✨ Ευλογημένη θάλασσα! Ανάσταση θυμίζεις...

 

|γράφει η εκ των "συν αυτώ" υπέροχη μανούλα, Ελένη Ζεάκη...

 

✨ Κάτι μικρά κεραμιδάκια…

Σμιλεμένα από κύματα και κύματα !

Σε σχήματα και χρώματα όμοια, όχι ίδια…

Σα να ξεπήδησε το κάθε ένα από μια άλλη γενιά κεραμιδιών!

Να που τώρα βρέθηκαν όλα μαζί μπροστά μου…

-     Όμορφα είστε !

Και συλλογίζομαι…

Πρέπει να ήσασταν κάποτε η σκεπή κάποιου σπιτιού…

Μετά κατεδαφιστήκατε και πήγατε στη χωματερή,

όμως η θάλασσα σας ανέστησε!

Σας αποκατέστησε!

Σας έβγαλε στο γιαλό της, 

στον ήλιο της, 

στην καθαρότητα της!

Ευλογημένη θάλασσα!

Ανάσταση θυμίζεις!

 

Και γύρισα σπίτι με τα λάφυρα μου…

Λέω…

Να σας κάνω κι εγώ μια καλοσύνη…

Πάντοτε παραδειγματιζόμουν από τη θάλασσα, 

πόσο σοφή και τίμια είναι!

Και εν προκειμένω, 

το πόσο θαυμάσια σας φέρθηκε!

 

Δύσκολο καθόλου δεν ήταν να τα βρούμε με τα κεραμιδάκια.

Καταρχάς έχουμε ίδια σύσταση…

Πηλός εδώ, πηλός κι εκεί…

Πώς να το πω…

Είχα και ένα επιπλέον δωράκι.

Μια μπρούτζινη παλιά και αλατισμένη κάνουλα 

(πως τη λένε...)

Τα ‘βαλα εκεί πέρα μια κόλλα και να το όλο μαζί το σπιτάκι!

Η βρύση έγινε κηροστάτης 

και δίπλα έβαλα μισό κάλυκα από σφαίρα 

(πως το λένε…) 

για δεύτερο κεράκι…

Γιατί; 

Διότι το βρήκα κι αυτό και ταίριαξε!

Χαζό θα μου πείτε.

Εντάξει.

Μα μου δίνει χαρά αυτό το μικρό…

(πως το λένε…)

Τη χαρά την εύχομαι σε όλους!

Χαίρετε!

Καλό Πάσχα!