"Ξέρεις τι σκέφτομαι;
Είναι τόσο λίγα και εύθραυστα τα όσα χρόνια
μάς χαρίζονται από τον Ύψιστο
για να αγωνιστούμε σ΄ αυτήν την ξέρα,
που είναι ανόητο, ή μάλλον βλακώδες,
να έχεις κρατούμενα με τον οποιονδήποτε.
Ακόμα κι αν ο οποιοσδήποτε
είναι ο ίδιος σου ο εαυτός..."
~ "αμφ." ΥΓ:
Αφορμή να ανασύρουμε αυτές τις φαινομενικά άσχετες σκέψεις,
που μας είχε στείλει ο Λαυρέντης,
στάθηκε μια ακόμα αλλιώτικη εξόδιος ακολουθία - πανηγύρι
μιας γλυκιάς μανούλας
με τέσσερα ξεχωριστά παιδιά,
έναν πιστό σύζυγο,
ένα τσούρμο καρδιακούς φίλους
κι ένα διπλά Τριανταφυλλένιο όνομα...
Καλή Ανάσταση!
Καλή Ανάσταση και καλή αντάμωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας άφησε 4 τριαντάφυλλα...
Όντως!
ΔιαγραφήΚαι "λίπασμα" για εκείνα που θα έρθουν...