|Απίθανο το περιστατικό, που μας αφηγείται ο π. Παντελεήμων Κρούσκος!
Απ΄αυτά που συμβαίνουν μονάχα μέσα στην παραδοσιακή ευλάβεια της Ορθοδοξίας μας, όπου οι άγιοι κάποτε κάποτε "τ΄ακούνε" από κάποιες γνήσιες και καθαρές ψυχές ...|
~ "αμφ."
Μια ιστορία όπως μας τη διηγούνταν ο παππούς μου, γεννημένος στο Καρς, στον Καύκασο:
Στο χωριό είχαν εκκλησία του αη-Γιώργη και τον αγαπούσαν όλοι σαν παιδί τους, γιατί ο πατέρας του ήταν κοντοχωριανός Καππαδόκης.
Κάποτε, ενώ όλοι ήταν στην εκκλησία, ήρθαν κλέφτες Λαζοί και άρπαξαν το βιος του πιο πλούσιου στο χωριό.
Μόλις γύρισε αυτός και βρήκε το σπίτι διαγουμισμένο, χωρίς κουβέντα επέστρεψε στην εκκλησία, στάθηκε μπρος στον αη-Γιώργη και του λέει:
"Βρε παλιόπαιδο (ανατριχιάζω κάθε φορά),
εγώ στο σπίτι σου ήμουνα,
εσύ γιατί δεν φύλαξες το δικό μου;
Θέλω τα πράγματά μου πίσω, τ' ακούς;"
Το ίδιο βράδυ τα μουλάρια γύρισαν μόνα τους φορτωμένα κι όλοι δόξαζαν το παλικάρι τους τον Άγιο....
(Διήγηση Ιωάννη Καλούση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου