|Το πιθανότερο είναι πως τον έχεις δει το Νικόλα και τον έχεις ακούσει σε αυτήν τη συνέντευξη.
Πιθανόν να το έχεις μοιραστεί και συ με τους δικούς σου, μέσα από το τηλ, που δεν ξεκολλάει από τα χέρια μας...
Πρώτα απ΄όλα, ξέχασε πως ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι τραγουδιστής, διάσημος, επώνυμος κλπ.
Καμιά σημασία δεν έχει αυτό και καμία διάκριση δεν πρόκειται να γίνει τουλάχιστον από μέρους μας.
Όλοι μας ένα επώνυμο, αν μη τι άλλο, το διαθέτουμε.
Ο λόγος, λοιπόν, που τον ανεβάζουμε και μεις είναι απλός.
Γιατί σε όποιον χώρο κι αν πλέεις, πρέπει να διαθέτεις τα κότσια - συγχωράτε μας για το αδόκιμο του πράγματος, αλλά νιώθουμε πως σε αυτό που θέλουμε να περιγράψουμε, δεν υπάρχει καταλληλότερη έκΦραση - για να μιλήσεις για Χριστό, για Εκκλησία, για Πνευματικό Πατέρα, για εξομολόγηση, για Θεία Κοινωνία, για προσευχή, για Χαιρετισμούς, για την Ευχή του Ιησού, για κριτήρια επιλογής του ανθρώπου που θα ζήσεις για όλη σου τη ζωή μαζί του, για το μάταιο της ζωής, για τον προορισμό του ανθρώπου, που είναι η Σωτηρία του και η αιωνιότητα δίπλα στον Χριστό...
Και μάλιστα με έναν τρόπο τόσο άμεσο και ξεκάθαρο, τόσο βιωματικό, που δεν σου αφήνει περιθώρια πως θέλει να σε πλανέψει για να κερδίσει κάτι παραπάνω απ΄αυτά που ήδη έχει.
Στα χνάρια λοιπόν και ο Νικόλας, της Γιωργίας μας που έΦυγε νωρίς, του Σταμάτη, του Θοδωρή, του Άρη και τόσων άλλων, που πλέον δεν διστάζουν...
Να είσαι πάντα έτσι, Νικόλα!
Κράτα γερά στον πόλεμο, που γνωρίζεις καλά πως θα έχεις μετά από αυτήν την αντρίκια σου μαρτυρία...
Και με μια αντίστοιχη κοπελιά δίπλα σου, ευχόμαστε!
Για να αντέχετε παρέα...
|από τον "αμΦ." και τους αμέτρητους "συν αυτώ", που μας το έστειλαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου