Υπάρχει η εκκλησιά στα χρόνια της σκλαβιάς.
Αμάθεια, φτώχεια, σκοτάδι χειροπιαστό.
Μα, αν μπεις στον κόπο να βάλεις στην άκρη τη γνώμη των διαβασμένων και καταδεχτείς να γίνεις σχολιαρούδι και σεβαστικά να διαβάσεις τα βιβλία, ν' αφουγκραστείς τις θύμησεςτων γερόντων του χωριού σου, θ' ανακαλύψεις θησαυρό.
Πίστη, ευλάβεια, ζέση και φόβο Θεού.
Γιατί, ναι, οι παπάδες δε κατέχανε να διαβάσουν το Ψαλτήρι και τ' Οχτωήχι, μα σκιάζονταν να μπουν στο Ιερό Βήμα και όταν βρίσκανε κανένα καλόγερο ή δεσπότη του Θεού, διαβασμένο, του φιλούσαν το ράσο κι αχόρταγα ρουφούσαν τη διδαχή.
Τώρα με τα τόσα γράμματα - τρομάρα μας - δεν νιώθουμε γρι, κι έχουμε το θράσος να μιλούμε για το Θεό, σα να 'ναι στην τσέπη μας.
Ντροπή μας !
Ξεφυσίδια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου