Παράδοξος αὐτὸς ὁ τόπος καὶ οἱ ἄνθρωποί του…
Ποὺ μποροῦν νὰ θέλουν καὶ νὰ παραδίδονται.
Νὰ ὑπακοῦν καὶ νὰ ἐλευθερώνονται.
Νὰ κλείνουν σ᾿ ἕνα «Κύριε ἐλέησον»
ὅλες τους τὶς ἐνδόμυχες ἔγνοιες.
Ν᾿ ἀφήνονται σὲ χέρια καλά.
Δὲν εἶναι εὔκολο ν᾿ ἀφεθεῖς ἔτσι.
Δὲν εἶμαι σὲ θέση νὰ τοὺς κατανοήσω.
Ξέρω ὅμως πὼς αὐτοὶ διαμορφώνουν αὐτὸν τὸν τόπο αἰῶνες τώρα
κάπως ψηλότερα ἀπὸ τοὺς ἄλλους.
Αὐτοὶ διαμόρφωσαν κι ἐμένα.
Μετέωρο καὶ παραδομένο,
νὰ κρέμομαι ἀνάμεσα σὲ χῶμα καὶ οὐρανό.
Ἴσα γιὰ νὰ ἔχουν μία σκέπη στὸν δύσκολο τόπο ποὺ διάλεξαν."
[Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο ΦΥΓΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"]
|το απόσπασμα από εδώ:
|αναζήτησέ τον "Φυγά" πατώντας πάνω στο εξώφυλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου