✨ "Ήρθε στη ζωή μου μια άγνωστη Αγία, για να με σώσει! Με ένα ξερό... γαρύφαλλο..." |Στο λέμε μέρες. Κάτι γίνεται με την Αγία Αναστασία τη Ρωμαία... Μήπως να την κάνουμε και δική μας Φίλη; Έχουμε κάτι να χάσουμε; Τι λες;

 

                     Η Αγία με τα πολλά θαύματα...

 

|γράφει ο ίδιος ο "παθών" (και ευεργετημένος) δάσκαλος,

Βασίλης Φράγκος

Η Αγία Αναστασία η Ρωμαία, 

που γιόρταζε πριν λίγες μέρες, 

επιτελεί ιδιαίτερα πολλά θαύματα τα τελευταία χρόνια 

κι αυτό το μαρτυρούν οι μοναχοί του Αγίου Όρους στη Μονή Γρηγορίου, 

όπου βρίσκονται δύο ιερά της λείψανα.

 

Η δική μου μαρτυρία έρχεται να προστεθεί σε αυτά, 

αφού πριν 7 χρόνια ένας μοναχός της Μονής Γρηγορίου 

(ξάδερφος του ιερέα μας), 

μας μίλησε γι' αυτή μοιράζοντας εικονίτσες της 

στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής ΕΚΑ Ιλίου.

 

Καταλάβαμε επιπλέον την αξία της, 

όταν πληροφορηθήκαμε εκείνες τις μέρες 

ότι στο νοσοκομείο του ΕΚΑ 

μια εικονίτσα που είχε στην τσάντα της μια ευσεβής κοπέλα 

άρχισε να ευωδιάζει την ώρα της επίσκεψήςτης 

σε έναν άγιο άνθρωπο που φιλοξενούσε το ίδρυμα.

 

Έτσι αποφασίσαμε να πάμε το ίδιο μεσημέρι 

στο ναό του Αγίου Νικολάου Καματερού 

για την υποδοχή και προσκύνηση των λειψάνων της. 

Κι εκεί ξεκινάνε... τα θαύματα.

 

Πήγαμε στο ναό νομίζοντας ότι θα προσκυνήσουμε, 

αλλά ο κόσμος περίμενε 

ακόμα μέσα και έξω απ'τον ναό για την υποδοχή. 

Βρίσκουμε κάποιους γνωστούς και συζητάμε. 

Ανάμεσά μας κι ένα νέο παιδί, ο νεωκόρος.

 

Ξαφνικά φτάνει το αυτοκίνητο και το παιδί αυτό, 

(που δε με ήξερε!), 

μου δίνει τη λαμπάδα του κι εξαφανίζεται μέσα στο ναό. 

Βρέθηκα τότε από το πουθενά να προπορεύομαι με τη λαμπάδα 

και να ακολουθεί το λείψανο της Αγίας! 

Συγκλονίστηκα. 

Το θεώρησα μεγάλη τιμή.

 

Το ίδιο καλοκαίρι, 

τραυματίζομαι σοβαρά στη σπονδυλική στήλη 

πέφτοντας ανάσκελα από μια στέγη σε ύψος τριών μέτρων. 

Η αναπηρία ήταν πολύ κοντά. 

Οι γιατροί περίμεναν για να δουν αν θα περπατήσω...

 

Μετά από πολλές ώρες και πολύ πόνο, 

ξημερώνοντας έχω την πρώτη επίσκεψη από μια φίλη. 

Μου φέρνει ένα ξερό... γαρύφαλλο. 

Είναι από την εικόνα της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας, μου λέει. 

Ήμουν διακοπές και στο έφερα από την εικόνα της... 

Παθαίνω σοκ.

 

Μετά από δύο μέρες δέχομαι την ομάδα των γιατρών στο κρεβάτι 

να μου λένε χαρούμενοι ότι θα περπατήσω. 

Κι ένας μου κάνει νόημα λέγοντας: 

"Στην τρίχα...σώθηκες. 

Έσπασαν τα δύο μέρη του σπονδύλου και το τρίτο ράγησε..."

 

Ήρθε λοιπόν στη ζωή μου μια άγνωστη Αγία, 

για να με σώσει κι εμένα από μια σοβαρή ταλαιπωρία. 

Η ίδια βασανίστηκε σαν τον Άγιο Γεώργιο με τροχό, 

όπου έσπαγαν τα κόκκαλά της μέσα σε αφόρητο πόνο, 

κι αφού ομολόγησε το Χριστό, 

της ξερίζωσαν νύχια, 

δόντια και γλώσσα 

πριν την αποκεφαλίσουν.

 

Με αυτή τη θυσία της 

έχει τη δύναμη να προσεύχεται 

και να επεμβαίνει στη ζωή μας μέσα στους αιώνες. 

Το ζήτησε από το Θεό πριν πεθάνει. 

Να την επικαλούμαστε λοιπόν. 

Είναι πολύ θαυματουργή στις μέρες μας. 

Το βίωσα κι εγώ ο ελάχιστος με τη λίγη πίστη που έδειξα.

 

Αγία Αναστασία χάρισέ μας την αγάπη σου για το Χριστό 

και θέρμανε την καρδιά μας, 

για να μην κρυώσει ποτέ από την ψυχρή αύρα του κακού, 

που μας κυκλώνει πολλές φορές. 

Αμήν.