|επιμέλεια ανάρτησης: ο εκ των "συν αυτώ", Φαίδων Χριστοδουλάκης
Ένα απ' τα κομμάτια του παπαδιαμαντικού κόσμου που πάντα με συγκινεί βαθιά είναι το κατωτέρω:
«Καὶ ὁ μπαρμπα-Γιαννιὸς ἄσπρισεν ὅλος, κ᾽ ἐκοιμήθη ὑπὸ τὴν χιόνα, διὰ νὰ μὴ παρασταθῇ γυμνὸς καὶ τετραχηλισμένος, αὐτὸς καὶ ἡ ζωή του καὶ αἱ πράξεις του, ἐνώπιον τοῦ Κριτοῦ, τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερῶν, τοῦ Τρισαγίου»
«Ὁ Ἔρωτας στὰ χιόνια»
Άλέξανδρος Παπαδιαμάντης 4/3/1851, Σκιάθος - 3/1/1911, Σκιάθος
Και πάντα με εντυπωσιάζει η παρακάτω μαρτυρία περί της τελευτής του Αγίου γέροντος της Σκιάθου που εκοιμήθη εν Κυρίω σαν σήμερα τη 3/1/1911....
"Κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς κηδείας του Άλέξανδρου Παπαδιαμάντη χιόνιζε, καὶ τὸ φέρετρο, ποὺ μεταφερόταν ξεσκέπαστο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στὰ Μνημούρια, στρώθηκε μὲ χιόνι, σὰν σάβανο.
Τὴ συνθήκη αὐτὴ εἶχε περιγράψει ὁ ἴδιος στὸ διήγημα «Ὁ Ἔρωτας στὰ χιόνια», ὅπου ὁ μπαρμπα–Γιαννιός, ὁ ἥρωας τοῦ διηγήματος, πεθαίνει σαβανομένος ἀπὸ τὸ χιόνι!"
|Δημήτρης Μαυρόπουλος - Ἐκδόσεις ΔΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου