"Όποιος έχει Θεό πάνω από το κεφάλι του, δεν μπορεί να παρεκκλίνει... Το θέμα δεν είναι τι λένε οι άνθρωποι για σένα. Το θέμα είναι τι λέει ο Θεός..." |Mιχάλης Παούρης: Θεός, Πίστη και Δημιουργία / M. Paouris: God, Faith and Creation

"Με Θεό, με Πίστη & Ταπείνωση, έρχεται η παραγωγικότητα και η Δημιουργία". Η αφοσίωση σε όλα τα παραπάνω,

θα δίνει πάντα το κάτι παραπάνω. Υπάρχει κάτι άλλο,

στο οποίο μπορεί να οφείλεται η καρποφορία των κόπων;

[Μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές συνεντεύξεις του διεθνούς φήμης συνθέτη, παραγωγού και δεξιοτέχνη στο μπουζούκι, Μιχάλη Παούρη,

που πραγματοποιήθηκε σε μια εκπομπή του BlueSky TV, "Στην Αρένα της Ζωής,"

από τον γνωστό δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα.

Ο Μιχάλης Παούρης μιλά για την πίστη του στον Θεό.

Είναι συγκλονιστικό να ακούμε

πώς αποδίδει τα μοναδικά του χαρίσματα στον Θεό,

και πώς η πίστη αυτή έχει επηρεάσει την τέχνη και τη ζωή του.

Αυτή η συνέντευξη αποτελεί

έναν εμπνευσμένο διάλογο με έναν μεγάλο καλλιτέχνη,

που αφιέρωσε τη ζωή του στη μουσική και την τέχνη,

ενώ παράλληλα διατηρεί βαθιά ταπείνωση...]

~ Ολόκληρη η συνέντευξη του Μιχάλη (με αγγλικούς υπότιτλους) εδώ...

* Μην πεις πως είν΄αργά...

 

|του ΘεοΦάνη Ζαφειριάδη

«Διώκονται για την πίστη τους... |Ο Μελ Γκίμπσον στο πλευρό των Αρμενίων του Αρτσάχ

Ο διάσημος και πολυβραβευμένος ηθοποιός του Χόλιγουντ, τρανή εξαίρεση μέσα στο εκφυλισμένο star system των ΗΠΑ, στέκεται στο πλευρό των Αρμενίων του Αρτσάχ, οι οποίοι, όπως λέει, διώκονται για την πίστη τους...

Με ένα μικρό βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καταδικάζει την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν για τις βιαιότητες και τον εξαναγκασμό των Αρμενίων σε προσφυγιά από την περιοχή όπου κατοικούσαν χιλιάδες χρόνια...

|είσαμε το video από τον Ηλία Τσιμπιδάρο

«Σκέφτηκα να βάλω φωτιά να κάψω το σπίτι μου, μα δεν μου πήγε η καρδιά. Έπλυνα τα πιάτα, τα τακτοποίησα στα ράφια, σα να περίμενα επισκέπτες... |...έγραψε μια πρόσφυγας (μια από τις 120.000...) από το Αρτσάχ - Ναγκόρνο Καραμπάχ. Τον Σεπτέμβριο του 2023...

«Σκέφτηκα να βάλω φωτιά

να κάψω το σπίτι μου,

μα δεν μου πήγε η καρδιά.

Έπλυνα τα πιάτα,

τα τακτοποίησα στα ράφια,

σα να περίμενα επισκέπτες...

Φέτος είναι πολύ καλή η σοδειά των χουρμάδων.

Θα τους φάνε οι Τούρκοι.

Τους άφησα ένα γράμμα,

τους έγραψα πως σ' αυτό το σπίτι

ζούσαν έντιμοι άνθρωποι,

που τα έβγαζαν πέρα

με τον ιδρώτα του προσώπου τους,

να το κρατάνε καθαρό.

Τους παρακάλεσα να ποτίζουν τα λουλούδια.»

[...έγραψε μια πρόσφυγας

(μια από τις 120.000...)

από το Αρτσάχ - Ναγκόρνο Καραμπάχ...

Τον Σεπτέμβριο του 2023...]

~ Avgi Diomidous

|εμείς από τον Γιώργος Τασιόπουλος

~ Ο τελευταίος χορός! |Η σωτηρία της τελευταίας στιγμής...

"Πριν από χρόνια στο Ντιτρόιτ, με κάλεσαν σε ένα σπίτι να εξομολογήσω έναν ογδοντάχρονο Έλληνα, ο οποίος δεν ήθελε εξομολόγηση στην ουσία, αλλά ήθελε να του κάνω ερμηνεία ενός ονείρου που είδε.

Εγώ άρπαξα όμως την ευκαιρία, και από το όνειρο έβγαλα την εξομολόγηση.

Και είπε αυτός ο ογδοντάχρονος άνθρωπος, πολλές και φοβερές αμαρτίες, ακατανόμαστες, που δεν μπορούμε ούτε καν να τις ονομάσουμε, στις εξωτερικές μας συζητήσεις.

Τόσο φοβερές ήταν αυτές οι αμαρτίες…

Προσπάθησα λοιπόν να του βάλω μέσα, τη συναίσθηση της βαρύτητος της αμαρτίας,

και ότι αύριο μεθαύριο,

είτε του αρέσει είτε δεν του αρέσει,

είτε το θέλει είτε δεν το θέλει θα βρεθεί μπροστά στην Κρίση του Αγίου Θεού.

Και τότε εκείνος ο άνθρωπος, κάτω από τη χάρη του Αγίου Θεού, ως άλλος ληστής, είπε:

«Θεέ μου, συγχώρεσε με τον αμαρτωλό»,

δεν είπε «Μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις εν τη βασιλεία Σου», είπε «Θεέ μου συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό»,

αυτό είπε, και άρχισε να κλαίει, και να κλαίει, και να κλαίει, και να κλαίει…

Μισή ώρα, μια ώρα, μιάμιση ώρα, δύο ώρες… και εγώ καθόμουν και έκλαιγα μαζί του.

Του διάβασα τη συγχωρητική ευχή, και έφυγα.

Αυτός κάλεσε όλους τους δικούς του, και είπε πόσο ανάλαφρος ένιωθε, γιατί ήταν και πολύ γεμάτος.

Πάμπλουτος εν τω μεταξύ, με εκατομμύρια εκατομμυρίων χρημάτων,

και άρχισε να αγκαλιάζει όλους και το υπηρετικό προσωπικό, και να θέλει να χορεύει τους Ελληνικούς χορούς από την χαρά του την πολλή,

γιατί ξελάφρωσε,

πέταξε όλη τη σαβούρα του,

και την πήρε ο Σταυρός του Κυρίου, και χαρά, χαρά, χαρά, «πετάω σαν άγγελος, νοιώθω νά έχω φτερά, νιώθω νά έχω φτερά»,

και έψαλλε ό,τι θυμόταν απ’ την πατρίδα του, μικρό παιδί, γιατί ήταν Ελληνοαμερικανός.

Και από τα πολλά πηδήματα και την πολλή του τη χαρά, αισθάνθηκε κούραση, λέει,

«Ας ξαπλώσω παιδιά μου λίγο τώρα, πέντε λεπτά έτσι, να ξεκουραστώ.

Θεέ μου σ’ ευχαριστώ, που δέχτηκες εμένα τον αμαρτωλό, Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ»...

Και πέθανε.

Θάνατος οσιακός, όπως αυτού του ανθρώπου, που ήταν επάνω στο Σταυρό του κακούργου».

~ Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεϊτης-Αριζονίτης +

|εμείς από την Αννα Γριβα

"Ο άλλος κάποτε φτάνει σε δύσκολες καταστάσεις και ζητάει ένα καλό λόγο. Μην το αρνιέστε. Όπως δίνουμε σ’ ένα φτωχό ελεημοσύνη...

... Έτσι και ο καλός ο λόγος. 

Ελεημοσύνη είναι. 

Κι έχει περισσότερο μισθό από το Θεό. 

Εμένα κάποτε ένας μοναχός 

μου είχε πει ένα καλό λόγο 

για μια αρρώστια 

που είχα 

και με βοήθησε, 

με ανακούφισε...

~ Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

|από τη Παρασκευή Παπαευθυμίου

"Η παρουσία των αγγέλων στη ζωή μας... |Αθανάσιος Μητροπολίτης Λεμεσού

Πετάς;

 

... |Την Αθηνά Μνημόνευε...

 

|από τη Διασ.

"Με απλότητα δέχτηκα την απόφαση του γιου μου και το είδα ως θέλημα Θεού..." |Η μητέρα ενός ιεραποστόλου στο Κονγκό μιλά για το παιδί της | Χρυσή Θασίτη | Σοφία Χατζή...

Με τη κα Χρυσή Θασίτη, μητέρα του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Κωνσταντιανής, Κοσμά

Η συνέντευξη έγινε κάτω από τον ουρανό του ισημερινού στο Κολουέζι στο Νότιο Κονγκό, όπου βρέθηκε για λίγες μέρες η δημοσιογράφος Σοφία Χατζή, προσκεκλημένη με την ευκαιρία του εορτασμού των 50 χρόνων παρουσίας της Ορθοδοξίας στην περιοχή.

Η κα Χρυσή, μητέρα του Επισκόπου Κοσμά, ταξίδεψε το καλοκαίρι του 2023 εκεί, όπου διακονεί ο γιος της, με σκοπό να βρεθεί δίπλα του και να προσφέρει ό,τι μπορεί στο κλιμάκιο της Ιεραποστολής στο Κολουέζι, με την ευλογία του Μητροπολίτου Κατάνγκας κου Μελετίου.

Το πολύωρο ταξίδι, οι δυσκολίες και οι συνθήκες διαβίωσης δεν πτοούν την κα Χρυσή στην ηλικία που βρίσκεται και θα συνεχίσει να έρχεται και να προσφέρει. 

Η υποδοχή, η απλότητα, η αγάπη των ντόπιων Χριστιανών είναι αναπάντεχη. Τραγουδούν με υπέροχες φωνές και εκφράζονται σε κάθε ευκαιρία, όπως και στις ακολουθίες της Εκκλησίας μας.

Συμμετέχουν όλοι καθημερινά στις ακολουθίες και στη Θεία Λειτουργία στο ιεραποστολικό κέντρο και μοιράζονται τα διακονήματα.

Η κα Χρυσή δεν αντέδρασε, δεν φοβήθηκε για τα βήματα του γιού της Επισκόπου Κωνσταντιανής Κοσμά από την είσοδό του στην ιερωσύνη, τον μοναχικό βίο, μέχρι και τη διακονία του στο μακρινό Κονγκό. 

Προτρέπει όλες τις μητέρες να είναι ανοιχτές στις επιλογές των παιδιών τους, στην απόφαση για ιεροσύνη και να έχουν εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού.

Στη συνέντευξη έχουν καταγραφεί ύμνοι και τραγούδια που με τον ιδιαίτερο ενθουσιαστικό τρόπο και χορευτική κίνηση αποδίδουν οι "μάμες" (μητέρες) και τα νεαρά αγόρια.

Ραδιοπαραμυθία 26.09.2023 - Καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας, 91.2 FM 

Επιμέλεια - παραγωγή: Σοφία Χατζή

δείτε περισσότερες εκπομπές στο YouTube, στο playlist: ΡΑΔΙΟΠΑΡΑΜΥΘΙΑ Σοφία Χατζή https://youtube.com/playlist?list=PLVOw7e45N8AfBDlBujCCViMyx36BQGksz 

Spotify (podcast): https://open.spotify.com/show/5X318QLNpY9Og41FIVelGS 

 δημιουργία βίντεο: kkaratz@gmail.com 

#sofiachatzi

"Είναι μεγάλη δόξα να κάνεις παιδιά και να σε λένε γονιό! Είναι μεγάλη δόξα ενώπιον του Θεού και ενώπιον των αγγέλων και ενώπιον των ανθρώπων...

   |Στη Μάνα εκείνη και στον Πατέρα εκείνον, 

που γέννησαν 7 παιδιά 

και έστειλαν έτσι στο σπίτι τους 

να συγκατοικήσουν μαζί τους, 

7 αγγέλους του Θεού... 

Και στο πρόσωπο εκείνων 

σε κάθε Μάνα και σε κάθε Πατέρα, 

που δεν δίστασαν να διαθέσουν 

το δικό τους "τίποτα" 

για να συνδημιουργήσουν με τον Παντελεήμονα Θεό...

                   |αιώνια ευγνώμων,

                                                              "αμφ."

Είναι μεγάλη δόξα να κάνεις παιδιά 

και να σε λένε γονιό!

Είναι μεγάλη δόξα 

ενώπιον του Θεού 

και ενώπιον των αγγέλων 

και ενώπιον των ανθρώπων.

Ενώπιον του Θεού, 

γιατί όσοι είναι νόμιμα παντρεμένοι 

και γεννούν παιδιά, 

εκπληρώνουν το θέλημα του Θεού 

και την εντολή που δόθηκε στον Αδάμ και την Εύα: 

«Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε»!

 Μπροστά στους αγγέλους, 

γιατί όσα παιδιά υπάρχουν στο σπίτι, 

ο Θεός στέλνει όσους αγγέλους είναι οι τροφοί 

και οι υπερασπιστές κάθε παιδιού ξεχωριστά.  

Επομένως, 

όποιος έχει 7 παιδιά στο σπίτι του, 

έχει και 7 αγγέλους του Θεού στο σπίτι του...

 ~ Από το χειρόγραφο του Αγίου Επισκόπου Νικολάι

 Πηγή: ιστοσελίδα - eparhijavaljevska.rs

* Τώρα που όλοι μιλούν για "αγάπη"... Δεν κάνουμε και μεις καμιά επίθεση αγάπης στους δικούς μας ανθρώπους; Αλλά αληθινή, όχι κίβδηλη. Να μην ξέρουν από που τους ήρθε και ποια μύγα μας τσίμπησε...

                                                            Πάμε να τους τρελάνουμε; Τι λες;

|από την εκ των θερμοτέρων "συν αυτώ", Κατερίνα Γιαλαμά

Δες εδώ τι αναρτήσεις μας έχει χαρίσει...

* Σύμφωνο συμβίωσης; Ή Σύμφωνο πορείας προς την Βασιλεία του Θεού;

Νέα Σειρά Εκπομπών ΚΑΡΔΙΑΚΟΥ ΛΟΓΟΥ "ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΘΕΟΥ ΓΑΜΟΥ"  από την ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ TV Εκπομπή #25 Σύμφωνο συμβίωσης; Ή Σύμφωνο πορείας προς την Βασιλεία του Θεού; Ὁ Ἱερεύς, στραφεὶς κατὰ ἀνατολὰς καὶ ὑψῶν, ὡς συνήθως, τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον, ἐκφωνεῖ· Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.  Μας έχετε πει ότι κάθε πράξη της Εκκλησίας εντάσσεται στην προσδοκία της Βασιλείας των Ουρανών (έτσι και εδώ στον γάμο) και ότι ήρθε, και έρχεται και θα έρθει.  Μπορείτε να μας μιλήσετε γι' αυτό σε σχέση όμως με τον γάμο;  Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος... - Αυτά τα λόγια είναι μόνο μια ευχή;  Πως γίνεται το ζευγάρι οικείο με την Βασιλεία του Θεού;  Από τι μια αυτό το “οικείο”, μου ακούγεται ως κάτι άπιαστο και από την άλλη σαν κάτι φυσιολογικά εφικτό.  Τι διαφορά έχει η Βασιλεία του Θεού από τις κοσμικές βασιλείες;  Πως βασιλεύει ο Θεός πάνω στην ύπαρξη του ζευγαριού;  ‘Εχετε πει πάλι ότι όποιον Βασιλέα λατρεύεις με αυτόν μοιάζεις στο τέλος.  Εμείς στον γάμο ας πούμε κάνοντας μια υποτυπώδη πνευματική ζωή αν μας ρωτήσει κάποιος θα πούμε βεβαίως λατρεύω τον Βασιλέα Χριστό, αλλά στην πραγματικότητα λατρεύουμε και άλλους κοσμικούς βασιλείς.  Η ψυχή μας πως επιτρέπει και τα δύο;  Αυτά που μας λέτε ουσιαστικά μιας διαβεβαιούν ότι ο άνθρωπος μέσα στην Εκκλησία δεν αισθάνεται, “δεν πρέπει” να αισθάνεται πεπερασμένος, ότι είναι περιορισμένος, ότι πνίγεται.  Μέσα στο γάμο όμως πολλές φορές θα αισθανθούμε αυτό το πνίξιμο, και ακόμη χειρότερο το αδιέξοδο, παρόλο που ο Χριστός μας έχει δώσει και σημάδια της Βασιλείας Του και υποτίθεται ότι παραδεχόμαστε ότι τον λατρεύουμε και ως Θεό.  Είναι κακό να λέμε ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο;  Είπα σε κάποιον φίλο για τις εκπομπές που κάνουμε και μου απάντησε,  "Ρε Νίκο, είμαι 30 χρόνια παντρεμένος, δεν χρειάζομαι να ακούσω τίποτε, έχω αρκετή πείρα..."  Μιλήστε μας για αυτήν την ασκητική αγωγή της Εκκλησίας που πολύ εύκολα την απορρίπτουμε.  Πως οι άγιοι πατέρες έβλεπαν την ασκητική αγωγή της Εκκλησίας;  Ένιωθαν έκπληξη οι πατέρες με τις ενέργειες της Θείας Χάριτος μετά από 50-60 χρόνια αγώνα;  Σε αυτό σημείο σας παρακαλώ εξηγήστε μας την κύρια διαφορά του λεγόμενου Σύμφωνου Συμβιώσεως όπου δύο άνθρωποι συμφωνούν να ζήσουν μαζί χαρούμενοι και ευτυχισμένοι την ζωή τους σε σχέση με ένα γάμο που επιλέγει “ευσυνείδητα όμως” να κάνει το ζευγάρι μέσα στην Εκκλησία ως κοινή ζωή μεν αλλά ως πορεία πια προς την Βασιλεία του Θεού.  Πως κάποιοι πολιτικοί και η κρατική εξουσία γενικότερα, δεν θέλει να καταλάβει αυτό το δώρο του μυστηρίου του γάμου που μας δίνει η Εκκλησία;  Δημιουργεί ή δεν δημιουργεί τελικά κοινωνικό πρόβλημα το σύμφωνο συμβίωσης;  Είναι αποτέλεσμα εγωισμού, φόβου ή άγνοιας;  Άρα “ο αναντικατάστατος” όπως έχετε πει σκοπός του γάμου είναι η Βασιλεία του Θεού.  Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητό από έναν εκ των δύο του ζευγαριού, τι ρόλο πρέπει να παίξει το άλλο μέλος;  Τι διαφορά άρα έχει ένας γάμος με κοσμική επιτυχία με ένα γάμο με πνευματική επιτυχία;  πχ. μπορεί η πνευματική επιτυχία να σημαίνει και κοσμικά δυστυχία;  Εκεί στην ενορία μας στην Αθήνα, ερχόταν κάθε Κυριακή μια κυρία με τον γιό της, ο οποίος είχε κάποιο πρόβλημα υγείας και καθόντουσαν και οι δύο για χρόνια απέναντι από το αναλόγιο.  Είχε χάσει τον άνδρα της και έμενε με τον γιό της.  Ο γιός ήταν κοντά στα 40 και η κυρία καμιά 65αρια.  Μου έκανε εντύπωση κάθε φορά η ευλάβεια της, η στάση της μέσα στον Ναό, ο τρόπος με τον οποίο φρόντιζε τον γιό της ο οποίος απλώς το μυαλό του ήταν λίγο μικρότερο από την ηλικία του τίποτε άλλο.  ΈΚΑΝΕ ΜΠΑΜ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΖΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.  Τους χάσαμε για ένα 3μηνο ανησυχούσαμε που δεν τους βλέπαμε μέχρι που μάθαμε ότι η κυρία ένα βράδυ αιφνιδίως πέθανε από μια σύντομης διάρκειας ασθένεια.  Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου και άρχισα μέσα μου τα γιατί.  Τι θα κάνει το παιδί με ποιον θα μένει στο σπίτι ποιος θα τον φροντίζει πως θα έρχεται εκκλησία, πως θα ζήσει χωρίς την μάνα του, γιατί την πήρε ο Θεός κλπ.  Αυτό είναι πνευματική ευτυχία η δυστυχία; Δείτε τις εκπομπές στην Πεμπτουσία Tv

© Copyright, 2023, Pemptousia • ST MAXIM THE GREEK INSTITUTE

* Έχετε προσέξει ότι τελευταία δίνονται στα μετεωρολογικά συστήματα ονόματα Προφητών; |Πείτε τα όπως θέλετε, Γκόλφω, Πιπίτσα, Γίτσα, όχι όμως παιχνίδια με τους Αγίους και κυρίως με το Άγιο Όνομα του Θεού...

Έχετε προσέξει ότι τελευταία δίνονται στα μετεωρολογικά συστήματα ονόματα Προφητών;
Είναι και αυτό μέσα στην μεθόδευση της Νέας Τάξης για ισοπέδωμα του Χριστιανισμού με άλλες θρησκείες και δοξασίες.
Αλλά και για να θεοποιήσουν τα καιρικά φαινόμενα.
Μην παίζετε κύριοι με τους Αγίους του Υψίστου.

Θυμάστε ποιά ονομασία έδωσαν στο προηγούμενο ιστορικά ακραίο καιρικό φαινόμενο, το οποίο ήλθε σαν Κρίση Θεού στην Πατρίδα μας;
Δανιήλ.
Γνωρίζετε τί σημαίνει αυτό το όνομα;
Ο Κύριος είναι ο Κριτής!!!
Και ήλθε πραγματικά ως Κριτής στην Πατρίδα μας αυτό το καιρικό φαινόμενο.

Το σημερινό το ονόμασαν Ηλίας, το οποίο όνομα σημαίνει " Ο Κύριος είναι ο Θεός".
"Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω"
Το Άγιο και Πανσεβάσμιο Όνομα Κυρίου του Θεού ημών, δεν είναι παιχνίδι για να παίζει ο καθένας μας.
Περιέχει ασύλληπτη για εμάς Δύναμη και Ενέργεια και μόνο να το ονομάσουμε.

Πείτε τα όπως θέλετε, 

Γκόλφω, 

Πιπίτσα, 

Γίτσα, 

όχι όμως παιχνίδια με τους Αγίους 

και κυρίως με το Άγιο Όνομα του Θεού...

Χρήστος Κλητσινάρης

* Η πρώτη αλησμόνητη συνάντηση του Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ με τον Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη…

Ο Γέροντας Σωφρόνιος (1896–1993), έζησε περίπου πέντε χρόνια (Φθινόπωρο του 1925 – Πάσχα του 1930) στην Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, πριν ακόμη γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Σιλουανό (1866–1938). 

Ο Γέροντας, χειροτονήθηκε διάκονος το 1930. 

Και, κάθε φορά που έβγαινε να θυμιάσει τους μοναχούς, αισθανόταν δέος και ντροπή, όταν περνούσε μπροστά από τον Άγιο. 

Μέχρι τότε όμως δεν έτυχε να συνομιλήσει μαζί του. 

Λίγο χρόνο μετά την χειροτονία του, ήλθε να τον επισκεφθεί ο ερημίτης μοναχός π. Βλαδίμηρος, με τον οποίον συζήτησαν διάφορα πνευματικά θέματα. 

Κατανυγμένος από την συζήτηση και από την όλη πνευματική ατμόσφαιρα της συνομιλίας, ο π. Βλαδίμηρος, απευθύνει ξαφνικά το ερώτημα στον τότε νεαρό ιεροδιάκονο:

–«Πάτερ Σωφρόνιε, πες μου ένα λόγο για την σωτηρία της ψυχής μου· πώς μπορώ να σωθώ;».

Την αφήγηση για την συνέχεια του λόγου την αφήνουμε εξ ολοκλήρου στον μακαριστό Γέροντα Σωφρόνιο:

 «Η συνάντησή μου με τον Γέροντα Σιλουανό, συνέβη ως εξής: 

Ήμουν πολύ ντροπαλός και δεν μπορούσα να απευθυνθώ μόνος σε αυτόν. 

Μία ημέρα, με επισκέφθηκε ένας μοναχός που είχε σπουδάσει μηχανολόγος, ο π. Βλαδίμηρος. 

Αυτός, είχε πάει στον Άθωνα πριν από μένα. 

Και, να! 

Την δεύτερη –ίσως και την πρώτη– ημέρα του Πάσχα του 1930, έρχεται και μου λέει:

–Πάτερ Σωφρόνιε, πώς μπορώ να σωθώ;
Εγώ, μη γνωρίζοντας πώς έπρεπε ουσιαστικά να του απαντήσω, του είπα:

–Να στέκεσαι στα όρια της απογνώσεως· 

και, όταν δεν μπορείς άλλο, τότε να απομακρύνεσαι από αυτά. 

Κάθισε και πιες ένα φλυτζάνι τσάϊ. 

Και του πρόσφερα το τσάϊ…». 

Ο λόγος αυτός και, προπαντός, η ενέργεια που μεταδόθηκε, «χτύπησε» καίρια τον μοναχό Βλαδίμηρο, που αποχώρησε βαθειά συντετριμμένος για να επισκεφθεί κατόπιν τον Άγιο Σιλουανό προκειμένου να ελέγξει την αλήθεια και την ασφάλεια αυτής της, πνευματικής φύσεως, προτροπής.
Την επομένη αυτής της συζητήσεως, ο Γέροντας κατέβαινε από την σκάλα του πολυωρόφου κτιρίου της Μονής προς την κεντρική αυλή και ο Άγιος Σιλουανός ανέβαινε από τον αρσανά προς την αντίθετη κατεύθυνση. 

Κανονικά, θα έπρεπε να συναντηθούν έξω από την είσοδο του Καθολικού της Μονής. 

Ο Γέροντας Σωφρόνιος, όμως, από ευλάβεια όπως πάντοτε, λοξοδρόμησε για να μην συναντήσει τον Άγιο. 

Αλλά και ο Άγιος Σιλουανός άλλαξε πορεία, και η συνάντηση μπροστά στην Τράπεζα ήταν αναπόφευκτη. 

Αυτήν την εξαιρετικά πολύτιμη συνάντηση, θυμάται και μας την διηγείται ο ίδιος ο Γέροντας Σωφρόνιος: 

«Μετά από μένα, αυτός ο μοναχός, πήγε στον Γέροντα Σιλουανό και του είπε: 

«Να, ήμουν στον π. Σωφρόνιο και μου είπε αυτό το πράγμα». 

Την άλλη μέρα, στην αυλή του Μοναστηριού, από την μία πλευρά προχωρούσε ο Γέροντας και από την άλλη εγώ. 

Από σεβασμό απομακρύνθηκα για να του ανοίξω δρόμο, αλλά αυτός ήρθε να με συναντήσει και μου είπε:

–Σας επισκέφθηκε χθες ο π. Βλαδίμηρος;
–Μάλιστα. Και (αποφεύγοντας όλα τα ενδιάμεσα στάδια ενός κοινού, συμβατικού διαλόγου),
ο πρώτος λόγος που του πρόφερα, ήταν: 

– Έ σ φ α λ α ; Και αυτός, είπε:

– Όχι, είχατε δίκαιο· αλλά, αυτό που είπατε, δεν ήταν στα μέτρα του αδελφού. 

Ελάτε σε μένα· θα ήθελα να μιλήσουμε. 

Τότε, μου έδωσε σημειώσεις από την ζωή του για τον πνευματικό αγώνα, όταν δεν μπορούσε να υπερνικήσει μέσα του την αμαρτία στο επίπεδο των λογισμών. 

Δηλαδή, όταν στον νου υπάρχουν λογισμοί κατακρίσεως, στην καρδιά γεννιέται αντιπάθεια, ψυχρό βλέμμα, απώθηση ανθρώπου, αδιαφορία προς αυτόν, κλπ.. 

Μία νύχτα, κατά την οποία ο ίδιος βρισκόταν στα όρια της απογνώσεως, προσευχήθηκε στον Θεό: 

«Πώς μπορώ να ξεφύγω από αυτήν;». 

Τότε, του δόθηκε η απάντηση:

«Κράτα τον νου σου στον άδη 

και μην απελπίζεσαι!».

Και ο λόγος αυτός ήταν γι’ αυτόν η αρχή της νίκης· ήταν το άνοιγμα προς την οικουμενική αγάπη. 

Τότε, έπαψε να φοβάται. 

Καταδίκαζε τον εαυτό του στον άδη και εξαφανιζόταν κάθε κατάκριση για τους ανθρώπους. 

Και έμενε μόνο η συμπόνια. 

Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις. 

Και, ανάλογα με το μέτρο στο οποίο βρίσκεται ο άνθρωπος, σ’ αυτήν την κατάσταση, πραγματικά δεν κατακρίνει. 

Δεν απορρίπτει, τα υπομένει όλα, θέλει για όλους το καλό. 

Γιατί, το Πνεύμα του Θεού, είναι εύκολο να εμφανιστεί και να εγγίσει τον άνθρωπο. 

Και έτσι εμπνεύστηκε ο Άγιος Σιλουανός. 

Η έμπνευση αυτή, είναι η έλευση του Αιωνίου Πνεύματος του Θεού (στην οποία περικλείεται η αρχική έννοια του όρου έμπνευση). 

Μου έδωσε, λοιπόν, τις σημειώσεις του και συζητήσαμε μαζί. 

Από τότε, εκείνος έγινε για μένα το πρώτο και κύριο στήριγμα όλης της μετέπειτα ζωής μου…».

ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ (1896–1993)

[(1) Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ): «Γράμματα στη Ρωσία», σελ. 38–39, α΄ έκδοση, Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 2009. (2) Αρχιμανδρίτου Ζαχαρία (Ζάχαρου): «Αναφορά στην Θεολογία του Γέροντος Σωφρονίου», Εισαγωγή, σελ. 14–15, α΄ έκδοση, όπ. π., 2000. (3) Στην φωτογραφία: Ο νεαρός, τότε, ιεροδιάκονος Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ (πάνω) με τον Γέροντά του, Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη (κάτω).]

πηγή/Αντιγραφή