αμφ:
Λέγονται κι έτσι...
Βελούδινοι άνθρωποι…
Ανεκτικοί και τρυφεροί με τους άλλους... Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση, αλαζονεία και ειρωνεία που πληγώνει…
Από την συμπεριφορά και τη στάση τους σε «ανούσια» πεδία της καθημερινότητας ρισκάρω εξαγωγή συμπερασμάτων, παρατηρώντας μικρές «ασήμαντες» κινήσεις στις παρέες, στην εργασία και στο χάος της καθημερινότητας…
Και συνήθως δεν πέφτω έξω. Αφού τα γνωρίσματα αυτά αποκαλύπτουν περίτρανα τον εσωτερικό κόσμο του Ανθρώπου...
Τουλάχιστον σε συντριπτικό ποσοστό ...
Δηλαδή, ενθουσιάζομαι από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την «προεδρική» θέση στην εκκλησία, σε μια εκδήλωση ή στο τραπέζι μιας ταβέρνας. Θεωρώ την κίνηση αυτή αποκύημα ευγενούς ιδιοσυγκρασίας και γενναιοδωρίας, η οποία αδιαφορεί για το ιδιωφελές και συμφέρον. Αντίθετα, οι άνθρωποι που σπεύδουν φουριόζοι για μια καλή θέση καταχωρίζονται μέσα μου σαν αδίστακτα αρπακτικά. Και -το 'χω παρατηρήσει- έτσι συμπεριφέρονται, σαν αρπακτικά, και σε άλλα ζωτικά και κρίσιμα πεδία...
Από την συμπεριφορά και τη στάση τους σε «ανούσια» πεδία της καθημερινότητας ρισκάρω εξαγωγή συμπερασμάτων, παρατηρώντας μικρές «ασήμαντες» κινήσεις στις παρέες, στην εργασία και στο χάος της καθημερινότητας…
Και συνήθως δεν πέφτω έξω. Αφού τα γνωρίσματα αυτά αποκαλύπτουν περίτρανα τον εσωτερικό κόσμο του Ανθρώπου...
Τουλάχιστον σε συντριπτικό ποσοστό ...
Δηλαδή, ενθουσιάζομαι από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την «προεδρική» θέση στην εκκλησία, σε μια εκδήλωση ή στο τραπέζι μιας ταβέρνας. Θεωρώ την κίνηση αυτή αποκύημα ευγενούς ιδιοσυγκρασίας και γενναιοδωρίας, η οποία αδιαφορεί για το ιδιωφελές και συμφέρον. Αντίθετα, οι άνθρωποι που σπεύδουν φουριόζοι για μια καλή θέση καταχωρίζονται μέσα μου σαν αδίστακτα αρπακτικά. Και -το 'χω παρατηρήσει- έτσι συμπεριφέρονται, σαν αρπακτικά, και σε άλλα ζωτικά και κρίσιμα πεδία...
«Βελούδινοι άνθρωποι»... Που μιλούν ελάχιστα για τον εαυτό τους. Που χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων...!!!
Που δεν σπεύδουν χαιρέκακα να «κάνουν πλάκα», δήθεν χαριεντιζόμενοι, με εξωτερικά γνωρίσματα που πονάνε τους άλλους... Εκείνοι που υπερασπίζονται σθεναρά κάποιον απόντα όταν λοιδορείται σε μια παρέα, χωρίς να είναι φίλος τους, αλλά επειδή νιώθουν ότι αδικείται... Όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά… Υπεράνθρωποι; Όχι. Απλώς, βελούδινοι... Φαίνονται από μακριά. Αρκεί να προσέξεις «μικρές», «ασήμαντες» κινήσεις στην συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων...
Το «άφες αυτοίς» είναι ριζωμένο μέσα του. Αποτελεί μέρος του αξιακού του κώδικα. Ξέρει τι γίνεται στην «αγορά». Αλλά συνειδητά δεν συμμετέχει στο εξοντωτικό αυτό παιχνίδι. Απέχει χωρίς να γογγύζει ή κλαυθμυρίζει. Έχει Αρχές και Αξίες «ατσαλάκωτες»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου