Ο κόσμος είναι το ίδιο άδικος όπως τον άφησες, Σωκράτη
Λίγα έχουν αλλάξει από εκείνο το ξημέρωμα της 19ης Ιουλίου 2010.
Σε σκότωσαν στην πόρτα του σπιτιού σου, μπροστά στην οικογένειά σου, με δεκαέξι σφαίρες.
Και έκτοτε, όχι μόνο δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη, αλλά το σκοτάδι
έγινε ακόμα πιο πηχτό.
Εσύ ήθελες να φανερώνεις, να ξεσκεπάζεις, να ενημερώνεις χωρίς μάσκες.
Το πλήρωσες με τη ζωή σου.
Η κοινωνία μοιάζει ανήμπορη, παγωμένη, σα να συνήθισε το άδικο.
Κι εσύ, Σωκράτη, παραμένεις για εμάς σύμβολο - μιας αλήθειας που ακόμα
ενοχλεί, θύμα μιας δολοφονίας που ακόμα ζητά απαντήσεις.
«Αυτός ο στρατιώτης δεν θα δει το Euro 2008. Αγνοείται...» -
Το μήνυμα του Σωκράτη Γκιόλια για την Κύπρο, με φόντο την ιδέα τότε να διοργανώσει η Ελλάδα και η Τουρκία την τελική φάση ενός Euro.
Όλο το σύστημα
τότε στήριζε αυτή την ιδέα, εκείνος την αποστρεφόταν, φάτσα φόρα με ένα απλό
μήνυμα μπροστά στον Γιώργο Φλωρίδη.
Ίδια πρόσωπα και τότε με τώρα, ξεχνούν ή κάνουν πως δεν
θυμούνται.
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε τι θα έκανε ο Σωκράτης μπροστά στα Τέμπη, μπροστά στο Μάτι, μπροστά στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, μπροστά στα μνημόνια.
Θα έφερνε τον κόσμο τούμπα.
Δεν έζησε για να συνεχίσει να αγωνίζεται.
Όμως ένα είναι σίγουρο.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ η Ελλάδα χρειάζεται έναν Σωκράτη...
|οι αναρτήσεις των προηγουμένων χρόνων για τον Σωκράτη μας εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου