"...Εἶναι μεγάλη πλάνη καί μεγάλος πειρασμός νά λένε ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος δέν συμφωνεῖ μέ τόν ἅγιο Παΐσιο καί ὅτι δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε ὅλα αὐτά τοῦ ἁγίου Παϊσίου, γιατί εἶναι πλανεμένα..." |Σκέψεις, Νουθεσίες καί Προβληματισμοί ἀπό συνομιλία του μέ τόν ἅγιο Παΐσιο...

[Παρέμβαση ἀπό π. Ἀναστάσιο Τραϊφόρο, ἐφημέριο Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου Μαρκοπούλου Ὠρωποῦ]

Ἅγιοι Πατέρες καλησπέρα σας,

 

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καλησπέρα σας,

 

Μέ παρεκάλεσε ὁ π. Ἰωάννης Φωτόπουλος νά πῶ δυό πράματα, αὐτά πού εἴχαμε ζήσει ἐπισκεπτόμενοι τόν ἅγιο Παΐσιο τακτικά ὡς μαθητές τῆς Ἀθωνιάδος Σχολῆς στό Ἅγιο Ὄρος.

 

Ἐνῶ μᾶς τά ΄λεγε ἐντυπωσιαζόμασταν. 

Ὅλα αὐτά πού ἔχει γράψει, τά ἀκούγαμε ἀπό τά χείλη τοῦ ἁγίου καί τά ἐντυπώναμε. 

Μᾶς ἔλεγε πολλές φορές ¨μήν τά λέτε αὐτά στόν κόσμο, γιατί δέν καταλαβαίνει καί πολύ¨. 

Ἐμεῖς ἀπό ἐνθουσιασμό τά λέγαμε στίς διακοπές μας, ὅταν βγαίναμε κτλ. σέ ὁρισμένους ἀνθρώπους πού πίστευαν, διότι ὁ ἅγιος δέν ἤθελε νά λέμε τέτοια πράματα, ἱερά, σέ ἀνθρώπους πού δέν πιστεύουν, γιατί τά κοροϊδεύουν.

 

Ὅμως συνέβη τό ἑξῆς γεγονός: 

Ἕνα καλοκαίρι πού ἐπέστρεψα ἀπό τίς διακοπές μου λέω στόν ἅγιο: ξέρεις, πάτερ Παΐσιε, εἶπα ὅλα αὐτά πού μᾶς εἴπατε σέ ὁρισμένους ἀνθρώπους καί μετά ἀπό λίγες μέρες ξαναπέρασα ἀπό ΄κεῖ καί μοῦ εἶπαν ¨τί εἶναι αὐτά πού μᾶς εἶπες; μᾶς ἔπιασε φόβος γιά ὅλα αὐτά πού λέει ὁ ἅγιος Παΐσιος.¨ 

(Καί μοῦ λέει ὁ ἅγιος) 

«Πώ πώ τί μοῦ λές ρέ παιδί μου τώρα, τί εἶναι αὐτά πού μοῦ λές; φόβος; ὄχι. Νά λές στούς ἀνθρώπους νά ἐργάζονται πνευματικά.

 

Γιατί τώρα εἶναι ἰδιαίτερα ἀνάγκη ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή νά ἐργαστοῦμε ὅλοι μας πνευματικά, ὥστε νἀ ἔρθει ὁ Χριστός μέσα μας. 

Νά ἐξομολογοῦνται οἱ ἄνθρωποι, νά προσεύχονται, νά ἐκκλησιάζονται, νά κοινωνοῦν καί ὅταν τά κάνουν ὅλα αὐτά, τότε θά ἔρθει ὁ Χριστός μέσα μας, καί τότε καί ὁ ἀντίχριστος νά ἔρθει, δέν μπορεῖ νά μᾶς κάνει τίποτε. 

Νά μή φοβοῦνται, γιατί ὁ φόβος εἶναι ὅπλο τοῦ διαβόλου καί προσπαθεῖ ἔτσι νά ὑποτάξει ὅλους τούς ἀνθρώπους μέσα ἀπ΄ αὐτήν τή φοβία καί νά ὑποταχθοῦν στό σφράγισμα. 

Ὅταν λοιπόν ἔχουμε πνευματική πρόοδο μή φοβόμαστε οὔτε τόν ἀντίχριστο. 

Δέν μπορεῖ νά μᾶς κάνει τίποτε.»

 

Αὐτό τό ἔλεγε ὁ γέροντας μέ πολλή πίστη καί μέ μία ἔκφραση, ἡ ὁποία φανέρωνε τή βεβαιότητα τήν ὁποία θά πρέπει νά ἔχουμε ὅλοι μας. 

Ὅτι δηλ. ἄν μᾶς πιάσει ἕνας πανικός, τότε θά λυγίσουμε καί δέν θά μποροῦμε νά ἀντισταθοῦμε. 

Ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ὅταν ἔχουμε τήν ἁπλότητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τότε θά ποῦμε ¨ἔχει ὁ Θεός¨. 

Διότι αὐτό τό ΄χουμε ξεχάσει λίγο πολύ. 

Ἐνῶ παλιά οἱ ἄνθρωποι ἔλεγαν καθημερινά ¨ἔχει ὁ Θεός¨. 

Καί πραγματικά ἔχει ὁ Θεός. 

Τώρα σ΄αὐτό βάλαμε τόν ἑαυτό μας. 

Κι΄ ὅταν βάζουμε τόν ἑαυτό μας, 

νά μεριμνοῦμε, 

νά ἀγωνιᾶμε, 

νά φοβόμαστε, 

μά τί θά κάνουμε, τί θά φᾶμε, 

τί θά πιοῦμε, 

τά παιδιά μας τί θά κάνουν, 

τά ἐγγόνια μας, 

τότε ἔχουμε ἐμεῖς καί δέν ἔχει ὁ Θεός. 

Γι΄ αὐτό λοιπόν, σ΄ αὐτό ἀκριβῶς ἐπέμενε ὁ ἅγιος Παΐσιος.

 

Ὅμως ἐπειδή ἦρθαν τίς μέρες αὐτές κάποια φυλλάδια στά χέρια μου πού κατηγοροῦν τόν ἅγιο Παΐσιο καί λένε ὅτι εἶναι πλανεμένος ἤ μάγος καί ὅτι δέν ἔχουν ἰσχύ ὅλα αὐτά πού λέει καί ὅτι ὅλα αὐτά πού λέει τά ΄χει ἀντιγράψει ἀπό κάποια προτεστάντισσα, στενοχωρήθηκα ὄντως πάρα πολύ καί λέω ¨δέν εἶναι δυνατόν ἄνθρωποι ἐκκλησιαστικοί, ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας νά λένε αὐτά τά πράματα. 

Εἶναι μεγάλη πλάνη καί μεγάλος πειρασμός καί ἐπειδή μπορεῖ νά τά ἀκούσετε καί σεῖς, καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά νά λένε ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος δέν συμφωνεῖ μέ τόν ἅγιο Παΐσιο καί ὅτι δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε ὅλα αὐτά τοῦ ἁγίου Παϊσίου, γιατί εἶναι πλανεμένα. 

Ὅμως ἀπ΄ τά ἴδια τά φυλλάδια πού ἔπεσαν στά χέρια μου καί πού μιλᾶνε γιά τόν ἅγιο Πορφύριο, λένε ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε ὅτι ὁ καλύτερος τρόπος, γιά τήν ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου, εἶναι νά διώξουμε ἀπό μέσα μας τόν ἀντίχριστο καί νά βάλουμε μέσα μας τόν Χριστό. 

Τό ἴδιο πού λέει καί ὁ ἅγιος Παΐσιος.

 

Ὑπάρχει διαφωνία μεταξύ τῶν ἁγίων; 

Τά ἴδια πράματα λένε. 

Πῶς λοιπόν ἐμεῖς προσπαθοῦμε νά πολεμήσουμε αὐτήν τήν ἁγιότητα τῶν ἁγίων καί νά πιάσουμε τά λόγια τους, νά ¨τά τραβᾶμε ἀπό τά μαλλιά¨γιά νά βγάλουμε τό δικό μας συμπέρασμα; 

Γι΄ αὐτό λέει ὁ ἅγιος Πορφύριος καί συνεχίζει: 

¨Τότε λοιπόν, ὅταν βάλουμε τόν Χριστό μέσα μας, ἄν μᾶς καλέσουν καί στό μαρτύριο ἀκόμα, θά πᾶμε. 

Καί θά μοιάζουμε μέ ἐκείνους τούς μάρτυρες πού τούς ὁδηγοῦσαν ἀναγκαστικά στό μαρτύριο καί θαυματουργοῦσαν. 

Καί ἔτσι ὁ Πανάγαθος Θεός θά μᾶς δώσει τή δύναμη αὐτή νά ἀνταπεξέλθουμε ἀπ΄ ὅλον αὐτόν τόν πειρασμό. 

Διότι πραγματικά τά πράματα θά εἶναι πολύ δύσκολα γι΄ αὐτούς πού εἶναι χλιαροί, ἔτσι κι ἔτσι. 

Καί δέν ξέρουμε, ἄν ἐκείνη τήν ὥρα τή δύσκολη, ἄν θά σταθοῦμε ὄρθιοι.¨

 

Γι αὐτό λοιπόν τό πρῶτο μέλημά μας τό λένε καί δύο ἅγιοι, εἶναι νά κάνουμε πνευματική ἐργασία γιά νά ΄ρθει ὁ Χριστός μέσα μας καί τότε, ἐπαναλαμβάνω, μή φοβόμαστε οὔτε τόν ἀντίχριστο, διότι θά μποροῦμε νά ποῦμε ΟΧΙ.

 Ἀλλιῶς δέν μποροῦμε νά ἀντισταθοῦμε. 

Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔκανε μεγάλο ἀγώνα ἐπί ὑπουργοῦ Κουτσόγιωργα γιά τίς νέες ταυτότητες ὅπου εἶχαν μέσα τή μορφή τοῦ διαβόλου, μέ τρία κέρατα καί πάνω το 666. 

Μᾶς τό ἔδειχνε αὐτό, εἶχε βρεῖ μιά ταυτότητα νέα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἔβαζε τή νέα ταυτότητα σέ μιά μικρή ἀπόσταση ἀπό τήν ἐπιφάνεια ἑνός γάλακτος ἐβαπορέ, καί ἔβλεπες ξεκάθαρα μέσα τή μορφή τοῦ διαβόλου. 

Ὅμως μέσα ἀπ΄ τόν ἀγώνα του ἀντιπροσωπεία τῆς Ἱ. Συνόδου τότε, ἐπί Ἀρχ/που Σεραφείμ, ἐπισκέφθηκε τόν κ. ὑπουργό καί ἀπέσυρε αὐτές τίς ταυτότητες. 

Τό ἴδιο ἐλπίζουμε νά γίνει καί στίς μέρες μας μέ τήν διαμαρτυρία τῆς Ἱ.Συνόδου, νά ἀποσύρει ἡ Κυβέρνηση τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἤ νά δώσει τήν προαιρετική ἐπιλογή γιά τούς Ἕλληνες πολῖτες.

 

Ἕνα ἄλλο γεγονός πού μᾶς θλίβει εἶναι αὐτό πού εἶπα νωρίτερα γιά τήν κατηγορία στούς ἁγίους ὅτι διαφωνοῦν μεταξύ τους. 

Κι΄ ἐνῶ ξέρουμε πολύ καλά, οἱ ἄνθρωποι πού ζοῦν συνειδητά μέσα στήν Ἐκκλησία κι΄ ὅπως λένε καί οἱ ἴδιοι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, ὅτι δέν μιλοῦν οἱ ἴδιοι οἱ ἅγιοι, ἀλλά μέσῳ αὐτῶν μιλᾶ τό Ἅγιο Πνεῦμα. 

Γι΄ αὐτό, ὅσοι συκοφαντοῦν τούς ἁγίους πέφτουν στή βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

Κι΄ αὐτά σᾶς τά λέμε γιατί θά τ΄ἀκούσετε κι΄ ἐσεῖς, νά μήν ἐπηρεασθεῖτε, νά μή δώσετε καμμία σημασία ἀκόμη κι΄ ἄν τά λένε καί ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς.

 

Ἔτσι λοιπόν τά πνευματικά παιδιά τοῦ ἁγίου Πορφυρίου λένε, ὅτι ὁ ἅγιος στίς τελευταῖες μέρες, προτοῦ φύγει, τούς μάζεψε ὅλους μαζί καί τούς εἶπε στά Καυσοκαλύβια, στό κελί του: 

"Θά σᾶς πῶ μία προφητεία, ἄν καί δέν μοῦ ἀρέσει νά λέω προφητεῖες."

Καί εἶπε ἀποκαλυπτικά γεγονότα πού θά συμβοῦν στήν πατρίδα μας, στήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. 

Νά λοιπόν πού καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἶπε προφητεῖες γιά τά μέλλοντα. 

Πῶς λοιπόν δέν μιλάει; 

Μιλᾶ, ἀλλά μέ ἄλλο τρόπο.

 

Ἔτσι λοιπόν πάλι τά πνευματικά παιδιά τοῦ ἁγίου Πορφυρίου , ὁ π. Ἀκἀκιος καί ὁ π. Γεώργιος λένε ὅτι ὅλα αὐτά πού μᾶς εἶπε, σήμερα πού ζοῦμε, τά βλέπουμε νά γίνονται στήν Ἑλλάδα μέ κάθε λεπτομέρεια, ὅπως μᾶς τά εἶπε. 

Νά λοιπόν ὅτι καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος μιλᾶ γιά τά μέλλοντα μέ τόν δικό του τρόπο και δεν ὑπάρχει οὐδεμία ἀντίρρηση καί ἀντίθεση μέ τόν ἅγιο Παΐσιο.

 

Καί ἐπαναλαμβάνω καί λέω, τό Πανάγιο Πνεῦμα, ὁ Πανάγαθος Θεός, ὅπως γνωρίζουμε ὅλοι, δίνει στόν κάθε ἅγιο μέ τόν δικό του τρόπο νά ἐκφρασθεῖ, καί αὐτά εἶναι τά χαρίσματα πού δίνει τό Πανάγιο Πνεῦμα στούς ἀνθρώπους. 

Καί ‘μεῖς λοιπόν οἱ ἄνθρωποι δέν μποροῦμε νά κρίνουμε τούς ἁγίους, ἀλλά νά θαυμάζουμε τήν ποικιλία τῶν χαρισμάτων καί τήν ὀμορφιά τῶν χαρισμάτων τοῦ Θεοῦ. 

Ἐπίσης λένε ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος λέει ξεκάθαρα, ὅτι ¨ἐγώ δέν συμφωνῶ μέ τόν ἅγιο Παΐσιο καί ὅτι ἄν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος καί μέ σφραγίσει δέν φοβᾶμαι¨.

 

Ὅμως ἀνάλογα μέ τό τί ζητοῦν νά ἑρμηνεύσουν (ἑρμηνεύουν) λένε ὅτι ὁ ἅγιος Πορφύριος λέει, «ἄν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος καί ¨μέ τό ζόρυ¨ μέ σφραγίσει τότε δέν φοβᾶμαι». 

Μέ τό ζόρυ! 

Αὐτό ἔχει μεγάλη σημασία. 

Δηλαδή ὅπως ἔπιαναν τούς μάρτυρες καί μέ τό ζόρυ τούς ὁδηγοῦσαν στό μαρτύριο, τότε ναί δέν φοβᾶμαι. 

Γιατί θά εἶναι ὁ Χριστός πού θά τόν κανονίσει. 

Ἄλλη ἔννοια ἔχει μέ τό ζόρυ κι΄ ἄλλο ὅτι ἐγώ παραδίδομαι στό σύστημα νά ἀκολουθήσω τόν ἀντίχριστο. 

Τεράστια ἐκ διαμέτρου διαφορά.

 

Καί ἐπίσης ὁ ἅγιος Πορφύριος λέει ὅτι ¨θά πρέπει ὁ πιστός νά πλησιάσει τόν Χριστό μας μέσα ἀπό τήν ἀγάπη Του, μέσα ἀπό τή φιλανθρωπία Του¨. 

Καί ὁ ἅγιος Παΐσιος τό ἴδιο λέει. 

Ὅταν τόν πλησίασαν ἐπισκέπτες καί τόν ρώτησαν μέ ἀγωνία πότε θά ἔρθει ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνος ἔλεγε ὅτι θά πρέπει νά ζητοῦμε νά ἔρθει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί ὄχι ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ. 

Βλέπετε οἱ Ἄγιοι πῶς ἑρμηνεύουν ὅλα τά μέλλοντα τεκταινόμενα καί ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας, ἡ στάση τῆς προσευχῆς.

 

Καί λέει πάλι ὁ ἅγιος Πορφύριος σέ ἕνα πνευματικό του παιδί καί πού ὄντως τοῦ ἀποκαλύπτει τά μέλλοντα (ὅταν τόν ρώτησε) 

¨Πῶς θά ἀντιδράσουμε γέροντα; Τί νά κάνουμε;¨ τοῦ λέει λοιπόν ὁ ἅγιος Πορφύριος 

«Τίποτε. Θά προσεύχεστε νά δώσει ὁ Θεός τή λύση».

 

Τί σημαίνει αὐτό; 

Μέσα ἀπό τήν προσευχή ὁ Θεός ἐνεργεῖ την παρουσία Του. 

Καί γι΄ αὐτό λοιπόν δίνει την κατάλληλη λύση στόν καθένα, ἀλλά καί μ΄αὐτό φανερώνει ὁ ἅγιος νά μήν ἀνησυχοῦμε, μή μᾶς πιάνει φόβος, μή μᾶς πιάνει ἀγωνία. 

Νά, εἶναι ἁπλό τό πράγμα. 

Εἴμαστε παιδιά τοῦ Θεοῦ; Εἴμαστε. 

Βαπτισμένοι στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί μυρωμένοι. 

Ἄν, ὑποθέτουμε, παρουσιασθεῖ ἐδῶ ὁ διάβολος, καί ἐδῶ ὁ Χριστός, μέ πολλή ἁπλότητα τί θά κάνουμε; Θά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό. 

Πολύ ἁπλά. 

Ἔτσι θά ΄ναι καί τότε. 

Ἄν εἴμαστε οὐσιαστικά συνειδητά χριστιανοί. 

Ἄν ἔχουμε ὅμως μέσα μας μπλεξίματα πνευματικά καί ἄλλες ἀμφιβολίες, τότε θά παρασυρθοῦμε. 

Αὐτό λέει ὁ ἅγιος Πορφύριος.

 

Ἑπομένως νά βεβαιωθοῦμε μέσα μας ὅτι οἱ ἅγιοί μας εἶναι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ. 

Γιατί θά δυσκολευτοῦμε σ΄αὐτά τά χρόνια. 

Θά δοκιμαστοῦμε, ὅταν δέν θά ΄χουμε νά ταΐσουμε τά παιδιά μας καί τά μέλη τῆς οἰκογενείας μας. 

Τότε θά ὑπάρχει μεγάλη ἀναστάτωση. 

Ἀλλά μέ τήν προσευχή, τό «ἔχει ὁ Θεός», 

ἔλεγε ὁ γέροντάς μας π. Σαράντης Σαράντος 

ὅτι θά βρίσκουμε τό πρωΐ ἕνα ζεστό ὡραῖο φαγητό ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ μας, πού αὐτό θά φανερώνει τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.

               

Καί ὁ π. Ἀμβρόσιος ὁ Λάζαρης ἔλεγε μή φοβᾶστε τίς ἡμέρες τοῦ ἀντιχρίστου. 

Θά μᾶς φυλάξει ὁ Θεός. 

Ἐσεῖς θά τρῶτε ἕνα ψίχουλο ἀντίδωρο καί θά πίνετε λίγο ἁγιασμό καί θά ζεῖτε· 

καί ἐκεῖνοι, ἐννοεῖ τούς σφραγισμένους, θά τά τρῶνε ὅλα καί θά πεθαίνουν.

 

Καί ἕνας ἄλλος ἅγιος στή Μάνη πρίν 200 χρόνια ἔλεγε: 

«ὅταν θά ἔρθει ὁ ἀντίχριστος, ὁ κόσμος θά εἶναι πεινασμένος καί θά κρατᾶ στό χέρι του (ὁ ἀντίχριστος) μία φρατζόλα ψωμί, σηκώνοντάς την ψηλά καί θά λέει στό πεινασμένο πλῆθος ¨ἐλᾶτε κοντά μου νά σᾶς χορτάσω ψωμί¨. 

Ἐκεῖνοι τότε θά τρέξουν κοντά του νά χορτάσουν καί θά δοῦν ξαφνικά ὅτι ἡ φρατζόλα αὐτή θά εἶναι μιά μεγάλη κεραμίδα πού θά τή σπάσει πάνω στά κεφάλια τους».

 

Ψέμα στό ψέμα καί ἐξαθλίωση, ὅμως τό ἀρνίον θά νικήσει, ὅπως ἀναφέρεται στήν Ἀποκάλυψη. 

Ὁ Χριστός μας δηλαδή. 

Καί αὐτή εἶναι ἡ ἐλπίδα μας, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία βγάζει ἔξω τόν φόβο.

 

Γι΄ αὐτό καί ὁ ἅγιος Πορφύριος καί ὁ ἅγιος Παΐσιος γιά ὅλα τά θέματα αὐτά καί ἐγώ προσωπικά τόν εἶχα ρωτήσει τόν ἅγιο Παΐσιο, τήν ἐποχή ἐκείνη τί θά κάνουμε μέ ὅλα αὐτά; 

Καί μοῦ ἔλεγε νά περιμένουμε καί τό τί θά πεῖ ἠ ἐπίσημη Ἐκκλησία. 

Καί αὐτό εἶναι γνώρισμα ὅλων τῶν ἁγίων, ὥστε νά εἴμαστε ἐνωμένοι καί ἔτσι μέσα ἀπό τόν ἀγώνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί θά ἔχουμε περιφρούρηση ἀπό τούς πειρασμούς ἀλλά καί ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ θά εἶναι πλούσια γιά τόν καθένα μας. 

Ἀμήν. 

Γένοιτο!

 

Νά ΄στε καλά, εὐχαριστῶ πολύ!

πηγή

|η τελευταία φωτογραφία από το Σχολείον Ψαλτικής