"Όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ, το πρόβλημά μου όταν γίνει και δικό σου..."

Σπλάχνα- Σπλαχνίζομαι κάποιον, μια λέξη την οποία καμιά άλλη γλώσσα δεν μπορεί να αποδώσει ακριβώς την έννοια της.

Όχι απλώς συμπαθώ, νοιάζομαι ή ενδιαφέρομαι για την κατάσταση κάποιου συνανθρώπου μου, αλλά κάτι πιο δυνατό από όλα αυτά.

Την πλήρη κατανόηση αυτής της μοναδικής λέξης την εννοούμε μόνο όταν την βιώσουμε.

Όταν νοιώσουμε τα εσώτερα του είναι μας κυριολεκτικά να συστέλλονται και να πονούν για την εικόνα που τους μεταφέρουν τα μάτια και τα αυτιά.

Δεν είναι απλή Αγάπη, είναι κάτι πιο δυνατό που σε κάνει Ένα με τον πάσχοντα.

Σε φέρνει ακριβώς στη δική του θέση ξεχνώντας εντελώς τον εαυτό σου, την θέση σου, τις προτεραιότητες σου και τα προβλήματα σου...

   |το εξαιρετικό κείμενο από την Κατερινα Μποτσαρη

   |η συγκλονιστική φωτογραφία δανεισμένη από εδώ

   |ο τίτλος της ανάρτησής μας από εδώ

* "συν αυτώ" ΥΓ:

Με την ανάρτησή μας αυτή καλωσορίζουμε και τα αδέρφια μας, 

που μέχρι χθες μας ακολουθούσαν από το fb ...

Καλωσορίσατε!