Να μήν περιμένουμε να μας αγαπήσουν τα παιδιά όπως τους αγαπούμε εμείς. Ο γονιός αγαπά παραπάνω. Κι ο Θεός, σαν Πατέρας, μας αγαπά πιο πολύ απ’ ότι Τον αγαπούμε εμείς.
Γι’ αυτό να μήν Τον πικραίνουμε. Όταν αισθάνομαι την Αγάπη του Θεού να με κατακλύζει, είναι δυνατό να αμαρτήσω; Και ο Φύλακας Άγγελος μας αγαπά και μας προστατεύει. Φωνάζει, βέβαια, όταν πάμε να αμαρτήσουμε: ''μή... μή...''. Ύστερα, αφού επιμένουμε, υποχωρεί. Έτσι σιγά σιγά η συνείδησή μας πωρώνεται.(...)
O Χριστός είναι έτοιμος να μας βοηθήσει σε όλα!
Αρκεί να μην προβάλουμε εμπόδια, όπως το φως που το κρύβουμε με τις κουρτίνες.
Πού είναι ο Θεός;
Για να μη φαίνεται, σημαίνει πως κάτι βάλαμε μπροστά. Εισάξαμεν εναντία. Έπαυσεν ο Θεός! Ο Χριστός μας υποσχέθηκε: «Εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος».
Είναι μέσα μας η Βασιλεία του Θεού. Ενώ, όταν δεν είναι ο Χριστός, γίνεται χώρος όπου εύκολα ενεργεί ο σατανάς. Όταν όμως γίνει κατοικητήριον του Αγίου Πνεύματος!…
Με τις παρακλήσεις, τους αγιασμούς και τη θεία Λειτουργία, η καρδιά μας γίνεται «κατ’ οίκον εκκλησία».
Νους καθαρός και καρδιά καθαρή βλέπει το Θεό. Άμα ελευθερωθεί η ψυχή από τα πάθη, έρχεται ο Θεός… Δεν έχουμε τις αισθήσεις όλες ανοικτές γι’ αυτό γίνεται καταχνιά. Όπως στο οδήγημα που έχει καταχνιά και δυσκολεύεται ο οδηγός να δει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου