Μαρτυρία Σέρβου μοναχού(2010):
Δεν πίστευα στον Θεό.
Όταν ήρθε η ώρα για το στρατό, η μητέρα μου,
που συχνά πήγαινε στην εκκλησία και προσευχόταν για μένα, μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί με μια προσευχή γραμμένη πάνω της και είπε:
“Γιε μου ας είναι πάντα μαζί σου.”
Αργότερα έμαθα ότι ήταν ο 90 ψαλμός.
Κατόπιν έγινα αλεξιπτωτιστής.
Ο στρατός εδώ δεν επιτρέπει η στολή να έχει επιπλέον τσέπες, και έβαλα τον ψαλμο στην επένδυση του χιτώνα στον αριστερό ώμο.
Το δέκατο άλμα με αλεξίπτωτο....
Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που, έχοντας φτάσει στην άβυσσο του εναέριου χώρου, έσυρα το δαχτυλίδι – και … το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε....
Τράβηξα το δαχτυλίδι του ανταλλακτικού αλεξίπτωτου – ούτε αυτό άνοιξε...
Η γη πλησίαζε γρήγορα ...
Σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα δεν μπορούσα βέβαια να βγάλω τη προσευχή από το χιτώνα για να την διαβάσω.
Έτσι κτύπησα με το χέρι μου ακριβώς τον τόπο, όπου ήταν ραμμένη και φώναξα:
“Κύριε, σώσε με!”
Σε απάντηση, το αλεξίπτωτο άνοιξε αμέσως!!!
Ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν πέσω στο έδαφος, ορκίστηκα να εισέλθω στην ιερατική σχολή!!!
Αργότερα, αφού αποφοίτησα μπήκα σε ένα μοναστήρι, τώρα είμαι ιερομόναχος!
Αν θέλει ο θεός να σε σώσει...
Δόξα σοι Κύριε, Δόξα σοι!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου