~ γράφει ο π.Τέρτιος Κωνσταντόπουλος
Πολλοί πιστοί, ευσυνείδητοι κληρικοί
και σεβαστοί από όλο τον κόσμο ιεράρχες απέρριπταν
ή και μισούσαν ακόμη τον Άγιο Ιωάννη ενόσω ζούσε.
Τον έβριζαν ανοιχτά μόλις έμπαινε στην Εκκλησία,
του φώναζαν πως ήταν αλαζόνας και πλανεμένος
και τον παρομοίαζαν με τον άσχημο χαρακτήρα
του πατρός Φέραποντ
από τους Αδελφούς Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι.
Για πολλούς ήταν απλά ένας γκρινιάρης,
ξεροκέφαλος γέρος που επέμενε πάντοτε στις δικές του,
«λανθασμένες» ιδέες σχετικά με το έργο της Εκκλησίας.
Και το χειρότερο για τους μηχανορράφους
και τους δολοπλόκους ήταν
πως δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί
για τη δόξα καμίας κλίκας και κανενός
κόμματος.
Ήταν ελεύθερος ενώπιον
του Θεού.
Με λίγα λόγια,
ήταν μια απόλυτη προσβολή στη λογική του κόσμου…
Άγιοι σαν τον Άγιο Ιωάννη
είναι πράγματι νικητές ενώπιον της αιωνιότητος
και της τελικής κρίσεως.
Η παρούσα κυριαρχία του κακού
δεν πρέπει να μας μετατρέψει σε απαθείς παρατηρητές
που επιτρέπουν στην
κτηνωδία να θριαμβεύσει.
Ένας Ορθόδοξος ιερέας
ο οποίος υπήρξε και ο ίδιος μάρτυρας
σε ορισμένα θαύματα του Αγίου Ιωάννη,
είπε πολύ σωστά πως:
«Ο Άγιος Ιωάννης είναι μια όαση κατά κάποιο τρόπο,
ειδικά στους καιρούς μας,
ανάμεσα στους ανθρώπους».
***
Ο Άγιος Ιωάννης ήταν μοναδικός στην προσευχή.
Τον απορροφούσε τόσο η σημασία των λέξεων στις προσευχές,
ώστε ζούσε την συνομιλία του με τον Θεό,
με την Υπεραγία Θεοτόκο,
με τους αγγέλους και τους Αγίους.
Όλους τους έβλεπε με τα πνευματικά μάτια.
Προσευχόταν μαζί μας μεγαλόφωνα για να μας διδάξει έτσι,
πως να προσευχόμαστε.
Οι προσευχές του ήταν ζωηρές,
τις ήξερε όλες από μνήμης
και στην απαγγελία του ήταν πάρα πολύ εκφραστικός.
Ήταν αξιοθαύμαστο το πόσες προσευχές ήξερε,
χωρίς να τις διαβάζει,
αλλά τις έλεγε μέσα από την ψυχή του,
γιατί εκεί ήταν
γραμμένες βαθειά...
****************
Επίσκοπος Σαγγάης και Σαν Φρανσίσκο,
Σελ. 93.
Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου Φωκίδος
|εμείς από το Niko Lakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου