____
από το βιβλίο ‘Βίος & Λόγοι’ του Αγίου Πορφυρίου:
“Να εκμεταλλεύεσθε τις ωραίες στιγμές.
Οι ωραίες στιγμές προδιαθέτουν την ψυχή σε προσευχή, την καθιστούν λεπτή, ευγενική, ποιητική.
Ξυπνήστε το πρωί, να δείτε τον βασιλιά ήλιο να βγαίνει ολοπόρφυρος απ’ το πέλαγος.
Όταν σας ενθουσιάζει ένα ωραίο τοπίο, ένα εκκλησάκι, κάτι ωραίο, να μη μένετε εκεί, να πηγαίνετε πέραν αυτού, να προχωρείτε σε δοξολογία για όλα τα ωραία, για να ζείτε τον μόνον Ωραίον.
Όλα είναι άγια, και η θάλασσα και το μπάνιο και το φαγητό.
Όλα να τα χαίρεσθε.
Όλα μας πλουτίζουν, όλα μας οδηγούν στη μεγάλη Αγάπη, όλα μας οδηγούν στον Χριστό.
Να παρατηρείτε όσα έφτιαξε ο άνθρωπος, τα σπίτια, τα κτίρια, μεγάλα ή μικρά, τις πόλεις, τα χωριά*, τους ανθρώπους, τον πολιτισμό τους.
Να ρωτάτε, να ολοκληρώνετε τις γνώσεις σας για το κάθε τι, να μην στέκεσθε αδιάφοροι.
Αυτό σας βοηθάει σε βαθύτερη μελέτη των θαυμασίων του Θεού.
Γίνονται όλα ευκαιρίες να συνδεόμαστε με όλα και με όλους.
Γίνονται αιτίες ευχαριστίας και δεήσεως στον Κύριο του παντός.
Να ζείτε μέσα σε όλα, στη φύση, στα πάντα.
Η φύση είναι το μυστικό Ευαγγέλιο.
Όταν, όμως, δεν έχει κανείς εσωτερική χάρι, δεν τον ωφελεί η φύση.
Η φύση μας ξυπνάει, αλλά δεν μπορεί να μας πάει στον Παράδεισο...” (σελ. 462)
* εδώ θα μας επέτρεπε θαρρώ να προσθέσουμε “και τα αυτοκίνητα”
Ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη:
H Alfa Romeo
Θαύμασα τον Παρθενώνα
και στην κάθε του κολόνα
βρήκα τον χρυσό κανόνα
Όμως σήμερα το λέω
βρίσκω το καλό κι ωραίο
σε μια σπορ Alfa Romeo
Καλοκαίρια και χειμώνες
να ‘ναι γύρω μου ελαιώνες
πίσω μου όλ’ οι αιώνες
Κι όπου μπρος μου ο δρόμος βγάζει
και σε πειρασμό με βάζει
δώσ’ του να πατάω το γκάζι
Με τη δύναμη του λιόντα
και με του πουλιού τα φόντα
πιάνω τα εκατόν ογδόντα
Γεια σας θάλασσες και όρη
γεια σας κι έχω βάλει πλώρη
για της Αστραπής την Κόρη.
Από τη συλλογή ‘Τα ρω του έρωτα’ (1972)
____
Αναπολώ την κόκκινη ‘ομορφιά’
σε καλπασμό ατέλειωτο
ανάμεσα στα πράσινα λιβάδια
και στου μεγάλου δάσους τις σκιές.
Της φοβερής της μηχανής ο ήχος,
μεσ’ απ’ τους καμπυλόγραμμους αυλούς,
την πρωινή γαλήνη αναταράζει,
πνοή γλυκειάς ονειρεμένης μελωδίας...
“Ατίθασο άτι σαν πετάς,
μόλις αγγίζοντας της άσφαλτος το δέρμα,
πόσ’ ηδονή προσφέρεις στις αισθήσεις,
πόση ομορφιά στον κόσμο των ρομπότ!”
Δημήτρης Ρέκκας 2001
____
Ραδιοπαραμυθία 24.10.2023 - Καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας, 91.2 FM
Επιμέλεια - παραγωγή: Σοφία Χατζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου