☆ Ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός, ο Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης και οι αφανείς αγιασμένοι τους σύντροφοι... |Συγκλονιστικό...

Σε αυτό το μοναδικό ντοκουμέντο, ο π. Ευαγ. Παπανικολάου επισκέπτεται το πρώην Λεπροκομείο Αθηνών όπου- μαζί με την κ.Κωνσταντίνα, την τελευταία επιζήσασα- αφηγούνται όσα επί χρόνια έζησαν δίπλα στον Άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό, τον επίσης Άγιο Ευμένιο Σαριδάκη και τους αφανείς αγιασμένους συνοδοιπόρους τους, με την νόσο του Χάνσεν...

(Όπως την αγιασμένη Αργυρώ, η οποία απ'ότι φαίνεται θα μας απασχολήσει πολύ σύντομα στο άμεσο μέλλον...)

(για να δεις το πρώτο μέρος της σπάνιας συνέντευξης, κλίκαρε πάνω στη φωτογραφία όπου μαζί με τον π. Ευάγγελο παρευρίσκεται και η αγαπημένη μας κ.Ντίνα, η οποία έχει πάρει στη δυσκολεμένη ζωή μια γιγάντια μυρωδιά αγιότητας...

 Δες όμως ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και το δεύτερο μέρος που αναφέρεται διεξοδικά ο π.Ευάγγελος μαζί με την κ.Ντίνα μας για την αγιασμένη Γερόντισα Αργυρώ που κοιμήθηκε λίγα χρόνια πριν και έχει ήδη δείξει σημάδια αγιότητας... Είναι εκείνη με την οποία θ΄ασχοληθούν οι συντελεστές της σειράς του Αγίου Παϊσίου τα επόμενα χρόνια...

 Εκπληκτικός βίος, καταπληκτική επιλογή για σειρά στον λαό του Θεού που πλέον διψάει για αγιότητα...

   Θα μαζεύεις τα δάκρυά σου...

       Άκου!)

|έγραφε το βρέΦος "αμΦ."  το όχι πολύ μακρυνό 2015...

(Δεν μας έκοψε καμιά από τις 2-3 φορές που βρεθήκαμε με την κ.Ντίνα και την αγιασμένη Αργυρώ να βγάλουμε έστω μια φωτογραφία. Αλλά, που μυαλό...)

|μας έστειλε η "συν αυτώ", Βασιλική Π.

(πρωτοδημοσιεύσαμε στις 25/2/2022)

☆ Παρακλητικός κανόνας στον Άγιο Νικηφόρο τον λεπρό

☆ Ο σωτήριος "μυστικός δρόμος" για τους ασθενείς & όσους βρίσκονται στο πλάι τους..."Κρυμμένος" σε μια ομιλία...

Αυτή η αλλιώτικη ομιλία του αγαπημένου μας Μητροπολίτη Μόρφου κ.Νεοφύτου αποκαλύπτει έναν πραγματικά συγκλονιστικό "μυστικό δρόμο", που όταν υιοθετηθεί από τους ανθρώπους που σηκώνουν τον σταυρό της ασθένειάς τους (αλλά και απ΄όσους δικούς τους βρίσκονται και συμπάσχουν δίπλα τους...), αλλάζει εντελώς-τελείως όλα τα μέχρι τότε δεδομένα στην αντιμετώπιση της αβάσταχτης πραγματικότητας που βιώνουν...

Όπως ακριβώς τον έκανε πράξη ο, περί ου ο λόγος, γοητευτικός Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός...

Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός, ὁ σταυρωμένος ἄνθρωπος...

Άκουσέ τον εδώ...

☆ "Ονομάζομαι Λ.Γ.*, είμαι 22 ετών και είμαι τελειόφοιτος της Αθωνιάδος Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αγίου Όρους. Θα ήθελα να σας διηγηθώ με φόβο Θεού ένα θαυμαστό γεγονός, το οποίο μου είχε συμβεί πριν λίγο καιρό...

 

    ...Ένα βράδυ, καθώς πήγαινα για τον κανόνα μου, μέσα στην εκκλησία της Σχολής, την στιγμή που προσκυνούσα, αντίκρυσα σ’ ένα στασίδι έναν Μοναχό,

ο οποίος προσευχόταν με ένα πολύ μεγάλο κομβοσχοίνι.

Αφού έκανα το σημείο του Σταυρού, πήγα κοντά του και, βάζοντας μετάνοια, του είπα:

– Ευλογείτε, Πάτερ.

Εκείνος μου απάντησε:

– Ο Κύριος, παιδί μου.

Την στιγμή εκείνη ανασηκώθηκε και μ’ ένα γαλήνιο χαμόγελο με κοίταξε μέσα στα μάτια. Δεν μπορώ να εκφράσω το τι παράξενα αισθήματα ένιωθα μέσα μου.

Άρχισα να κάνω κάποιες ερωτήσεις στον Γέροντα.

Τον ρώτησα:

– Γέροντα, πώς ονομάζεσθε;

Εκείνος μου απάντησε:

– Ονομάζομαι Νικηφόρος, παιδί μου, και είμαι στους Αγίους Αναργύρους.

Έπειτα άρχισε να μου δίνη απαντήσεις σε κάποια πράγματα που με απασχολούσαν.

Ήξερε ακόμη και τους λογισμούς μου.

Έμεινα έκπληκτος από αυτά τα οποία μου έλεγε.

Ακόμη με συμβούλεψε να λέω πάντα την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό», να κάνω υπακοή στον πνευματικό μου, να ασκηθώ στην ταπείνωση, και στην υπομονή.

Έπειτα τον ρώτησα αν έχη ευλογία να πάω κάποια στιγμή να τον συναντήσω και μου είπε:

– Ναι, παιδί μου, να έρθης. Θα σε περιμένω με μεγάλη χαρά,

να με χαιρετήσης.

Να ξέρης πως θα προσεύχομαι πάντα για σένα.

Αφού με ευλόγησε στο κεφάλι, μου ευχήθηκε:

– Η Παναγία να είναι μαζί σου.

Και μην φοβάσαι, παιδί μου.

Τους πειρασμούς να τους αντιμετωπίζεις με πίστη και υπομονή και εγώ θα είμαι δίπλα σου.

Έβαλα μετάνοια,

τον ευχαρίστησα με δάκρυα στα μάτια και, αφού με αγκάλιασε, μου είπε:

– Μην κλαις, διότι θα είμαι πάντα δίπλα σου.

Αποχώρησα από την εκκλησία πιστεύοντας πως είναι κάποιος γνωστός του σχολάρχη μας.

 Μετά από μισή ώρα κάτι με τραβούσε να μπω ξανά μέσα στην Εκκλησία.

Μόλις μπήκα, το μόνο που υπήρχε ήταν μια πολύ έντονη ευωδία. Δεν είπα σε κανέναν τίποτε.

Μετά από λίγες μέρες, κάποιος μοναχός μου έκανε δώρο ένα βιβλίο. Μόλις αντίκρυσα την φωτογραφία και το όνομα στο εξώφυλλο, ξέσπασα σε λυγμούς, διότι ο εικονιζόμενος ήταν ο όσιος Νικηφόρος.

Ευχαριστώ τον Θεό, που με αξίωσε, να αντικρύσω αυτόν τον Άγιο.

 Από τότε τον αγαπώ και τον ευλαβούμαι πάρα πολύ.

Πολλές φορές νοιώθω ζωντανή την παρουσία του κοντά μου...

* Ολόκληρο το όνομα αναφέρεται στο πιο κάτω βιβλίο.

Μαρτυρία από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, ο “Άγιος Νικηφόρος ο λεπρός, ο θαυματουργός”

|εμείς από την εκ των "συν αυτώ", Πολυξένη Ρέρρα

Έτσι να προσεύχεσθε. Έτσι είναι καλά.

             |οι αναρτήσεις μας 

                 για τον Όσιο Νικηφόρο,    

α(μ)φιερωμένες 

στη Γιωργία μας,

          που τον υπεραγαπούσε...

Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, ἐγεννήθη στό χωριό Σηρικάρι τοῦ Νομοῦ Χανίων Κρήτης.  Σέ πολύ μικρή ἡλικία στερήθηκε καί τούς δύο γονεῖς του.  Ὅταν ἔγινε δεκατριῶν ἐτῶν, ὁ παπποῦς του τόν ἔστειλε νά ἐργαστῆ σ” ἕνα κουρεῖο στά Χανιά.  Στήν ἐργασία αὐτή τόν ἀγαποῦσαν ὅλοι, ἐπειδή ἦταν ὄμορφος, ἔξυπνος καί κοινωνικός. Ὅμως ἡ ζωή τοῦ ἐπεφύλασσε ἕνα πολύ δύσκολο καί ὀδυνηρό ἄθλημα, πού ἄρχισε τότε, μέ τήν ἐμφάνιση τῶν πρώτων σημαδιῶν τῆς νόσου τοῦ Χάνσεν, τῆς γνωστῆς Λέπρας. Γιά νά μή τόν ἀντιληφθοῦν οἱ ἀρχές καί τόν κλείσουν στό ἄνυδρο νησί τῆς Σπιναλόγκας, σέ ἡλικία μόλις δεκαέξι ἐτῶν ἔφυγε γιά τήν ᾿Αλεξάνδρεια. ᾿Εκεῖ γνωρίστηκε μέ τήν ἀνθοῦσα τότε ῾Ελληνική παροικία καί μέ ἀρχιερεῖς τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου καί ὅλοι αὐτοί ἀγάπησαν πολύ τόν καλό Νικόλαο. Μετά ἀπό λίγα χρόνια, πού τά σημάδια τῆς νόσου ἔγιναν πολύ ἐμφανῆ, ἔπρεπε καί ἀπό ἐκεῖ νά φύγει.  Νά πάη, ὅμως, ποῦ;  Κανένα δέν γνώριζε πουθενά.  Τότε ἕνας ᾿Αρχιερεύς, πού ὁ Νικόλαος τοῦ ἐμπιστεύθηκε τό πρόβλημά του, τόν ἔστειλε στό λωβοκομεῖο τῆς Χίου, κοντά στόν Πατέρα ῎Ανθιμο, τόν μετέπειτα Ἅγιο Ἄνθιμο.  Μετά τρία χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος τόν ἔκειρε μοναχό, μέ τό ὄνομα Νικηφόρος.  Κοντά στόν Πατέρα ῎Ανθιμο, ὁ Πατήρ Νικηφόρος ἔφθασε σέ μεγάλα μέτρα ἀρετῆς. Ὅταν ἔκλεισε τό λωβοκομεῖο τῆς Χίου, ὁ Πατήρ ῎Ανθιμος τόν ἔστειλε στόν ᾿Αντιλεπρικό Σταθμό τῶν ᾿Αθηνῶν μέ συστατική ἐπιστολή, στήν ὁποία ἔγραφε στόν Πατέρα Εὐμένιο, πού ὑπηρετοῦσε ἐκεῖ, νά προσέξη «τόν θησαυρό πού τοῦ στέλνει ἡ Παναγία», διότι ἔχει πολλά νά ὠφεληθῆ ἀπό αὐτόν. ᾿Εκεῖ ὁ Πατήρ Νικηφόρος πέρασε ὅλη τήν ὑπόλοιπη ζωή του. ῾Ο Πατήρ Εὐμένιος τόν φρόντισε μέ πολλή ἀγάπη καί τόν εἶχε ὡς πνευματικό του πατέρα. ῾Ο Ὅσιος πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος ἐκοιμήθη στίς 4 ᾿Ιανουαρίου 1964, προπαραμονή τῶν Θεοφανείων. Θαύματα ἐπετέλεσε ἤδη κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς του, καί ἐπιτελεῖ πολύ περισσότερα μετά θάνατον, ὅπως τό ὁμολογοῦν πολλοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εὐεργετήθηκαν ἀπό αὐτόν. Ἀπό τό βιβλίο Σίμωνος Μοναχοῦ «ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ, ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ» Στίς 3-1-2013, κατά τον πρῶτο ἐπίσημο ἑορτασμό μετά τήν ἁγιοκατατάξη τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἡ ἱστοσελίδα Πεμπτουσία κάλυψε τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία γιά τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου, πού ἔγινε στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων στό Γ.Ν.Δ.Α. «Ἁγία Βαρβάρα», ὅπου κοιμήθηκε ὁ Ἅγιος στίς 4-1-1964, καθώς καί στό Παρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Ὁ π. Σίμων Ἁγιορείτης, ὁ βιογράφος τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου, παραχώρησε συνέντευξη στήν Πεμπτουσία, ὅπου ὁμιλεῖ γιά τόν βίο καί τά θαύματα τοῦ Ἁγίου.

http://www.agiosnikiforos.gr

* Από το Νικόλα (τον αμφοτεροδέξιο συνεργάτη του Σαββατοκύριακου...)

~ Πρωτοδημοσιεύτηκε στις 4/1/2015

"Ο Άγιος Νικηφόρος γύρισε τον διακόπτη...

 

|από τη Φιλιππία Βενετσάνου

☆ Ο σωτήριος "μυστικός δρόμος" για τους ασθενείς & όσους βρίσκονται στο πλάι τους...

..."Κρυμμένος" σε μια ομιλία...

Αυτή η αλλιώτικη ομιλία του Μητροπολίτη Μόρφου κ.Νεοφύτου αποκαλύπτει έναν πραγματικά συγκλονιστικό "μυστικό δρόμο", που όταν υιοθετηθεί από τους ανθρώπους που σηκώνουν τον σταυρό της ασθένειάς τους (αλλά και απ΄όσους δικούς τους βρίσκονται και συμπάσχουν δίπλα τους...), αλλάζει εντελώς-τελείως όλα τα μέχρι τότε δεδομένα στην αντιμετώπιση της αβάσταχτης πραγματικότητας που βιώνουν...

Όπως ακριβώς τον έκανε πράξη ο, περί ου ο λόγος, γοητευτικός Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός...

Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός, 

ὁ σταυρωμένος ἄνθρωπος...

~ "αμφ."

Άκουσέ τον εδώ...

"Ανοίγει o π.Ευμένιος σιγά-σιγά την πόρτα και, τι να δή; Βλέπει τον πατέρα Νικηφόρο να αιωρήται ως ένα μέτρο από το έδαφος με τα χέρια υψωμένα και να προσεύχεται...

 

Ο ΠΑΠΠΟΥΛΗΣ ( ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ ) ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ !!!

 

Ο πατήρ Ευμένιος έλεγε ότι, κάποιο βράδυ, αφού ετοίμασε τον πατέρα Νικηφόρο και τον έβαλε να κοιμηθή, πήγε κι αυτός στο κελλάκι του να αναπαυθή. 

Δεν τον έπαιρνε, όμως, ο ύπνος. 

Είχε μια έντονη ανησυχία, μήπως κάτι δεν έκανε καλά, μήπως δεν έκλεισε καλά τη σόμπα. 

Αυτά και άλλα πολλά περνούσαν άπ’ τον λογισμό του. 

Σηκώνεται, λοιπόν, και πηγαίνει στο κελλάκι του Παππούλη.

 

Για να μη τον ενοχλήση, αν τον είχε πάρει ο ύπνος, θεώρησε καλό να μη κτυπήση την πόρτα, ούτε να πή το “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον ημάς” και να περιμένη την απάντηση από μέσα του “Αμήν”, όπως γίνεται μεταξύ μοναχών. 

Ανοίγει σιγά-σιγά την πόρτα και, τι να δή; 

Βλέπει τον πατέρα Νικηφόρο να αιωρήται ως ένα μέτρο από το έδαφος με τα χέρια υψωμένα και να προσεύχεται.

 

Το πρόσωπό του έλαμπε υπέρ τον ήλιο. 

Μόλις αντίκρυσε αυτό το όντως φοβερό θέαμα ο πατήρ Ευμένιος, χωρίς να μιλήση καθόλου έκλεισε πολύ προσεκτικά την πόρτα και έτρεξε στο κελλάκι του. 

Εκεί έπεσε με το πρόσωπο στο έδαφος και άρχισε να κλαίη με στεναγμούς, μήπως στενοχώρησε τον Παππούλη του που δεν κτύπησε την πόρτα και τον είδε σε αυτή την θαυμαστή στάση.

 

Αλλά έκλαιγε και από χαρά, διότι είδε ιδίοις όμμασι πόσο μεγάλος και ενάρετος ήτο ο πνευματικός του Πατέρας, ο πατήρ Νικηφόρος. 

Το πρωί, που πήγε ως συνήθως για να τον διακονήση, του έβαλε εδαφιαία μετάνοια και του ζήτησε να τον συγχωρήση για το παράπτωμά του. 

Εκείνος, με ένα ελαφρό μειδίαμα, τον συγχώρησε αμέσως και του είπε να μην φανερώση σε κανένα ο,τι είδε, όσο ο ίδιος θα ζούσε ακόμη...

|από τον Niko Lakis

«Άνθιμοι και Νικηφόροι» - Παρέα της Τρίτης, 15 Φεβρουαρίου 2022

"Για να' ρθει το κακό λιγότερο..." (Άγιος Νικηφόρος ο λεπρός) - Νώντας Σκοπετέας

Μια έκτακτη παρηγορητική εκπομπή αφιερωμένη σε εκείνον τον Άγιο που αοράτως καλύπτει, προφυλάσσει και θεραπεύει τις ψυχές που τον επικαλούνται αυτές τις παράξενες μέρες... 

Από πέρυσι μέχρι και σήμερα!

Αξίζει να αφιερώσουμε λίγο από τον (άπλετο πλέον) χρόνο μας.
Νώντα, σε ευχαριστούμε...
 * εκ των "συν αυτώ"...


~ Σχετική ανάρτηση:

Παρακλητικός κανόνας 

στον Άγιο Νικηφόρο τον λεπρό

~ Για όποιον δεν γνωρίζει την ασύλληπτη ζωή του Αγίου ας ανατρέξει εδώ 
(ακούγοντας κυρίως την απίθανη ομιλία του Μόρφου...)

* Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός: Ήλθε και με σήκωσε για να αρχίσω να λέω την ευχή!

~ Εγώ, πριν από λίγο καιρό, είχα έντονη την επιθυμία να ασκηθώ στην προσευχή του Χριστού μας. Κατενόησα, όμως, ότι χωρίς οδηγό δεν θα προχωρήσω, ή θα προχωρήσω στραβά.Το ένα κακό και το άλλο χειρότερο. Έτσι έψαχνα για οδηγό.

Διαβάζοντας ότι ο όσιος Νικηφόρος ήταν βαθύς γνώστης της ευχής, είχα προσκολλήσει τον νουν μου εκεί, σαν να περίμενα καθοδήγηση.

Ένα πρωί πριν ξημερώσει, περί τις 5.00 ή 5.30, αισθάνομαι και βλέπω νοερά, καθώς ήμουν κοιμισμένος στο δεξί πλευρό μου τον όσιο Νικηφόρο να με πιάνη στην αρχή από το ένα χέρι και μετά από άλλο και να με σηκώνη.

Κάθομαι καθιστός στο κρεβάτι μου με τα πόδια κανονικά να πατούν στο πάτωμα. Εκεί με άφησε.

Αισθάνθηκα σαν πουλάκι από ξεκούραση και χαρά.

Κατάλαβα ότι με οδηγούσε να σηκωθώ (και να σηκώνομαι νωρίς το πρωί) και έτσι, καθιστός, να λέω την ευχή.

Αυτό και έκανα για αρκετή ώρα.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[Μαρτυρία Γ.Κ.*]

*Ολόκληρο το ονοματεπώνυμο αναγράφεται στο πιο κάτω βιβλίο.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος ο «Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός, ο θαυματουργός».

pemptousia.gr

ΓΙΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΔΕΙΤΕ: >> ΕΔΩ

https://simeiakairwn.wordpress.com

* Άγιε Νικηφόρο μου (ριζίτικο τραγούδι για τον κορωνοϊό)

Δράκοντας εξεφύσηξε

κι ούλη τη γης θα κάψει!
Κλειουν οι παπάδες τσ' εκκλησές,
κλειουν τα σκολειά οι δασκάλοι.
Ποιος αντρειωμένος θα βρεθεί,
χρυσό σπαθί να σάξει,
να τόνε καταστέσωμε*;

Ποια χέρα τον αμόλαρε*
τον όφη το μεγάλο,
να πά' να τήνε κόψωμε,
μην αμολάρει κι άλλο!

Μέσα κλειστείτε, χρισθιανοί,
κι ό,τι κι ανέ μ-πιστέτε*,
μη σάσε πιάσει το θεριό,
κι αμοναχοί θα φταίτε!

Άγιε Νικηφόρο μου,
απού το Σηρικάρι,
παίξε* του μια στην κεφαλή
του δράκο, να κορδάρει!

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

Αφιερώνεται στους γιατρούς
και στο προσωπικό των νοσοκομείων,
και στους καλοπροαίρετους ερευνητές
εμβολίων και θεραπείας
[Σκοπός: “Απού τα όρη έρχομαι”] 

* να τόνε καταστέσωμε: να τον ετοιμάσουμε
τον αμόλαρε: τον άφησε

ό,τι κι ανέ μ-πιστέτε: ό,τι κι αν πιστεύετε
παίξε του: δώσε του

«Ας είναι δοξασμένο το άγιο Όνομα Του».

Υπήρχε μια ιδιαίτερη πνευματική σχέση του Άγιου Άνθιμου με τον μοναχό Νικηφόρο, ο οποίος «ουδέ εν βήμα εμάκρυνεν απ’ αυτού», όπως αναφέρει ο πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης στο βιβλίο του «Ο Άγιος Άνθιμος της Χίου». 

Ο π. Νικηφόρος προσευχόταν τη νύχτα ώρες ατελείωτες, κάνοντας μετάνοιες αμέτρητες, δεν είχε λογοφέρει με κανένα ούτε χάλασε την καρδιά κάποιου κι ήταν ο κύριος ψάλτης του ναού. 

Εξ αιτίας της ασθενείας του όμως, σιγά-σιγά έχασε το φως του κι έτσι έψαλλε τα περισσότερα τροπάρια και απήγγειλε τους Αποστόλους από στήθους.
Είχε το χάρισμα της παρηγοριάς των θλιβομένων.

Τα μάτια του ήταν μονίμως ερεθισμένα, η όραση του ελαχίστη, είχε αγκυλώσεις στα χέρια και παράλυση στα κάτω άκρα.

Παρ’ όλα αυτά ήταν γλυκύτατος, μειλίχιος, χαμογελαστός, διηγείτο χαριτωμένα περιστατικά, ήταν ευχάριστος, αξιαγάπητος.

Το πρόσωπο του, που ήταν φαγωμένο από τα στίγματα της ασθένειας, και τις πληγές, έλαμπε κι έπαιρναν χαρά όσοι τον έβλεπαν αυτόν τον πάμπτωχο και φαινομενικά ασθενή άνθρωπο που έλεγε: 
«Ας είναι δοξασμένο το άγιο Όνομα Του».

(Από το βιβλίο «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ», υπό Σίμωνος μονάχου, Γ’ εκδ. «ΑΓ. ΣΤΕΦΑΝΟΣ», Αθήναι 2007).
Από Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός- Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης

* πηγή κειμένου: Theodoula Paraskeuopoulou


Διαβάστε ακόμα:

Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός, ὁ σταυρωμένος ἄνθρωπος (ομιλία του Μητροπολίτη Μόρφου)

Βίος Ἁγίου Νικηφόρου

Έτσι να προσεύχεσθε (Άγιος Νικηφόρος ο λεπρός)

Βίος Ἁγίου Νικηφόρου...- Από το Νικόλα (τον αμφοτεροδέξιο συνεργάτη του Σαββατοκύριακου...)

Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, ἐγεννήθη στό χωριό Σηρικάρι τοῦ Νομοῦ Χανίων Κρήτης. Σέ πολύ μικρή ἡλικία στερήθηκε καί τούς δύο γονεῖς του. Ὅταν ἔγινε δεκατριῶν ἐτῶν, ὁ παπποῦς του τόν ἔστειλε νά ἐργαστῆ σ” ἕνα κουρεῖο στά Χανιά. Στήν ἐργασία αὐτή τόν ἀγαποῦσαν ὅλοι, ἐπειδή ἦταν ὄμορφος, ἔξυπνος καί κοινωνικός. Ὅμως ἡ ζωή τοῦ ἐπεφύλασσε ἕνα πολύ δύσκολο καί ὀδυνηρό ἄθλημα, πού ἄρχισε τότε, μέ τήν ἐμφάνιση τῶν πρώτων σημαδιῶν τῆς νόσου τοῦ Χάνσεν, τῆς γνωστῆς Λέπρας. Γιά νά μή τόν ἀντιληφθοῦν οἱ ἀρχές καί τόν κλείσουν στό ἄνυδρο νησί τῆς Σπιναλόγκας, σέ ἡλικία μόλις δεκαέξι ἐτῶν ἔφυγε γιά τήν ᾿Αλεξάνδρεια. ᾿Εκεῖ γνωρίστηκε μέ τήν ἀνθοῦσα τότε ῾Ελληνική παροικία καί μέ ἀρχιερεῖς τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου καί ὅλοι αὐτοί ἀγάπησαν πολύ τόν καλό Νικόλαο. Μετά ἀπό λίγα χρόνια, πού τά σημάδια τῆς νόσου ἔγιναν πολύ ἐμφανῆ, ἔπρεπε καί ἀπό ἐκεῖ νά φύγει. Νά πάη, ὅμως, ποῦ; Κανένα δέν γνώριζε πουθενά. Τότε ἕνας ᾿Αρχιερεύς, πού ὁ Νικόλαος τοῦ ἐμπιστεύθηκε τό πρόβλημά του, τόν ἔστειλε στό λωβοκομεῖο τῆς Χίου, κοντά στόν Πατέρα ῎Ανθιμο, τόν μετέπειτα Ἅγιο Ἄνθιμο. Μετά τρία χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος τόν ἔκειρε μοναχό, μέ τό ὄνομα Νικηφόρος. Κοντά στόν Πατέρα ῎Ανθιμο, ὁ Πατήρ Νικηφόρος ἔφθασε σέ μεγάλα μέτρα ἀρετῆς. Ὅταν ἔκλεισε τό λωβοκομεῖο τῆς Χίου, ὁ Πατήρ ῎Ανθιμος τόν ἔστειλε στόν ᾿Αντιλεπρικό Σταθμό τῶν ᾿Αθηνῶν μέ συστατική ἐπιστολή, στήν ὁποία ἔγραφε στόν Πατέρα Εὐμένιο, πού ὑπηρετοῦσε ἐκεῖ, νά προσέξη «τόν θησαυρό πού τοῦ στέλνει ἡ Παναγία», διότι ἔχει πολλά νά ὠφεληθῆ ἀπό αὐτόν. ᾿Εκεῖ ὁ Πατήρ Νικηφόρος πέρασε ὅλη τήν ὑπόλοιπη ζωή του.῾Ο Πατήρ Εὐμένιος τόν φρόντισε μέ πολλή ἀγάπη καί τόν εἶχε ὡς πνευματικό του πατέρα. ῾Ο Ὅσιος πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος ἐκοιμήθη στίς 4 ᾿Ιανουαρίου 1964, προπαραμονή τῶν Θεοφανείων. Θαύματα ἐπετέλεσε ἤδη κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς του, καί ἐπιτελεῖ πολύ περισσότερα μετά θάνατον, ὅπως τό ὁμολογοῦν πολλοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εὐεργετήθηκαν ἀπό αὐτόν. Ἀπό τό βιβλίο Σίμωνος Μοναχοῦ «ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ, ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ» Στίς 3-1-2013, κατά τον πρῶτο ἐπίσημο ἑορτασμό μετά τήν ἁγιοκατατάξη τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἡ ἱστοσελίδα Πεμπτουσία κάλυψε τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία γιά τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου, πού ἔγινε στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων στό Γ.Ν.Δ.Α. «Ἁγία Βαρβάρα», ὅπου κοιμήθηκε ὁ Ἅγιος στίς 4-1-1964, καθώς καί στό Παρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Ὁ π. Σίμων Ἁγιορείτης, ὁ βιογράφος τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου, παραχώρησε συνέντευξη στήν Πεμπτουσία, ὅπου ὁμιλεῖ γιά τόν βίο καί τά θαύματα τοῦ Ἁγίου.

http://www.agiosnikiforos.gr