ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ...
<< Μεγαλώνοντας ο μικρός Ιάκωβος προέκοπτε στα γράμματα.
Ηταν πολύ επιμελής και πολύ ευφυής.
Τέλειωσε το Δημοτικό,
ο επιθεωρητής σύστησε στον πατέρα του
να τον στείλει παραπάνω.
Ο πατέρας φοβούμενος
μήπως αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του πηγαίνοντας στη Χαλκίδα,
δεν τον άφησε
κι έτσι τον πήρε μαστορόπουλο στη
δουλειά του.
Εκείνος όμως ευλαβέστατος με τις νηστείες του,
έτρωγε μόνο Σαββατοκύριακο
και τις άλλες μέρες είχε ασιτία.
Το βράδυ έκανε ’’μετανοίας‘’, όπως έλεγε.
1000 μετάνοιες το
βράδυ.
Έφτασε και τις 2000,
κι όταν αργότερα πήγε στο μοναστήρι
3000 μετάνοιες νυχθημερόν.
Και πρώτη βοήθεια στον κάθε χωρικό που χρειαζόταν,
στο πότισμα, στο περιβόλι, στο χωράφι, στο σπίτι,
σε όποια δουλειά τον χρειαζόντουσαν
έτρεχε.
Από μικρός φάνηκε
ότι ήταν προορισμένος για την υπηρεσία του
Θεού.
Ό,τι αρρώστια είχανε
ή αν υπήρχε πρόβλημα στη γέννα κάποιας γυναίκας,
φωνάζανε τον μικρό Ιάκωβο να διαβάσει κάποια προσευχούλα
και όπως έλεγε:
"Δεν είχα ευχολόγιο,
μια σύνοψη είχα
κι ό,τι προσευχή έβρισκα
μπροστά μου τη διάβαζα..."
Και ο Θεός άκουγε την προσευχή του...>>
ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ
Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΤΙΜΑΤΑΙ 22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
|Απόσπασμα από ομιλία του Γέροντος Γαβριήλ
Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ.
|από τη Σοφία Καλογήρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου