτοια κίνηση, και όχι κάτι άλλο.
24. Ποιες προσωπικότητες της Ιστορίας σάς εμπνέουν;
Ιωάννης Καποδίστριας, Παύλος Κουντουριώτης, και όλοι οι αφανείς Ήρωες που αψήφησαν όλους τους κινδύνους της ζωής και θυσιάστηκαν υπέρ της Πίστεως και Της Πατρίδας.
26. Υπάρχει κάποιο βιβλίο που σας έχει επηρεάσει;
"Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή".
27. Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη αρετή σε έναν άνθρωπο;
Πίστης, Ελπίδα και Αγάπη.
Τα τρία αυτά υπάρχουν ταυτόχρονα- ή όλα μαζί ή κανένα.
Η ταπείνωση είναι η αρετή που μας ανεβάζει εκεί ψηλά στην Πίστη στην Αγάπη, και στην ζωντανή Ελπίδα.
Ο άνθρωπος με αυτά μεγαλουργεί και είναι πραγματικά ελεύθερος, χαμογελαστός και αιώνια ευτυχισμένος.
28. Πράγματα που σας δίνουν χαρά;
Η χαρά δεν αντλείται από πράγματα. Είναι εσωτερική υπόθεση κομμάτι της ψυχής, που γεννάται και αναγεννάται μέσα από το μυστήριο της εν Χριστώ Ζωής.
Αυτή η εν Χριστώ Ένωση, μας ανεβάζει στον ουρανό ενώ περπατάμε στη γη, και μεταδίδουμε στους άλλους ο,τι γευόμαστε μυστικά στην ψυχή μας από τον Ουρανό.
29. Ποιο όραμα πλέον οδηγεί τα βήματά σας;
Την κάθε ώρα και στιγμή, στο όποιο κάλεσμα της ζωής, να είμαστε Όρθιοι και να μην είμαστε υποδεέστεροι στη γενναιότητα, στο θάρρος, στην Πίστη, και στη λεβεντιά από τους προγόνους μας τους Έλληνες, που κράτησαν την Ελλάδα στη ράχη τους, και στην καρδιά τους- και ας άφηναν τις τελευταίες τους αναπνοές στα πεδία των μαχών, εκεί στα χαρακώματα- εκεί γράφτηκε η Δόξα της Ελλάδας- υπερασπιζόμενοι τα Ιερά και τα Οσια μας.
Σας ευχαριστώ που τιμήσατε τον ιστότοπο αυτόν με την εμπιστοσύνη και την παρρησία σας, καθώς και το ωραίο παράδειγμα που δώσατε με τη θαρραλέα στάση σας απέναντι σε έναν βρόμικο πόλεμο.
Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Marinos Ritsoudis (fb)
ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΑΠΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ:
Αλλοι σύνδεσμοι σχετικά με τον κ. Μαρίνο Ριτσούδη και το φωτογραφικό υλικό:
2)ΟΝLINE PRESS άρθρο για κ. Ριτσούδη
+ κολάζ από βομβαρδισμόυς
3)News 24
Τι ωραίος Άνθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως...
Διαγραφή