"Να βρίσκαμε λίγο Ταπείνωση στα σούπερ μάρκετ... Να την πούλαγαν κάπου και ας ήταν και ακριβή..."

                                                                ΕΠΟΧΕΣ ΦΘΟΡΑΣ

Τα χρόνια τρέχουν και μαζί τους οι εμπειρίες ζωής που αθροίζουμε...

Φεύγουν πετάνε και αφήνουν πίσω τους σημάδια...συμπεριφοράς, άρνησης, κατάκρισης, αλλά και κολακίας, επαίνου και αγάπης.

 Ποια κρατάμε; Τι μας αρέσει; Μα φυσικά το δεύτερο σετ...

Ποιος αντέχει στον ψόγο, την υπόδειξη των αδυναμιών του, την υποτίμηση των λανθασμένων επιλογών του;;;

Πως να διαχειριστείς την κριτική, ειδικά όταν αναγνωρίζεις σε αυτήν τα λάθη σου;;; 

Πώς να παραδεχθείς ότι ο άλλος-η έχει δίκιο και εσύ άδικο;;; 

Σε αφήνει ο εγωισμός;;; 

Όχι προφανώς, πόσο μάλλον όταν αυτός ο άλλος-η,  σε γνωρίζει καλά και είναι και δικός σου άνθρωπος ή γνωστός σου. 

Άνθρωπος που θα ήθελες να έχει καλή γνώμη για εσένα και τις επιλογές σου...

Δύσκολο πράγμα η αυτογνωσία, πόσο μάλλον η αυτοκριτική.

Πόσοι άραγε από εμάς την κάνουμε και σε τι συμπεράσματα καταλήγουμε;;;

Βλέπουμε πραγματικά το εαυτό μας στον καθρέφτη της ζωής μας, ή απλά την αντανάκλασή του, που με κόπο φτιασιδώσαμε και καμαρώνουμε, νομίζοντας ότι καλύψαμε τις ατέλειες...με λίγο ή περισσότερο μέικ απ...

Προμηθευτείτε δύναμη, υπομονή και κουράγιο και πάρτε αξίνα...

Σκάψτε κάτω από τις μπογιές και τους σοφάδες...βγάλτε στην επιφάνεια τον πραγματικό σας εαυτό...ακόμα και τον άσχημο, ή μήπως μόνο αυτόν;;;

  Άλλωστε αυτό που παίρνει επιδιόρθωση είναι πάντα το χαλασμένο. Αυτό-α, το-τα, χαλασμένο-α, δεν φτιάχνει εύκολα.

 Θέλει πολλές φορές βοήθεια, από άλλον-ους.

Για να την δεχθείς όμως πρέπει  πρώτα να καταλάβεις ότι την χρειάζεσαι και εκεί πάσχουν οι περισσότεροι. 

Πιστεύουν ότι δεν την χρειάζονται. 

Νομίζουν ότι μπορούν να διορθώσουν το πρόβλημα-τα μόνοι τους, με τις δικές τους δυνάμεις.

Ο Εγωισμός πάλι εκεί...ποτέ δεν σε αφήνει...ο μόνος ίσως τρόπος να τον νικήσεις είναι η Ταπείνωση. 

Η αντίληψη της αδυναμίας ελέγχου σε οτιδήποτε μας περιβάλλει. 

Μόνο τον εαυτό μας ελέγχουμε (;) ως προς τις επιλογές του και αυτόν με δυσκολία.

Τον αφήνουμε πολλές φορές να δοκιμάζει νέα πράγματα και καταστάσεις, θεωρώντας ότι θα μείνει απλός παρατηρητής και δεν θα επηρεαστεί. 

Όταν όμως παίζεις με την φωτιά κάποια στιγμή θα καείς. 

Λιγότερο ή περισσότερο. 

Αναγνωρίζοντας σε αυτήν, την δύναμη της και την επιρροή της συνεπακόλουθα. 

Τότε όμως θα είναι ήδη αργά, μιά και αυτή θα έχει αφήσει ήδη σημάδι, ακόμα και αν επουλωθεί η πληγή. 

Μικρότερο ή μεγαλύτερο. 

Τα καταστροφικά δεν θέλουμε να τα σκεφτόμαστε. 

Είτε γιατί είναι πιο σπάνια, είτε γιατί δεν θέλουμε να βάλουμε στην ζυγαριά και αυτό το σενάριο.

Να βρίσκαμε λίγο Ταπείνωση στα σούπερ μάρκετ...να την πούλαγαν κάπου και ας ήταν και ακριβή.

Αξία ανεκτίμητη...

Μας την δείχνουν οι Άγιοι της εκκλησίας μας, όμως είναι άπιαστο όνειρο για τους περισσότερους. 

Αν την είχαμε θα είμασταν από τους σπάνιους εκείνους ανθρώπους, που από όπου περνούν αφήνουν το σημάδι τους, σε εκείνους που έχουν ανοιχτά τα μάτια τους και πραγματικά κοιτάνε...

Ψάχνουν την αλήθεια και όχι τα παραμύθια της ύλης και της φθοράς...

"Τί ωφελήσει τον άνθρωπον, εάν κερδίσει τον κόσμο όλον και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;;;"

 Ψάξτε αδέρφια...ψάξτε τις ατέλειες...και αν βρείτε λίγες...ψάξτε πιο βαθειά...

 Με τον χρόνο όλο και περισσότερες θα ανακαλύπτετε και όλο και τα ταπεινότεροι θα γίνεστε...καλύτεροι για εσάς και τους γύρω σας.

  Καλές ανασκαφές...έχει πολύ χώμα το σώμα μας...

   [μας έστειλε ο συντάκτης του κειμένου, ο ΤΤ ...]