Τι είμαστε;
Τίποτε δεν είμαστε.
Νομίζουμε ότι κάποιοι είμαστε και κοκορευόμαστε.
Εγώ έτσι, εγώ αλλιώς, εγώ το τάδε, εγώ το δείνα.
Την τύφλα μας. Όχι μόνο δεν είμαστε τίποτε, αλλά δεν ξέρουμε και τί μας γίνεται.
Τίποτε δεν είμαστε.
Νομίζουμε ότι κάποιοι είμαστε και κοκορευόμαστε.
Εγώ έτσι, εγώ αλλιώς, εγώ το τάδε, εγώ το δείνα.
Την τύφλα μας. Όχι μόνο δεν είμαστε τίποτε, αλλά δεν ξέρουμε και τί μας γίνεται.
Εκεί που έχουμε όλα τα καλά και είμαστε ωραίοι και σπουδαίοι έρχεται ένας κορωνοϊός, ένα τόσο δα πραγματάκι, τόσο μικρό, που αμφισβητείς ότι υπάρχει και Πάρτον κάτω.
Κι από ωραίοι, γινόμαστε μοιραίοι.
Ένα τόσο δα πραγματάκι, μικροσκοπικό, αόρατο και από την μια μέρα στην άλλη, 20 χιλιάδες νεκροί στην πατρίδα μας.
Από την μια στιγμή στην άλλη εκατομμύρια νεκροί σε όλο τον κόσμο.
Και λες, ναι μωρέ πεθαίνουν, αλλά εμένα θα πιάσει τώρα;
Σιγά μη με βρει εμένα ο κορωνοϊός και πες - πες στις ειδήσεις, τόσοι νεκροί σήμερα, τόσα κρούσματα χθες, το συνηθίζουμε και παρατηρούμε λες και βλέπουμε σινεμά, ότι κάπου αλλού συμβαίνει.
Και συνεχίζουμε να ζούμε όπως ζούσαμε, χωρίς να παίρνουμε ούτε ένα μάθημα.
Αυτοί της Εκκλησίας έχουν μια δέηση που λέει:
«Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι από αἰφνιδίου θανάτου».
Που πάει να πει, σε παρακαλώ Θεέ μου, προστάτεψε με να μη πεθάνω ξαφνικά, να μη ξεχαστώ και δεν προλάβω να προετοιμαστώ για το ύστατο Χαίρε!
Που πάει να πει, να μη «φύγω» με πικρία,
να μη φύγω θυμωμένος, γεμάτος οργή,
που πάει να πει, μη φύγω γεμάτος θλίψη,
που πάει να πει να μη φύγω μες τη μοναξιά και την μιζέρια.
Άμα είναι να φύγω, καλό είναι να φύγω κι όσες ώρες έχω ζήσει να τις έχω ζήσει με Χαρά.
Όσο ζήσω να το ζήσω με ανθρώπους που με αγαπάνε.
Να λέω την καλημέρα μου με την καρδιά μου σε όλο τον κόσμο.
Να χαίρομαι το παραμικρό από τα δώρα του Θεού.
Να ρίχνω την ματιά μου στον διπλανό μου.
Να τον στηρίζω όσο μπορώ.
Να μοιράζομαι τη ζήση μου, όλοι αδέρφια είμαστε εξάλλου.
Αυτά να κάνω για να μη με βρει ο αιφνίδιος θάνατος και πω την ύστατη στιγμή: δεν πρόκαμα.
Αμ, προλάβαινες, αλλά είχες τον νου σου στην πάρτη σου.
Αυτή είναι η συνταγή: Δεν είμαι τίποτε και δεν είμαι μόνος.
Οφείλω να ζω με Χαρά.
Και Χαρά θα έχω άμα νοιάζομαι και για τους άλλους.
Αυτό είναι το μήνυμα της Ημέρας
Αυτό μας έφερε η Γέννηση.
Γι αυτό ήρθε στον κόσμο.
Αυτό μας δίδαξε.
Αυτό έκανε Λόγω και Έργω.
Ήρθε σήμερα για να μας τα δώσει όλα.
Ας δώσουμε κι εμείς το κάτι τις μας στον διπλανό μας.
Καλά Χριστούγεννα!
Κι από ωραίοι, γινόμαστε μοιραίοι.
Ένα τόσο δα πραγματάκι, μικροσκοπικό, αόρατο και από την μια μέρα στην άλλη, 20 χιλιάδες νεκροί στην πατρίδα μας.
Από την μια στιγμή στην άλλη εκατομμύρια νεκροί σε όλο τον κόσμο.
Και λες, ναι μωρέ πεθαίνουν, αλλά εμένα θα πιάσει τώρα;
Σιγά μη με βρει εμένα ο κορωνοϊός και πες - πες στις ειδήσεις, τόσοι νεκροί σήμερα, τόσα κρούσματα χθες, το συνηθίζουμε και παρατηρούμε λες και βλέπουμε σινεμά, ότι κάπου αλλού συμβαίνει.
Και συνεχίζουμε να ζούμε όπως ζούσαμε, χωρίς να παίρνουμε ούτε ένα μάθημα.
Αυτοί της Εκκλησίας έχουν μια δέηση που λέει:
«Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι από αἰφνιδίου θανάτου».
Που πάει να πει, σε παρακαλώ Θεέ μου, προστάτεψε με να μη πεθάνω ξαφνικά, να μη ξεχαστώ και δεν προλάβω να προετοιμαστώ για το ύστατο Χαίρε!
Που πάει να πει, να μη «φύγω» με πικρία,
να μη φύγω θυμωμένος, γεμάτος οργή,
που πάει να πει, μη φύγω γεμάτος θλίψη,
που πάει να πει να μη φύγω μες τη μοναξιά και την μιζέρια.
Άμα είναι να φύγω, καλό είναι να φύγω κι όσες ώρες έχω ζήσει να τις έχω ζήσει με Χαρά.
Όσο ζήσω να το ζήσω με ανθρώπους που με αγαπάνε.
Να λέω την καλημέρα μου με την καρδιά μου σε όλο τον κόσμο.
Να χαίρομαι το παραμικρό από τα δώρα του Θεού.
Να ρίχνω την ματιά μου στον διπλανό μου.
Να τον στηρίζω όσο μπορώ.
Να μοιράζομαι τη ζήση μου, όλοι αδέρφια είμαστε εξάλλου.
Αυτά να κάνω για να μη με βρει ο αιφνίδιος θάνατος και πω την ύστατη στιγμή: δεν πρόκαμα.
Αμ, προλάβαινες, αλλά είχες τον νου σου στην πάρτη σου.
Αυτή είναι η συνταγή: Δεν είμαι τίποτε και δεν είμαι μόνος.
Οφείλω να ζω με Χαρά.
Και Χαρά θα έχω άμα νοιάζομαι και για τους άλλους.
Αυτό είναι το μήνυμα της Ημέρας
Αυτό μας έφερε η Γέννηση.
Γι αυτό ήρθε στον κόσμο.
Αυτό μας δίδαξε.
Αυτό έκανε Λόγω και Έργω.
Ήρθε σήμερα για να μας τα δώσει όλα.
Ας δώσουμε κι εμείς το κάτι τις μας στον διπλανό μας.
Καλά Χριστούγεννα!
Το Χαμομηλάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου