Πάνω:
Ένα πουλί τρώει μυρμήγκια.
Κάθε μέρα.
Αδιάφορα.
Είναι
απλά η φυσική τάξη, έτσι;
Κάτω:
Το ίδιο πουλί, νεκρό.
Και τα μυρμήγκια ,
τα “ασήμαντα”,
το ξεσκίζουν.
Ήρεμα, μεθοδικά.
Χωρίς θυμό.
Τίποτα δεν κρατά για πάντα την ισχύ του.
Ότι στέκεται στην κορυφή,
μια μέρα θα γίνει έδαφος
για να πατήσουν άλλοι.
Η ζωή κάνει κύκλους,
όχι επειδή είναι δίκαιη.
Αλλά επειδή όλα φθείρονται.
Η δύναμη,
η αλαζονεία,
η επιβολή,
η κυριαρχία…
όλα έχουν ημερομηνία λήξης…
ΟΛΑ.
Όχι απο εκδίκηση,
από νομοτέλεια.
Η αλαζονεία,
η εγωπάθεια
ξεχνά ότι ο χρόνος δεν έχει αφεντικά.
Ότι ανεβαίνει χωρίς ταπεινότητα,
Μην ξεχνάς ότι η θέση σου στη ζωή
δεν είναι τίτλος.
Είναι ρόλος.
Και όλοι οι νόμοι αλλάζουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου