Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωμαίικοι προβληματισμοί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωμαίικοι προβληματισμοί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2025

✨ «Μεταμορφωμένος Χριστιανός» είναι αυτός, που την δύσκολη ώρα του προσωπικού διλήμματος ανάμεσα στον Κύριο, στον εαυτό του και στον διάβολο διαλέγει τον Κύριο και Θεό του. Αυτή τη Μεταμόρφωση να ευχόμαστε σε Όλους! Αυτή την ουσιαστική εκλογή…

    

     |"ΜεταμορΦωμένοι" ή μήπως... "σκοταδόψυχοι"; 

Το νου μας, αδέρΦια!

Γιατί, όλοι μας έχουμε δίπλα μας μια "μικρή Ειρήνη"...|


       |γράφει η Θεοδώρα, εκ των "συν αυτώ"...


  Βλέπετε κάποια ΜεταμόρΦωση προς το καλύτερο στον κόσμο…;


Η Ειρήνη λοιπόν… (του Γιώργου)… παιδί της ηλικίας της… δεν βρίσκει τπτ «ενδιαφέρον» στην εκκλησία. 

Παιδί όπως όλα...! 

«Είναι βαρετά», μου λέει!!


Δεν αναγνωρίζει τπτ προς το καλύτερα μεταμορΦωμένο, επειδή υπάρχει ο Θεός.


Βλέπετε η μεταμόρΦωση προϋποθέτει τη δική μας συγκατάθεση. 

Αφού λοιπόν δεν αναγνωρίζεται, άρα δεν υπάρχει, δεν έχει συμβεί.

Βλέπει απλά μανουάλια, μπιχλιμπίδια και Φερόμενους πιστούς, επειδή έτσι έμαθαν, χωρίς ίχνος προσευχής.


Ανάλογη «μεταμόρΦωση» δεν βλέπει ούτε στην κοινωνία γενικότερα… 

Αν έβλεπε, δε θα αναζητούσε την θεραπεία της ασχήμιας της, στην οθόνη του μέταβερς.


Η μόνη μετά-μόρΦωση που αναγνωρίζεται από όλους είναι αυτή του fb σε metaverse…

Αυτό το παραδέχομαι...


   Η Μετα-μόρΦωση του Χριστού που ελάχιστοι βιώνουν και γιορτάζουμε σήμερα… έγινε για να μας κινήσει το ενδιαΦέρον. 


Και ενώ την Ανάσταση Του δεν την είδε κανείς, παρά μόνο όταν αποφάσισε ο Ίδιος να εμφανιστεί, η ΜεταμόρΦωσή Του έχει μάρτυρες. 

Έγινε ενώπιον των 3 μαθητών Του.

Και αυτό γιατί;;;

Για να μας Φέρει αντιμέτωπους με δύο ακραία συναισθήματα: 

Τη γοητεία της μετά-ΜορΦής που μας χαρίζει

και τον Φόβο που θα νιώσουμε 

αν θελήσουμε να αποκτήσουμε την εμπειρία της. 


Δύο ακραία συναισθήματα!

Πρέπει τελικά, να διαλέξεις…

γιατί 

η μετά-μόρΦωση είναι πλέον δυνατή. 


Αν την επιλέξεις, θα αποκτήσεις εμπειρία τέτοια, που θα είναι αδύνατο να αρνηθείς αυτό που σου συμβαίνει…


Να γιατί μέχρι το θάνατό μας θα έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα πως κανείς δεν ευθύνεται για όσα περάσαμε, παρά μόνον εμείς. 


Γιατί είχαμε περισσότερες ευκαιρίες, από ό,τι ένας άλλος στην Ουγκάντα..

Γιατί δεν γεννηθήκαμε σε σπίτια αθέων...

Γιατί δεν ήταν διαλυμένες οι οικογένειες μας…

Γιατί η ζωή μάς έδωσε περισσότερα εφόδια για να μεταμορΦωθούμε…


Και για αυτόν τον λόγο, αν δεν καταλάβει η Ειρήνη ότι τα πάντα, Ει δυνατόν, θα μεταμορΦωθούν, τότε θα είναι δική μας η πτώση και μάλιστα βαρύτερη από των υπολοίπων…


Αυτό θα εξετάσει ο Θεός την ημέρα, που θα χαιρετίσουμε με άσπρα μαντήλια τον κόσμο αυτό. 

Που με τη βαρύτητα που ασκεί, μας έλκει τόσο, που Φτάνουμε σε σημείο να του χαρίζουμε τα πάντα, ακόμα και την ψυχή…

Αυτό βλέπει η Ειρήνη και κάθε παιδί σε εμάς τους…«μεγαλυτέρους»!

Τις ψυχές μας να χάνονται!!!


«ΜεταμορΦωμένος Χριστιανός» είναι αυτός, 

που την δύσκολη ώρα 

του προσωπικού διλήμματος 

ανάμεσα 

στον Κύριο, 

στον εαυτό του 

και 

στον διάβολο...


 ...διαλέγει τον Κύριο και Θεό του.


Αυτή τη ΜεταμόρΦωση να ευχόμαστε σε Όλους!


Αυτή την ουσιαστική εκλογή…


Όσα «χρόνια πολλά» κι αν πούμε … 

πάντα θα έχουμε μιαν Ειρήνη να μας λΈει

πως «οι ευχές είναι ανούσιες όταν μένουν λόγια»…


Οι συζητήσεις και τα άρθρα περί Θεού και περί του θελήματός Του τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, είναι συνήθως θρησκευτικό πασατέμπο


Το ίδιο και η τυπική παρουσία μας σε εκκλησίες «λόγω της ημέρας», του γάμου ή της «γαμοβάφτισης» (λέει) και τα συναφή…


  |"αμΦ." ΥΓ:

 Ας αποφασίσουμε τι απ'όλα όσα έγραψε η Θεοδώρα, μέσα από την δική της ιδιαίτερη ματιά, θα μας προβληματίσει, θα μας βρει σύμΦωνους ή με διαΦωνίες...

Εμείς, εσείς, εγώ...

Την ώρα του προσωπικού διλήμματος, ποιον δρόμο θα δείξουμε στη μικρή Ειρηνούλα, που πάντα μας παρακολουθεί με τα μάτια της καρΦωμένα επάνω μας;

Τι θα της (υπο)δείξουμε με τη στάση μας απέναντι στα πράγματα, τις καταστάσεις, τους ανθρώπους και τον Θεό, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, να επιλέξει η ίδια;

 Το σκοτάδι του κόσμου ή το Φως τους Χριστού;


    |Πάντα στο τέλος όμως, το μόνο σίγουρο πάντα θα είναι πως όσο και να χτυπιούνται "οι σκοταδόψυχοι"...


     [αν έχεις χρόνο, όρεξη και διάθεση για παιχνίδια,

ψάξε να δεις τι κρύβεται 

πίσω από κάθε τονισμένο -Φ

της (τουλάχιστον παράξενης αυτής) ανάρτησης...]

  

  ☆ α(μ)Φιερωμένο στη Θεοδώρα, που το΄γραψε και στη Γωγώ, που το μοιράστηκε... 



Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2025

✨ 13 Φεβρουαρίου VERSUS 14 Φεβρουαρίου |Εμείς τα΄παμε και τα συμφωνήσαμε. (Δεν της (του) κάνεις σήμερα το δώρο που σκεφτόσουνα;)




Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα VS Βαλεντινάκια


Ένας αθεράπευτος έρωτας με το Χριστό
VS
εφήμερα συναισθήματα


Αυθεντικότητα VS εμπορικότητα


Κοινωνία με το Χριστό
VS

κόκκινα αρκουδάκια και τριαντάφυλλα ψυγείου


Θυσιαστική Αγάπη που ουδέποτε εκπίπτει
VS
  «Πεθαίνω για σένα κι ας είσαι απάτη»*


«Μπορώ να μην φανώ ανδρείος άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;»**
VS
«Μωρό μου sorry, μα έχω βρει καλύτερο αγόρι»***


Ορθοδοξία VS Δύση


Αλήθεια VS Ψέμα

Χρόνια πολλά στους όπου γης ερωτευμένους
με τη μεγάλη, την αιώνια Αγάπη,
αυτή που νοηματοδοτεί όλες τις γήινες αγάπες.
_____________ 
* Τραγούδι σε στίχους Γ. Μαύρου και Ελ. Ράντου, μουσική Λ. Μαχαιρίτσα και πρώτη ερμηνεία Γ. Μαργαρίτη.
** Τα τελευταία λόγια του Αγίου Ακύλα όταν είδε την σύζυγό του Αγία Πρίσκιλλα να γίνεται μάρτυρας δι' αποκεφαλισμού.
*** Τραγούδι σε στίχους - μουσική Φοίβου και ερμηνεία Έλλης Κοκκίνου.
 Υπ.

 |πρωτοδημοσιεύτηκε στις 14/2/2019


Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2024

✨ Ήταν ένας Ηγούμενος, ένας μοναχός και ένας Αρχιμανδρίτης. Φαντάζει ανέκδοτο αλλά δεν ήταν...

 


- Κυρία, είχα ένα άγχος όλη την εβδομάδα.

- Τι άγχος, παιδί μου;

- Για τη Δευτέρα Παρουσία.

- Γιατί αγχώνεσαι, παιδάκι μου;

- Γιατί κυρία, θέλω να ζήσω τη ζωή μου. 

Δε θέλω να πεθάνω.

 

Έτσι ξεκίνησε η συζήτηση εχθές μέσα στη Ομάδα του Σαββάτου. 

Και σήμερα κατέθεσα την αγωνία του ομαδόπουλου 

(και ίσως και πολλών άλλων ανθρώπων και ίσως και δικιά μου) 

στο τραπέζι μπροστά στον Γέροντα.




Ήταν ένας Ηγούμενος, ένας μοναχός και ένας Αρχιμανδρίτης.

Φαντάζει ανέκδοτο αλλά δεν ήταν. 



Ανέκδοτα ήταν αυτά που ακούσαμε σήμερα. 

Όχι για γέλια όμως.


 

- Και τελικά τι είναι ο θάνατος, πάτερ;

- Ο θάνατος λένε είναι το τέλος. 

Όχι. 

Ο θάνατος είναι η τελείωση.

 

Αυτή η απάντηση 

ήρθε ως επίλογος 

κάθε απορίας

αγωνίας

φόβου

άγχους του ΚΑΘΕ άνθρωπου

αμαρτωλού

χριστιανού

άθεου.

 

 

Ήταν ένας Ηγούμενος, ένας μοναχός και ένας Αρχιμανδρίτης.


Και εμείς ήμασταν εκεί 

και όλοι μαζί 

πορευόμαστε στα Μονοπάτια Ειρήνης.

 

- Στην υγειά μας! 

Καλό Παράδεισο.

 

                από την Art |Παλιο-νεοπροσληΦθείσα...


Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

* Καλή Ανάσταση Πατρίδα!


Σε μια Ελλάδα, που τα πάντα μοιάζουν να γκρεμίζονται,
μην απελπίζεσαι.

Φύλαξε απλά μέσα σου,
όσο πιο καλά μπορείς Χριστό και Ελλάδα.

Μη χάνεις το θάρρος σου.

Αυτός ο τόπος γέννησε ήρωες, μάρτυρες και αγίους.

Και αυτοί, με μόνη βοήθεια τη Παναγιά,
τον τόπο αυτόν τον ελευθέρωσαν.

Να είσαι βέβαιος, 
πως όταν το επιτρέψει ο Θεός, 
πάλι
θα ξεπηδήσουν ήρωες και άγιοι
που θα κάνουν το καθήκον τους σε κάποιο νέο '21.

Σε τέτοιες μέρες, σαν τη προχθεσινή,
δεν πρέπει πια χρόνια πολλά…

Με τόση βρώμα και δυσωδία γύρω μας,
μία ευχή είναι να ακούγεται… 


Καλή Ανάσταση Πατρίδα! 


Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024

☆ Ποιος κινδυνεύει από τους Τρεις Ιεράρχες; Γιατί και οι τρεις είναι τόσο επικίνδυνοι για την παιδεία της Ελλάδας; |ένα ποστ, ένα σχόλιο και δυο λόγια καρδιάς


Ανέβηκε στα social media η παρακάτω εικόνα.
Ανάμεσα στα πολλά σχόλια που διαβάσαμε, εντύπωση μας έκανε αυτό που έγραψε μια καθηγήτρια:
Υπάρχει και χειρότερο.. Μαθήτρια Β΄ λυκείου χθες απάντησε στην ερώτηση ποιοι ήταν οι τρεις Ιεράρχες.
«Κυρία μόνο τους δύο θυμάμαι... Μιχαήλ και Γαβριήλ»
Τι να κάνω κι εγώ...
Την πλησίασα, την αγκάλιασα και της είπα πως αυτά έχει ο έρωτας...


Πόσα παιδιά από αυτά που καταχειροκρότησαν την -μοναδική στα χρονικά- απόφαση του Υπουργείου να καταργήσει ουσιαστικά τη γιορτή, υποβιβάζοντάς την σε αργία, ξέρουν ποιοι είναι και τι έκαναν οι Τρεις Ιεράρχες;
Όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και η ίδια η κοινωνία τους αγνοεί, πιθανόν και να μην τους θέλει και δεν μπορεί να τους ακολουθήσει, είχε πει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας στην πανήγυρη του Ιερού Ναού Τριών Ιεραρχών του ΕΜΠ, σχεδόν προφητικά δυο χρόνια πριν.
Η Εκκλησία ωστόσο, τόνισε ο ιεράρχης τούς προβάλλει επίμονα.
Γιατί;
Τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι τελικά;
Ήταν καλοί άνθρωποι;
Μα υπάρχουν κι άλλοι καλοί άνθρωποι!
Ήταν έξυπνοι;
Υπάρχουν κι άλλοι έξυπνοι!
Ήταν μορφωμένοι;
Υπάρχουν άλλοι πιο μορφωμένοι!
Κάτι είχαν, κάτι μεγάλο που αντέξανε μέσα στην ιστορία, τους αγκάλιασε η Εκκλησία και τράφηκε η ίδια και έδωσε τροφή στην κοινωνία και στον κόσμο.
Ποιος έχει όμως, λόγους να παραμένουν άγνωστοι οι Πατέρες αυτοί;
Μήπως γιατί είναι επικίνδυνοι, όπως εύστοχα ακούσαμε στο πρωινό κήρυγμα ανήμερα της γιορτής τους; 
Είπε χαρακτηριστικά ο π. Απόστολος Τσολάκης μιλώντας στους μαθητές, τους γονείς και το προσωπικό των εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Παιδείας στις 30/1/2019:
Και οι τρεις είναι επικίνδυνοι για την παιδεία της Ελλάδας.
Γιατί έδωσαν και οι τρεις την παιδεία της ελευθερίας στον κόσμο.
Και όποιος έχει ελεύθερη παιδεία, ακόμα κι αν κινδυνεύσει, δεν θα δεχθεί να μετακινηθεί από τις αρχές του.
Παραμένει -αιώνες μετά- μεγαλειώδης ο διάλογος μεταξύ του Μόδεστου και του Μεγάλου Βασιλείου όταν ο πρώτος τον απείλησε με δήμευση περιουσίας, βασανιστήρια, εξορία και θάνατο.
Συγκλονίζει η άνεση με την οποία παραδίδει το θρόνο στους σφετεριστές του, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, προκειμένου να πάει στην αγαπημένη του ησυχία.
Προβληματίζει και ταυτόχρονα παραμένει υπόδειγμα φρονήματος ο λόγος του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου όταν καταδικάστηκε σε εξορία, γιατί αντιτάχθηκε στη ματαιότητα και τη φιλαργυρία της αυτοκράτειρας.
Κάποιοι όμως, –σε παγκόσμιο επίπεδο- θέλουν να φτιάξουν νέα γενιά ανθρώπων που να μην έχουν τέτοιο φρόνημα. 
Να μην σκέφτονται.
Γι’ αυτό ξεκίνησε προσπάθεια αποδόμησης ταυτοτήτων, εθνικής, θρησκευτικής, πολιτιστικής, γλωσσικής, έμφυλης ...

Καταλαβαίνουμε τώρα ότι το χρέος μας είναι σύστοιχο της μεγαλοσύνης και της παιδείας που μας εμπιστεύτηκαν οι Τρεις Ιεράρχες.
Λέγοντας ΟΧΙ σε κάθε μορφή δουλείας, υποτέλειας και εξάρτησης.
Μένοντας δίπλα στα παιδιά, στα παιδιά μας, όχι στην οθόνη του κινητού ...
Και ζώντας ζωή ασκητική, αποδεσμευμένοι από τις ανέσεις της ζωής.
Γιατί αυτό είναι το φρόνημα και το ήθος της Εκκλησίας ! 
Υπ.

|πρώτη δημοσίευση στις 31/1/2019.
Δες πόσο επιβεβαιώνονται στο έπακρο (δυστυχώς σχεδόν όλα) όσα ειπώθηκαν εκείνο το κρύο βράδυ του ΄19...