"Με χειρούργησε ο άγιος Εφραίμ στο δωμάτιό μου! Ήταν ίδιος όπως στην εικόνα, ψηλός με εκφραστικά μάτια και με λευκή φλόγα στο χέρι Του..."

 ~ Οφείλουμε άπειρες ευχαριστίες στον Μιχαήλ Μαντάλα, ο οποίος δέχτηκε μετά από παράκλησή μας να μας εμπιστευτεί την απίστευτη θαυματουργική θεραπεία του από τον Άγιο. 

Δημοσιεύεται για πρώτη φορά προς Δόξαν Θεού και του Αγίου του...

                                                   |"αμφ."

Σήμερα ξημέρωσε μια μεγάλη μέρα. 

Έχει θεραπεύσει χιλιάδες, 

ανάμεσα τους και εμένα, 

ολοζώντανα με την παρουσία του 

και χωρίς να φοβηθω καθόλου.

Ήταν πριν μερικά χρόνια, 

παραμονή της εορτής Του, 

όπου βρέθηκα με φίλο στο μοναστήρι του 

(δεν θα έλεγα τυχαία). 

Είχε ανακύψει ξαφνικά ένα θέμα υγείας 

με αρκετές πέτρες στους νεφρούς 

που μου προκάλεσαν πυρετό, 

αιμορραγία και μεγάλη αδυναμία. 

Άρχισα να κιτρινίζω. 

Ο συγχωρεμένος κ. Κωσταρελος, 

ένας σπουδαίος ιατρός του τόπου μας 

είχε ανησυχήσει.

Το ίδιο βράδυ ο Άγιος εμφανίστηκε στο δωμάτιο μου. 

Κυριολεκτικά με χειρούργησε. 

Κουνούσα μόνο τα μάτια μου 

και άκουγα τις πέτρες στο χειρουργικό δισκάκι 

που είχε μαζί Του. 

Είχε πράο πρόσωπο 

και ήταν ίδιος όπως στην εικόνα, 

ψηλός με εκφραστικά μάτια 

και με λευκή φλόγα στο χέρι Του. 

Είχα γιατρευτεί σωματικά.

Εκεί, στο ξύπνημα αυτης της μέρας 

διαπίστωσα ότι δεν αρκεί μόνο η υγεία του σώματος.

Οι αιματολογικές εξετάσεις ήταν άριστες 

και οι πέτρες δεν υπήρχαν στον υπέρηχο. 

Αυτά τα γράφω ως μια δημόσια ευχαριστία στον Άγιο. 

Το θαύμα το έχω καταθέσει και στις μοναχές στο μοναστήρι.

Ειλικρινά δεν το άξιζα 

και δυστυχώς παραμένω ανάξιος 

χωρίς να ταπεινολογώ. 

Η Χάρη όμως του Κυρίου 

γνωρίζει καλύτερα από την φτωχή μας λογική.

Αν κατάφερα κάτι μέσα από αυτή την συγκλονιστική εμπειρία ήταν να αποκτήσω πνευματική πορεία, έστω με σκαμπανεβάσματα. 

Οι αναβάσεις του Θεού και οι πτώσεις δικές μου.

Να πιστεύουμε στον Θεό και στην δύναμη της πρεσβείας των Αγίων Του. 

Να προσευχόμαστε για τους ασθενείς συνανθρώπους μας και να αποκτήσουμε πνευματική ζωή...

|Μιχαήλ Μαντάλας

ΥΓ:

Στον Άγιο οφείλω και το πτυχίο μου. 

Το βασικό πτυχίο ήταν διπλό. 

Στο δεύτερο κύριο μάθημα, 

την θεωρία των διεθνών σχέσεων 

και την εφαρμογή της σε διάφορες περιπτώσεις 

με βάση και το δίκαιο του πολέμου, 

όταν πήγα στην εξεταστική και διάβασα τα ερωτήματα με έπιασαν τα γέλια. 

Κυριολεκτικά δεν ήξερα να απαντήσω τίποτα. 

Είχα και κακή σχέση με την συγκεκριμένη καθηγήτρια... 

Ευτυχώς, είχε κάνει παράκληση η μάνα μου

και το δωμάτιο στην φοιτητική εστία μύρισε λιβάνι.

 Συγκάτοικοι και συμφοιτητές είχαν απορήσει από την μυρωδιά και ρωτούσαν. 

Εγώ αυτά τότε δεν τα πίστευα, γελούσα κιόλας. 

Όταν πήγα στην αίθουσα να γράψω είπα στον εαυτό μου: "Γράψε ότι σου κατεβάσει η κούτρα και καλή επιστροφή στην Ελλάδα".

 (Οι Άγγλοι δε χαρίζονται εύκολα). 

Ο τίτλος θα υποβιβαζοταν σε δίπλωμα. 

Τελικά δεν ήξερα τι έγραφα, 

σε τέλειο γραφικό χαρακτήρα και αρίστευσα.

 Μάλλον κάποιος άλλος πήρε άριστα για εμένα...