Τρίτη 2 Ιουλίου 2024

☆ "Σήμερα, 2 Ιουλίου του 2024, 30 χρόνια από την Αγιοκατάταξη - στις 2 Ιουλίου του 1994 -του αγαπημένου, στις 4 γωνιές της γης, Βλαντίκα Ιωάννη Μαξίμοβιτς Αρχιεπισκόπου Σαγγάης και Σαν Φρανσίσκο... Ανήμερα της Αγίας μνήμης αυτού του τρυφερού, αλλά και άφοβου Αγίου, ας μη διστάσουμε να ανοίξουμε δίαυλο επικοινωνίας μαζί του. Κι ας του πούμε ό,τι μας βασανίζει κι ό,τι μας κλέβει την πολύτιμη Χαρά του Ουρανού... |Κλείνοντας το α(μ)φιέρωμά μας...

 


            ~ γράφει η Μαρία - Χριστίνα Γεωργάτου



...Καλέ κι αγαπημένε Άγιε Ιωάννη, επίτρεψέ μου πριν γράψω λίγα λόγια για την αγία ζωή σου εδώ στη γη, να ξεκινήσω με το Απολυτίκιό σου προς τιμήν της αγίας σου μνήμης :

Ιωάννη Μαξίμοβιτς, αγγελόμορφε, ιεραρχών θεοφόρων και διδασκάλων σοφών εκλαμψάντων άρτι σάπφειρε πολύτιμε, ως Ορθόδοξων ασκητών καλλονήν και ποταμόν αστείρευτον θαυμασίων, σε ανυμνούντες ευχάς σου θερμάς προς Κύριον αιτούμεθα.


  ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ-ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο Άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου του 1896 στο ανθισμένο  Χαρκώβ της νότιας Ρωσίας.

Οι γονείς του ήταν  φημισμένοι  αριστοκράτες  και η οικογένεια Μαξίμοβιτς  γνωστή από παλιά για την ευσέβεια και τον πατριωτισμό της.

Από τα πρώϊμα χρόνια του ο μικρός Μίσα (Μιχαήλ, όπως ήταν αρχικά το όνομά του) κληρονομεί και εκείνος μια βαθιά θρησκευτικότητα, αλλά και έναν θερμό πατριωτισμό, εμπνέοντας  και στους άλλους αυτόν το σεβασμό για τη Ρωσία και την Ιστορία της.

Στα χρόνια των πανεπιστημιακών του σπουδών,ο Μιχαήλ, αν και είναι υποδειγματικός φοιτητής και του αρέσουν όλα τα μαθήματα ,περνά πολύ απ’ τον  χρόνο του μελετώντας βίους Αγίων, αντί να παρακολουθεί ακαδημαϊκές διαλέξεις: 

«Όταν σπούδαζα τις κοσμικές επιστήμες, προσπαθούσα να εμβαθύνω όσο πιο πολύ μπορούσα στη μελέτη της επιστήμης των επιστημών, στη μελέτη της πνευματικής ζωής».


  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΓΓΑΗΣ

Ξεκινώντας  από αναγνώστης στην  Εκκλησία και περνώντας απ’όλες τις βαθμίδες της ιερωσύνης, λόγω του μεγάλου σεβασμού και της εμπιστοσύνης  που είχε κερδίσει στους εκκλησιαστικούς κύκλους  χάρη στην  πολύ ξεχωριστή ακτινοβολία που εξέπεμπε η παρουσία του και στην ασκητική σταθερότητα και αυστηρότητα που εφάρμοζε στη ζωή του, αποφασίστηκε η άνοδος του ιερομονάχου Ιωάννη στον επισκοπικό θρόνο, ενώ λίγο αργότερα εκλέγεται Επίσκοπος Σαγγάης.

Το έργο του εκεί αποδεικνύεται τεράστιο.

Μαζεύει άρρωστα και πεινασμένα παιδιά από τα στενά της Σαγγάης ,των οποίων ο συνολικός αριθμός υπολογίζεται στις 3.500, και τα στεγάζει στο Ορφανοτροφείο που ιδρύει.

Παραμένει  για ώρες προσευχόμενος γονατιστός δίπλα σε σοβαρά ασθενείς  και η προσευχή του αυτή συχνά φέρνει το θαύμα.

Έχει το χάρισμα να επικοινωνεί με διανοητικά καθυστερημένους και δαιμονισμένους ,και κείνοι τον ακούν ήρεμοι ,και ύστερα γαλήνια δέχονται τη Θεία Κοινωνία από τα χέρια του.


   ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΗΣ

Από την Κίνα ο Άγιος πηγαίνει στις Φιλιππίνες,την Αμερική ,τη Γαλλία, και στη συνέχεια σε πολλές απ’ τις χώρες της Δυτικής  Ευρώπης.

Παντού  διακονεί με αστείρευτο ζήλο το ποίμνιο του, που τον αγαπάει πολύ,  ο ίδιος όμως, υποβάλλει τον εαυτό το σε σκληρές κακουχίες:

Τις νύχτες συνηθίζει  να τις περνά προσευχόμενος, κι όταν αισθάνεται εξάντληση βάζει το κεφάλι του στο πάτωμα και κλέβει ελάχιστες ώρες ύπνου μέχρι τα χαράματα. 

Και το φαγητό του είναι λιγοστό:

Μόνο μία φορά τη μέρα στις 11:00 το βράδυ, ενώ στις νηστείες των Χριστουγέννων και του Πάσχα, μόνο πρόσφορο…

Ο Βλαντίκα Ιωάννης ,ένας Ιεράρχης παγκόσμιας λάμψης, ο οποίος γνώριζε στην ουσία τους τα Θεία Μυστήρια, κατηχούσε τα νέα παιδιά με πατρική αγάπη που ξεχείλιζε από την άδολη καρδιά του, και θεράπευε θαυματουργικά ετοιμοθάνατους ασθενείς με όπλο την ακούραστη προσευχή του. 

Ένας Ιεραπόστολος, που η φήμη του διαδόθηκε όχι μόνο στον Ορθόδοξο, αλλά και στον μη Ορθόδοξο πληθυσμό ,που κυκλοφορούσε ξυπόλητος στους δρόμους του Παρισιού, και στον οποίο κάποιος καθολικός μοναχός έστελνε τους νέους  «για να γνωρίσουν από  μόνοι τους, στο πρόσωπο του Αγίου, την ζωντανή απόδειξη της ύπαρξης των θαυμάτων και της Αγιότητας στην εποχή τους», Αγιότητας μέσα και από την «δια Χριστόν σαλότητα» που είναι υπερκόσμια!

Ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς επιθυμούσε διακαώς να ακολουθεί αταλάντευτα  αυτό που είχε υποσχεθεί στον ενθρονιστήριο λόγο του ως Επίσκοπος: 

«Τι μεγαλύτερη ωφέλεια μπορεί κανείς να δώσει στον πλησίον του από το να τον ετοιμάσει για την αιώνια ζωή»;

Το ίδιο εφάρμοσε πρώτος εκείνος στη ζωή του: 

Έζησε έτσι ώστε να είναι καλά προετοιμασμένος για την μετάβασή του στην Αιωνιότητα!


  ΕΝΟΤΗΤΑ ΨΥΧΗΣ

Ο Άγιος Ιωάννης, με το προορατικό χάρισμα που διέθετε, γνώριζε την ακριβή ημέρα της κοιμήσεώς του και προετοίμασε τους κοντινούς του ανθρώπους .

Κι αυτή η ημέρα ήταν στις 2 Ιουλίου του 1966, όταν άφησε την τελευταία του πνοή στην καρέκλα του προσευχόμενος, κάτω από τη θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας του Κούρσκ.

Λίγες μέρες μετά την κοίμησή του, ένας παλιός του μαθητής που έγινε ιερέας, ο π.Αμβρόσιος, τον είδε σε όνειρο, ντυμένο με άμφια πασχαλινά και θυμιάζοντας χαμογελαστός να αναφωνεί μόνο μία λέξη «Χαρά»!

Αλλά ούτε και υπάρχει αληθινός αποχωρισμός μεταξύ των ανθρώπων που έχουν τους ίδιους στόχους και αγωνίζονται ή αγωνίστηκαν στη ζωή τους  για την κατάκτηση του ίδιου πράγματος! 

Αυτοί διαθέτουν «ενότητα ψυχής», όπως είχε πει ο ίδιος ο Άγιος σε πνευματική του κόρη που λυπόταν για κάποιον αποχωρισμό τους, και δεν αισθάνονται την απόσταση του χωρισμού. 

Έστω κι αν αυτή είναι μεγάλη, έστω κι αν αυτή αφορά το πέρασμα στην αντίπερα όχθη του θανάτου!

Σήμερα, ανήμερα της Αγίας μνήμης αυτού του τρυφερού,αλλά και άφοβου Αγίου, ας μη διστάσουμε να ανοίξουμε δίαυλο επικοινωνίας μαζί του.

Κι ας του πούμε ό,τι μας βασανίζει κι ό,τι μας κλέβει την πολύτιμη Χαρά του Ουρανού.

Ας του μιλήσουμε για τα δεινά που, ως άλλη «δαμόκλειος σπάθη», επικρέμονται πάνω από τα κεφάλια μας.

 

Κι είναι σίγουρο πως εκείνος, ούτε και τώρα θα αρνηθεί να προστρέξει προς σκέπη μας, και παραμυθία…

Ας είναι ευλογημένο το Όνομά σου, αγαπημένε Άγιε του Θεού Ιωάννη Μαξίμοβιτς!

 

  ☆  Και μια προσωπική μαρτυρία της κ.Ευαγγελίας Χρυσίνα, εκ των "συν αυτώ" και της διαδικτυακής ομάδας Προσευχής και δράσεων "Κοινής Πορείας"...


"Σε ένα βράδυ διάβασα μονομιάς όλο το βιβλίο του και τον αγάπησα πολύ τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς!!!

Όταν κοιμήθηκα είδα στο όνειρο μου ότι εκεί που ήμουν και διάβαζα, ήρθε κάποιος και μου έλουσε τα μαλλιά…

 Αλλά αισθάνθηκα τέτοια χάρη και αγαλλίαση, πού το θεώρησα χωρίς αμφιβολία ότι ήταν δώρο του Αγίου!

Αν και έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια, το θυμάμαι σαν να το έζησα τώρα!!!

Έγινε ένας από τούς ουράνιος φίλους μου!

Επίσης ήταν συνδεδεμένος με έναν άλλον αγαπημένο μου Άγιο!

Τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς!

Τίποτα τυχαίο!!

Το τασάκι του, αλλά και τμήμα των αγίων λειψάνων του βρίσκονται στον Άγιο Νεκτάριο, στην Ναύπακτο όπου τιμάται ιδιαιτέρως…


   Την ευχούλα σου, Άγιε, για όλους όσους σε επικαλούνται...


    |ΤΕΛΟΣ. 

  ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ...|



2 σχόλια: