~ Οι δύο Μαρίες, που τιμά η Εκκλησία ιδιαίτερα εν μέσω Σαρακοστής... Η Μία ασύγκριτη από κάθε άλλη, η δεύτερη παράδειγμα για όλες τις υπόλοιπες...

 

Η Παρθενία της Θεοτόκου, δεν είναι μόνο η σωματική της αγνότητα και ηθική ακεραιότητα από βάθους καρδίας, αλλά πρώτιστα το ότι ουδέποτε χώρισε από την Αγάπη του Τριαδικού Θεού, από τη Σύλληψή της μέχρι την Κοίμησή της.

Τότε, μόλις θαύμασα και τους σύγχρονους Αγίους Πορφύριο Παΐσιο, Ιάκωβο, Ιωσήφ Ησυχαστή, Εφραίμ Κατουνακιώτη και άλλους, ότι και αυτοί είχαν αυτή την Παρθενία, μου ήλθε η αντίληψη, ότι και όσοι εκ Μετανοίας δεν χωρίζουν από την Αγάπη προς τον Τριαδικό Θεό και αυτοί δεν υπολείπονται στη Ζωή του Θεού, όπως η Αγία Μαρία η Αιγυπτία.

Εν μέσω Σαρακοστής η Εκκλησία τιμά ιδιαίτερα δύο Γυναίκες:

Την Παρθένο Υπεραγία Θεοτόκο με τους Χαιρετισμούς και τη Μετανοημένη μεγάλη πόρνη, Αγία Μαρία την Αιγυπτία, στην οποία αφιερώνεται μία από τις Κυριακές της Σαρακοστής.

Στη Σαρακοστή, την κατ’ εξοχήν περίοδο της Μετανοίας, η Υπεραγία Θεοτόκος με τους Χαιρετισμούς και τον Ακάθιστο Ύμνο εξαίρεται για την Παρθενία της και η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, την Ε΄ Κυριακή των νηστειών, για τη Μετάνοια της πορνείας της.

Η Υπεραγία Θεοτόκος εκ Συλλήψεως τιμάται ως Υπεραγία.

Εισήλθε καθαρότατη στο Ναό του Σολομώντος στα τρία της χρόνια και έγινε Ναός του Θεού με τη Σάρκωση του Θεανθρώπου Χριστού.

Η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, πόρνη ήταν και πόθησε να μπει στο Ναό της Αναστάσεως, αλλά την εμπόδισε το Άγιο Πνεύμα, διότι με την πορνεία, δηλαδή την εκτός Γάμου σχέση, χωρίστηκε από τη Ζωή του Θεού.

Φανέρωσε ο Θεός στην Αγία Μαρία ποιος είναι ο καρπός των εκτός Γάμου σχέσεων: ο χωρισμός από τον Θεό.

Δεν επέμενε όμως στην πορνεία, ούτε προσπάθησε πλαγίως να εισέλθει στο Ναό, αλλά με πολυχρόνιο αγώνα Μετανοίας μεταμόρφωσε το σώμα της από ναό του σατανά σε Ναό του Αγίου Πνεύματος.

Η πηγή Διδασκαλίας της Εκκλησίας είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, Αυτός είναι ο Διδάσκαλός μας, όπως κήρυξε, και η Διδασκαλία Του μας φανερώνεται στο Άγιο Ευαγγέλιο.

Στην παραβολή του Ασώτου Υιού μας διδάσκει ότι, όταν Μετενόησε ο Άσωτος και επέστρεψε στον Πατέρα Του, έλαβε το Δακτυλίδι της Υιοθεσίας, φόρεσε τη Στολή την Πρώτη, δηλαδή την Εικόνα του Θεού, αλλά και έφαγε τον Μόσχο τον Σιτευτό, δηλαδή έγινε μέτοχος στο Μυστήριο της Ζωής της Αγίας Τριάδος, που είναι η Ταπείνωση και η Αγάπη.

Επομένως, με τη Μετάνοια ο Θεός αποκαθιστά τον Μετανοούντα με την καθημερινή Μετάνοιά του στο αρχικό Πρωτόκτιστο Κάλλος του ανθρώπου ως Εικόνας Θεού και τον κάνει μέτοχο της Ζωής Του!

Ανδρέας Χριστοφόρου

(μας το έστειλε ο Αιμίλιος Γκίνης - πηγή)