|γράΦει ο εκ των "συν αυτώ", Παναγιώτης Σκοπετέας
✨ Στὸν
Πρόδρομον στὸν Ἀσέληνο
Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη
Πάν’ ἂπ’ τὸ(ν) Ἀσέληνο
γιαλό,
στὸν κατήφορο ποὺ φέρνει
κατὰ τὴν ἄμμο
ἐκεῖ λάμπει τὸ μικρό,
παλαιὸ
Μοναστηράκι
μὲ τὴν ἐκκλησία
τοῦ τὴν ἁγιασμένη.
Ἐκεῖ ἡ χάρις τοῦ τιμίου
Προδρόμου ἐπισκιάζει,
τῆς Ἐλισάβετ
καὶ τοῦ Ζαχαρίου
ὁ βλαστός,
ὁπού ἐβλάστησε
στὸ γῆρας καὶ τὴν
στείρωσιν,
ἐκεῖ ἀνθεῖ καὶ θάλλει
κ’ εὐωδιάζει.
Ἀπὸ τὴν ἐρημία σου
Ἅι μου
Γιάννη
ποῦ ἤχησε τὸ πάλαι ἡ φωνὴ σου
θυμήσου μᾶς κ’ ἐμᾶς κ’ ἐμᾶς λυπήσου
ποῦ λυώνομε μέσα σὲ μία ἐρημία
γεμάτη ἀπὸ πληθυσμὸν ἀνθρώπινον.
.............................................................
Υγ.:
" ... ἀμὴν λέγω ὑμῖν,
οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν
μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ·
ὁ δὲ μικρότερος
ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν
μείζων αὐτοῦ ἐστιν.
"
( Ματθ. 11. 11 )
Άη Πρόδρομε,
να εγκωμιάζεσαι από Τον Έναν,
κι ύστερα, να γίνεσαι από Εκείνον
το άγιο μέσο, ώστε να μπορούμε
ν' αντιλαμβανόμαστε
το άπειρο μέγεθος
που έχει η Αιώνια Σωτηρία ...
Πανέμορφοι άνθρωποι,
καλόχρονοι και πολυευλογημένοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου