Τι γλυκό να σ' αγαπούν και να σου το λένε...
~ "συν αυτώ" επισήμανση:
Πριν δεις την ασυνήθιστη αυτή ανάρτηση.
Για να εξηγηθούμε, προτού παρεξηγηθούμε.
Όσοι μας γνωρίζετε, είτε εκ του σύνεγγυς,
είτε ακολουθώντας μας εδώ μέσα,
γνωρίζετε πως δεν τα πάμε καλά με "τα μπράβο του κόσμου".
Συνήθως κάνουν περισσότερο κακό,
από το καλό που προϋποτίθεται πως έχουν σκοπό να κάνουν.
Θελήσαμε εντούτοις να γνωστοποιήσουμε αυτήν την κατάθεση ευγνωμοσύνης, γιατί μας νίκησε αυτό που οι πατεράδες και οι μανάδες μας, και πριν απ΄αυτούς οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας, λέγανε:
"Τι γλυκό να σ' αγαπούν και να σου το λένε..."
Κι επειδή, όπως δικαιολογημένα κάποιοι φίλοι μας μάς "κατηγορούν" πως όλα στενάχωρα αναρτούμε
("αν θέλω να κλάψω, βάζω "αμφοτεροδέξιο", μας έγραψε μια ψυχή...)
Κι επειδή σε όσα πολύ εύστοχα και γλυκά έγραψε η συντάκτρια του κειμένου, ξεχωρίσαμε την τεράστια αλήθεια σ΄ένα σχόλιό της, την οποία κάναμε τίτλο.
Κι ας λέμε εμείς τους φιλντισένιους, κάπως αλλιώς...
Για να συνεχίσει ο Γιάννης ο γιατρός
(όπως και τα εξίσου υπέροχα αδέρφια του, Καίτη και Μικές, που ελάχιστα όπως κι εκείνον γνωρίζουμε...)
να συνεχίσει να κάνει αυτό και όλα τα υπόλοιπα που κάνει ανιδιοτελώς, έχοντας την τεράστια αποδοχή γνωστών, αγνώστων, φίλων και ασθενών.
Χωρίς έπαρση, ταπεινά, μετρημένα και μη επιδιώκοντας από μόνος του την αναγνώριση ή την ανταπόδωση.
Δεν τον φοβόμαστε.
Έχει, άλλωστε, τις εν Χριστώ άμυνες να το καταφέρει.
Άλλωστε, όπως και μεις απαντάμε στις φιλοφρονήσεις και στα καλά λόγια των καλών ανθρώπων:
"Τίποτα δεν είμαστε. Όλα του Θεού. Δικές μας, ολόδικές μας μόνο οι αμαρτίες μας..."
ή ακόμα καλύτερα, όπως θα΄λεγε και ο μπάρμπας:
"Να τα βράσω τα μπράβο του κοσμάκη",
αν είναι να φάω το κρισιμότερο reject την ώρα της Κρίσης μου...
Η ανάρτησή μας λοιπόν δεν γίνεται για τον Γιάννη Κουλλιά, αλλά για την αφειδώλευτη αγάπη την οποία εξέφρασε με τόσο υπέροχο τρόπο η φίλη του, Νεκταρία...
Αυτά τα ολιγοπολλά.
Δες τώρα (αν δεν κουράστηκες ήδη) το κείμενο:
"Έγραφε ο Σαρντέν:
Κάποτε όταν θα έχουμε δαμάσει τους ανέμους τα κύματα τα ρεύματα και τη βαρύτητα θα δαμάσουμε για χάρη του Θεού και την ενέργεια της αγάπης.
Τότε για δεύτερη φορά στην ιστορία του κόσμου θα έχουμε ανακαλύψει τη φωτιά.
Αυτός είναι ο φίλος μου ο Γιάννης Κουλλιάς.
Γιατρός στο επάγγελμα.
Ποιητής, στιχουργός, συνθέτης, τραγουδοποιός, φωτογράφος και ένα βουνό ακόμα ιδιότητες κουβαλά εντός του.
Του χρωστώ ένα δημόσιο μεγάλο ευχαριστώ, που υπάρχει στη ζωή μου με τόσους τρόπους.
Ως φίλος καρδιάς, ως γιατρός, ως έμπνευση, ως ήρωας από αυτούς τους λίγους που λες "αχ και να τους έμοιαζα" ή έχω ακόμα λίγο χρόνο να τους μοιάσω γιατί κάνουν καλύτερο τούτο τον κόσμο και τούτος ο κόσμος έχει ανάγκη από ανθρώπους - ανάσες.
Γιάννη, μην αμφιβάλλεις ποτέ.
Έχεις δαμάσει την αγάπη και αυτή με τη σειρά της υπάκουα μεταλαμπαδεύεται μέσα από το φως σου.
Μέσα από την άσβεστη φλόγα σου.
Γιάννη σε ευχαριστώ, για όλους τους ανθρώπους ακόμα κι αυτούς που ζέστανες με την αγάπη σου κι ας μην το ξέρουν ακόμα πως η πηγή ήσουν εσύ.
Σε ευχαριστώ για την ευλογία να είσαι μέρος της ζωής μου.
Σε ευχαριστώ για το προνόμιο να είμαι φίλη σου, ασθενής σου (όταν χρειάζεται), δικός σου άνθρωπος.
Γιάννη μου σε ευχαριστώ για όλα όσα είσαι.
Φάρος που αγόγγυστα φωτίζεις θάλασσες και ουρανούς.
Δεντρί που όσο κι αν το λυμαίνονται οι καιροί, όχι μόνο δε λυγά, αλλά προσφέρει κορμό, κλαδιά και φύλλα σε όποιον σταθεί κάτω απ' τον ίσκιο του.
Πουκάμισο ανοιχτό στο στήθος για να μπορεις πιο εύκολα να κόβεις φέτες από τη ψυχή και την καρδιά σου και να τις μοιράζεις...
Γιάννη μου, Γιάννη της δικής μου καρδιάς, συμπαντικέ μου Γιάννη το μέτρο για την υγεία του νου, είναι η προδιάθεση του να βρίσκει παντού το καλό.
Εσύ δηλαδή!
(Edit που λένε... Μην μου κοκκινήσεις. Αν δεν τα έγραφα θα έσκαγα...)"
* Και για κατακλείδα, ένα μόνο σχόλιο από τα πάμπολλα που μας έκαναν εντύπωση της ανάρτησης στο fb
(είπαμε πως βρίσκεις και διαμάντια, αρκεί να ξέρεις που να ψάξεις)...
"Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος: Ζήλεψα (και εσένα και τη Νεκταρία). Θα τσεκαριστούν όλα ένα προς ένα κι αλίμονό σου αν είναι αλήθεια. Θα γίνουμε όλοι Νεκταρίες..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου