✨ Εσύ, αδελφή, όταν ήσουν στον κόσμο
και εργαζόσουν στο νοσοκομείο,
τι έκανες,
όταν ο
άρρωστος δεν μπορούσε να λέει την ευχή;
✨ -Την
έλεγα εγώ, Γέροντα.
✨– Καλά εσύ,
αλλά και ο άρρωστος έπρεπε να λέει
κάποια προσευχή.
✨ -Έλεγε και εκείνος «Παναγία μου»
ή «Παναγία μου, σώσε με».
Αλλά, Γέροντα,
και η υπομονή στον πόνο δεν είναι προσευχή;
✨ – Ναι, μπράβο! Είναι και αυτό!
Εσείς,
όταν σας ζητάη κάποιος να κάνετε προσευχή,
γιατί την τάδε ημέρα θα μπει στο χειρουργείο,
να προσεύχεσθε από την στιγμή που σας το
ζητάει.
✨ Να μην περιμένετε
την ώρα που θα μπει στο χειρουργείο να προσευχηθείτε.
Και στις ακολουθίες,
όταν λέει ο ιερέας «υπέρ των εν ασθενείαις κατακειμένων»,
να λέτε με πόνο το «Κύριε, ελέησον».
✨ Αν κάνετε με το διαπασών «βού…»,
για να πείτε «Κύριε, ελέησον» μουσικό,
ο νους σας θα είναι στο «βού…» και στον χαβά,
και οι άρρωστοι οι καημένοι που υποφέρουν
θα
περιμένουν από σας λίγη βοήθεια!
✨ Εκείνοι έχουν τον πόνο τους.
Εσύ, που δεν έχεις πόνο,
προσευχήσου για εκείνους,
να
βοηθηθούν.
✨ Αφού δεν
αναστενάζεις στο κρεβάτι,
αναστέναξε τουλάχιστον στην προσευχή για τους αρρώστους.
✨ Αν οι
υγιείς δεν κάνουν λίγη προσευχή για τους αρρώστους,
θα τους πη μεθαύριο ο Χριστός:
«Είχατε την υγεία σας
και δεν κάνατε προσευχή γι’ αυτούς που υπέφεραν;
“Ουκ οίδα υμάς…”.
✨ Αν για
έναν άρρωστο δεν κάνουμε προσευχή,
η αρρώστια θα ακολουθήσει την φυσική της πορεία.
Ενώ, αν κάνουμε προσευχή,
μπορεί να αλλάξει δρόμο...✨
|Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου