Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 23 Μαΐου 2024

* Άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ... |Δες τον! Έχει το πάνω χέρι, όντας άοπλος. Δεν είναι αιχμάλωτος. Είναι ένας μαχητής εν δράση. Μαρτύρησε στις 23 Μαΐου του 1996.-

 ~ Σαν σήμερα γεννήθηκε, στις 23 Μαΐου 1977, και σαν σήμερα, στις 23 Μαΐου 1996, μαρτύρησε από τους Τσετσένους...

Σ' αυτό το έργο του ζωγράφου Σέργιου Σμιρνώβ αποτυπώνεται η πιο δραματική στιγμή.
Ο Ευγένιος Ροντιόνωφ έχει ήδη λάβει την απόφαση του.
Κοιτάξτε τη στάση του σώματος του και το πρόσωπο του.
Έχει το πάνω χέρι, όντας άοπλος.
Δεν είναι αιχμάλωτος.
Είναι ένας μαχητής εν δράση.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ειναι το ρωσσάκι που μας ελέγχει...

~ Γράφει ο Χαράλαμπος Μηνάογλου.

Ο άγιος πολέμησε στην Τσετσενία για την πατρίδα του και δολοφονήθηκε το 1996 μαρτυρικώ τω τρόπω από τους ισλαμιστές.
Και το "μαρτυρικώ τω τρόπω" με την έννοια που το εννοεί η Εκκλησία.
Όχι απλώς με βασανιστήρια και φοβερά επώδυνο θάνατο....
Αυτά για την Εκκλησία δεν κάνουν κάποιον νεομάρτυρα.
Αλλά με ρητή την πρόταση να γλυτώσει την ζωή του, αν άλλαζε την πίστη του και γινόταν μουσουλμάνος.
Βαπτισμένος κρυφά από την γιαγιά του και κάποιον απείθαρχο Ρώσο παπά, που δεν άκουγε την πολιτεία τότε στη Ρωσία που απαγόρευε τις βαπτίσεις για την ψυχική και σωματική υγεία των Ρώσων όπως την έβλεπαν οι κομμουνιστές (να το πρώτο σημείο που μου θύμισε πάλι τους δικούς μας ῾῾ επισκόπους῾῾, με την πλήρη υποταγή στην πολιτεία) έφερε από την βάπτισή του στον λαιμό του ξύλινο σταυρό, τον οποίο οι μουσουλμάνοι δήμιοι του ζήτησαν να βγάλει ο ίδιος από τον λαιμό του.
Προσέξτε:
δεν του τον αφαίρεσαν αυτοί, παρότι τον είχαν αιχμάλωτο, αλλά απαίτησαν να τον βγάλει μόνος του, καθώς έτσι, με την δική μας συμμετοχή γίνεται η άρνηση του Χριστού.
Ο άγιος αρνήθηκε, όπως και την πρόταση να του χαριστεί η ζωή, εάν γινόταν μουσουλμάνος.
Το αποτέλεσμα θαυμαστό για τον άγιο και τραγικό για τους ισλαμιστές δημίους του: τον αποκεφάλισαν αργά και βασανιστικά κόβοντας λίγο λίγο το κεφάλι του με ματσέτα (σχετικό βίντεο υπάρχει στο you tube).
Δεν είχε ακούσει, βλέπετε, ο άγιος την θολολογία των Ελλήνων δεσποτάδων.
Να προστατεύσει με κάθε κόστος την υγεία του.
Να μην την θέσει σε κίνδυνο.
Άφήστε δε, που πολεμούσε και για μία πολύ μικρή περιοχή σε σχέση με την αχανή Ρωσία.
Η Τσετσενία είναι λίγο μεγαλύτερη για την Ρωσία από ό,τι είναι για την Ελλάδα τα 16 στρέμματα που κατέλαβαν οι Τούρκοι.
Το δεκαεννιάχρονο ρωσσάκι, γίγαντας δηλαδή μπροστά στην εκκλησιαστική και πολιτική μας ηγεσία.
Την ευχή του και το ανδρικό του φρόνημα να έχουμε!
Μαρτύρησε στις 23 Μαΐου του 1996.

~ από τον εκ των "συν αυτώ"Spiros Kontogouris


* Σχετικό:

~ Ευλαβικό α(μ)φιέρωμα στον Νεομάρτυρα, Ευγένιο Ροντιόνωφ (+23.5.1996)



Τρίτη 23 Μαΐου 2023

* O σταυρός του νεομάρτυρος Ευγενίου Ροντιόνωφ (+23.5.1996) στα χέρια της μητέρας του...

 


Όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Πάντοτε ο Σταυρός του Χριστού θα είναι το διακύβευμα.
Πάντοτε ο Σταυρός του Χριστού θα ενοχλεί...


Κυριακή 23 Μαΐου 2021

* 23 Μάϊου. Μνήμη του Ἁγίου Εὐγένιου Ροντιόνωφ (Με μία εκ των "live" εμφανίσεών του...)

~ Σαν σήμερα γεννήθηκε, στις 23 Μαΐου 1977, και σαν σήμερα, στις 23 Μαΐου 1996, μαρτύρησε από τους Τσετσένους...



Σας γράφω για να σας αναφέρω κάτι προσωπικό, συγκλονιστικό που ἐζησα πριν μήνες.
Ζώντας ένα προσωπικό δράμα μοναξιάς και ψυχικής αιχμαλωσίας μαθαίνοντας το μαρτύριο του Ευγένιου Ροντιόνωφ άρχισα να τον επικαλούμαι συνεχώς πρωί βράδυ να με βοηθήσει να σηκώσω τον σταυρό μου.
Ήμουν στο μοναστήρι της Παναγίας Δαμάστας έξω από την πόλη της Λαμίας και έκλαιγα με πόνο στην εικόνα της Παναγίας.
Φεύγοντας παρατήρησα κάποιο νέο παιδί να κάθεται στην καρέκλα και να με κοιτάει.
Σκέφτηκα δεν με αφήνει ήσυχο στον πόνο μου κι αυτός.
Πήγα και κάθησα στο πεζούλι στην είσοδο της μονής.
Βλέπω το νέο να με προσπερνά και ένιωσα αγαλλίαση ηρεμία προστασία σιγουριά.
Φορούσε ένα ριγέ μπλουζακι κοντομάνικο, ήταν σοβαρός.
Προσπαθούσα να θυμηθώ που τον έχω ξαναδεί.
Μου ήταν τόσο οικείο το πρόσωπό του.
Τότε θυμήθηκα την εικόνα του Ευγένιου Ροντιόνωφ που είχα αγοράσει πριν μέρες.
Ήταν αυτός........
Φεύγοντας από την μονή μας ακολούθησε ένα κόκκινο αμάξι, μας προσπέρασε και κοντοστάθηκε στην στροφή περιμένοντας να φύγουμε.
Σε όλη την διαδρομή αισθάνθηκα σαν να έχω φύλακα άγγελο.
Ρώτησα τον πνευματικό μου και άλλους δυο ιερείς* και μου είπαν ότι όντως ήταν ο άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ.

Δόξα τῷ Θεῷ!

*Ο ένας ιερέας ήταν ο π. Παναγιώτης Τσιώλης στα Άγραφα
Ε.Α.
Λαμία

πηγή: Το μέγα Γεροντικόν



~ Σχετικό:

~ Ευλαβικό α(μ)φιέρωμα στον Νεομάρτυρα, Ευγένιο Ροντιόνωφ (+23.5.1996)

Μακάρι να μη γίνει ποτέ ο πόλεμος, που ετοιμάζουν οι "φίλοι" και οι "εχθροί" μας!
Ή αν δεν γίνεται αλλιώς,
ν΄αργήσει όσο γίνεται...
Το σίγουρο,πάντως είναι, πως νικητής σε κάθε πόλεμο αναδεικνύεται εκείνος ο "στρατός", που έχει τους περισσότερους Ευγένιους Ροντιόνωφ από την δική του πλευρά...

Εμείς, ας πούμε...
Μη γένοιτο...
Αλλά, όσα ξύλα κι αν χτυπήσουμε, όσους κόρφους κι αν ...φτύσουμε...
Αν αύριο το πρωί θα ήμασταν αναγκαστικά υποχρεωμένοι να μπλεχτούμε σε μια αναπόφευκτη πολεμική σύγκρουση...
Πόσα από τα παιδιά που σήμερα ανατρέφουμε, θα είχαν τα πνευματικά "κότσια" να στηλώσουν το λαιμό τους, κρατώντας σφιχτά τον σταυρό στα χέρια τους; Πόσα;

*από τους "συν αυτώ"

Πέμπτη 23 Μαΐου 2019

~ Ευλαβικό α(μ)φιέρωμα στον Νεομάρτυρα, Ευγένιο Ροντιόνωφ (+23.5.1996)

Μακάρι να μη γίνει ποτέ ο πόλεμος, που ετοιμάζουν οι "φίλοι" και οι "εχθροί" μας!
Ή αν δεν γίνεται αλλιώς,
ν΄αργήσει όσο γίνεται...
Το σίγουρο,πάντως είναι, πως νικητής σε κάθε πόλεμο αναδεικνύεται εκείνος ο "στρατός", που έχει τους περισσότερους Ευγένιους Ροντιόνωφ από την δική του πλευρά...

Εμείς, ας πούμε...
Μη γένοιτο...
Αλλά, όσα ξύλα κι αν χτυπήσουμε, όσους κόρφους κι αν ...φτύσουμε...
Αν αύριο το πρωί θα ήμασταν αναγκαστικά υποχρεωμένοι να μπλεχτούμε σε μια αναπόφευκτη πολεμική σύγκρουση...
Πόσα από τα παιδιά που σήμερα ανατρέφουμε, θα είχαν τα πνευματικά "κότσια" να στηλώσουν το λαιμό τους, κρατώντας σφιχτά τον σταυρό στα χέρια τους; Πόσα;

*από τους "συν αυτώ"

O σταυρός του νεομάρτυρος Ευγενίου Ροντιόνωφ (+23.5.1996) στα χέρια της μητέρας του...
Από τον Misha Sarov
O νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ ήταν στρατιώτης στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας επί επαράτου Γέλτσιν. Συνελήφθη από τσετσένους αντάρτες, βασανίστηκε, σφάχτηκε σαν αρνί και αποκεφαλίστηκε όταν αρνήθηκε να γίνει μουσουλμάνος και να πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας, όπως είπε ο ίδιος ο δήμιος στη μητέρα του.
Αποκεφαλίστηκε το 1996 τη μέρα που γινόταν 19 ετών. Παρόλο ότι δεν μεγάλωσε σε ένα ευσεβές περιβάλλον δεν αποχωριζόταν ποτέ τον μικρό σταυρό που του είχε χαρίσει η γιαγιά του στα 11α γενέθλια του.
Από αυτό τον μικρό σταυρό αναγνώρισε η μητέρα του το σώμα του που κειτόταν σε έναν ομαδικό τάφο μαζί με τρείς άλλους συστρατιώτες του.
Για την γενναία άρνηση του να αποχωριστεί αυτό το σταυρό και να απαρνηθεί την πίστη στον Εσταυρωμένο εσφάγη ως αμνός στις 10/23 Μαϊου 1996. Η κομμένη κεφαλή του είχε ταφεί από τους ισλαμιστές αντάρτες σε άλλο σημείο.
Η τραγική μητέρα άρχισε να ψάχνει μόνη της για να βρεί το γιο της αμέσως μόλις έμαθε ότι ήταν αιχμάλωτος στα μέσα Φεβρουαρίου του 1996 και επι 9 συνεχείς μήνες. Πληροφορήθηκε ότι ήταν νεκρός τον Σεπτέμβριο του 1996. Τότε έβαλε υποθήκη το σπίτι της στη Μοσχα για να εξασφαλίσει χρήματα, απαραίτητα για τις συναλλαγές με τους αντάρτες και άρχισε να ψάχνει τον τόπο που ετάφη ο γιός της. Από την αρχή της αναζήτησης της ήλθε σε επαφή με τους ισλαμιστές αυτονομιστές, ταλαιπωρήθηκε πολύ και απειλήθηκε η ζωή της από μύριους κινδύνους αλλά τελικά κατάφερε να μιλήσει με τον ίδιο τον φονιά του γιου της, Ruslan Khaikhoroyev.
Αυτός της είπε ότι ο Ευγένιος είχε ευκαιρία να σώσει τη ζωή του αλλά αρνήθηκε να βγάλει τον σταυρό του και να γίνει μουσουλμάνος και ότι προσπάθησε μάλιστα να δραπετεύσει μια φορά.
Η μητέρα αρνείτο να πιστέψει ότι ο γιος της δεν ζει, ακόμα και όταν αναγνώρισε τις μπότες του κατά την εκταφή. Όταν είδε όμως τον μικρό σταυρό του στο ακέφαλο σώμα του δεν άντεξε και λιποθύμησε.
Τελικά κατάφερε καταβάλλοντας «λύτρα» να της επιτρέψουν να πάρει και να μεταφέρει τα νεκρά του Ευγένιου και των συντρόφων του στη Μόσχα όπου και έγινε η κηδεία.
Ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε πέντε μέρες μετά την ταφή τού γιού του.
Στο βίντεο εμφανίζεται και η μητέρα του, η οποία είναι πια γνωστή σε μεγάλα τμήματα του ρωσικού λαού ως «η μητέρα του Ευγένιου».
Η απόδοση τιμής στο πρόσωπο του αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο στην Ρωσία. Ηδη έχουν δημοσιευθεί βιβλία για την ζωή και το μαρτύριο του με την ευλογία τού μακαριστού πατριάρχου Αλεξίου του Β, υπάρχει μια εκκλησία επ΄ ονόματι του, έχει γραφεί ακολουθία και έχουν ιστορηθεί πολλές εικόνες του, κάποιες από τις οποίες μυροβλύζουν...

ΥΓ. "αμφ.":
Δες το βίντεο, που οι ίδιοι οι "δήμιοί" του τράβηξαν ,
μόνο όμως αν αντέχεις...εδώ!)