~ Με αγάπη στο μαστρο-Φώτη μας... (φανταστικός διάλογος Κόντογλου με κάποιο πνευματικό πρόσωπο) |από σχόλιο ανωνύμου...

Μα άνθρωποι τι κανετε?
Πως ζείτε στο σκοτάδι?
Τον Ήλιο δεν το βλέπετε
Και στρέφεστε στον Άδη?

-Μη τους ξεσυνερίζεσαι...
τρομάζουν μην τους κάψει!
Αν θες εσύ βοήθα τους,
με μια καλή σου πράξη.

-Θα κανω ο, τι χρειαστει
να δουν αυτο που βλεπω.
Μεσα στα μάτια να κοιτούν
τον Ηλιο θα προτρέπω.

-Μ' αυτο τον τροπο Φώτιε
θα τους απομακρυνεις
και έτσι, της αποστροφής,
αιτία εσυ θα γίνεις.

Αυτό που βλέπεις...για να δουν
χρειάζεται θυσία.
Θα πρεπει να καταταγεις
στη Θεια Υπηρεσία!

Θα γινεις φιλτρο... εσυ Φωτός,
ο Ήλιος μην τους καιει
κι ετσι η αλήθεια απο το Φως,
δια μεσω εσου θα ρέει!

Το ονομα, κανενας μας,
στην τυχη δε λαμβάνει...
κρύβει εντος του εντολή
του τι πρέπει να κανει!!!

Θα εκπέμπεις Φως μεχρι εκει...
οπου μπορείς ν'αντέξεις.
Τα όρια μην υπερβεις,
γιατι θα καταρρεύσεις.

Καθε ψυχη που στρέφεται
το Φως να αντικρίσει...
δικαιο θα σε μαρτυρεί
στην πιο Δικαία Κρίση!


Υ. Γ1: Το εργο του κοπιαστικο,
λιγοι μπορουν ν' αντέξουν...
τη θεση διπλα στο Χριστό
πολλοι θα τη ζηλεψουν!

~ το εξαιρετικό αυτό πόνημα μπήκε ως σχόλιο στη χθεσινή πρώτη πρωινή μας ανάρτηση με το α(μ)φιέρωμα στον αγαπημένο κυρ Φώτη μας. 

Ήταν τόσο όμορφο και ξεχωριστό, που δεν μπορούσαμε να μην του δώσουμε τη θέση μιας καινούργιας αυτόνομης ανάρτησης. 

Και μάλιστα στην ίδια ώρα, όπως κι εκείνη που μπήκε στον κόπο να σχολιάσει τόσο υπέροχα, στις 6 το πρωί.

Το λιγότερο που εμείς θα μπορούσαμε να κάνουμε.

Σιγά το πράγμα, θα πει κάποιος. 

Δεν θα είναι όμως σε καμιά περίπτωση αυτός ο κάποιος, ο ανώνυμος/η που μας το χάρισε. 

Ευχαριστίες θερμές!

Μεγάλη μας τιμή...

  "αμφ."