Τρίτη 22 Ιουλίου 2025

☆ Ὁ π. Νικόλαος Κουμεντάκης (+2021) “ἔβλεπε” ἔκθαμβος τίς ψυχές τῶν καμμένων ἀνθρώπων στο Μάτι νά φεύγουν ἀπ᾽ τήν ζωή συνοδευόμενοι ἀπό Ἁγίους Ἀγγέλους...

 


  Ὁ π. Νικόλαος Κουμεντάκης (+2021) λίγες ἡμέρες πρό τῆς φονικῆς φωτιᾶς τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2018 [στό Μάτι Ἀττικῆς] ἔδωσε ἐντολή νά κοποῦν λίγα δένδρα πέριξ τοῦ ναοῦ και τοῦ κελλιοῦ του, ἰσχυριζόμενος ὅτι “ἔρχεται μεγάλη καταστροφή”. 


Τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ πληροφόρησε τό νοῦ τοῦ ἀγαθοῦ Γέροντος καί χάριν στήν ἐνέργειά του αὐτή γλίτωσε τό σπιτάκι τοῦ ἱερέως καί ὀ ναός ἀπ᾽ τήν καταστροφική μανία τῆς φωτιᾶς. 

Τήν ὥρα πού ξέσπασε ἡ φωτιά, τό ἀπόγευμα τῆς 23ης Ἰουλίου 2018, ὁ Γέροντας ἐξομολογοῦσε στό κελλάκι του πνευματικά του τέκνα πού εὐθύς ἀμέσως τόν φυγάδευσαν καί ἔτσι γλύτωσε ἡ ζωή του. 

Τό γέγονος αὐτό τόν ἔθλιψε ἀλλά δέν τόν κατέβαλε. 

Μέ τίς γεροντικές του δυνάμεις ἀγωνίστηκε γιά ἄλλη μιά φορά νά στηρίξη τό πληγωμένο του ποίμνιο. 

Συγκλονισμένος διηγήθηκε σέ πνευματικό του τέκνο μοναχή ὅτι “ἔβλεπε” ἔκθαμβος τίς ψυχές τῶν καμμένων ἀνθρώπων νά φεύγουν ἀπ᾽ τήν ζωή συνοδευόμενοι ἀπό Ἁγίους Ἀγγέλους.

 Μέσα στήν προσευχή του γιά τήν ἀνάπαυσι τῆς ψυχῆς τους, θεωροῦσε ὅτι ἐτελειώθησαν μαρτυρικῶς...


(Ἀρχιμ. Δημητρίου Καββαδία, Ὁ Γέροντας τῆς Καρδιᾶς μας - Πατήρ Νικόλαος Κουμεντάκης, ἐκδ. Ἱ. Μ. Ἁγ. Ἐφραίμ Ὄρους Ἀμώμων Ἀττικῆς, Ν. Μάκρη 2021, 42). 

πηγή


 ☆ Η φωτογραφία τραβηγμένη στον Ιερό Ναό Ανάληψης Διασταύρωσης Ραφήνας εκείνο το φονικό απόγευμα της 23ης Ιουλίου του 2018...



☆ Θυμάστε την Μαγδαληνή; Την αιμορροούσα; Τον Θωμά;

 


      Θυμάστε την Μαγδαληνή;

 Όταν κατάλαβε ότι μπροστά της είχε τον Χριστόν, «ραββουνί», διδάσκαλέ μου, του λέγει και πάει να ακουμπήση το ιμάτιόν του, το σώμα του. 


      Θυμάστε την αιμορροούσαν;

 Εκεί που τόσο πλήθος ανθρώπων συνέθλιβε τον Χριστόν, εκείνη επήγε να τον ακουμπήση με πίστη και με δέος.


       Θυμάστε τον Θωμά; 

Έβαλε τα χέρια του στις πληγές και φώναξε· 

«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου».


 Αυτό κάνομε και εμείς την ώρα της λειτουργίας. 


Και ερωτάμε μετά που είναι ο Χριστός! 

Νάτος! 

Μπροστά μας είναι, μαζί μας είναι, πλάι μας είναι.

 «Ο διδάσκαλος πάρεστι και φωνεί σε», είχαν πει στην Μαρία που έκλαιγε για τον νεκρό Λάζαρο, τον αδελφό της.


Στην λειτουργία, ο Χριστός, είναι παρών και μας φωνάζει τον καθένα με το όνομά μας. 


Όσοι το νοιώθουν, πετούν σπίθες τα μάτια τους και ζουν την χαρά του Χριστού. 


Τα πάντα πεπλήρωται χαράς. 


Τα πάντα πεπλήρωται φωτός. 


Τα πάντα δοξολογούν τον Χριστόν...


  (άγιος) Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης


    |εμείς από τον π.Παντελεήμωνα Κρούσκο



✨ Σκίσε γης και κρύψε με...

Ξημέρωσε η μέρα της...

18 χρονών κοριτσάκι.
Όμορφο σαν τριαντάφυλλο κι αγνό σαν το χιόνι. 
Ορφανό από μανούλα.
Την έχασε σαν ήταν μικρή.
Μοναδική της θύμηση η αγάπη της κι οι συμβουλές της να μείνει για πάντα κοντά στο Χριστό. 

Απόμεινε μ' έναν σκληρό κι άκαρδο πατέρα. Ειδωλολάτρη.
Δεν ήταν ωστόσο, αυτό το χειρότερο.
Κόντεψε να σαλέψει ο νους της, σαν κατάλαβε πως ο πατέρας την έβλεπε μ' άλλο μάτι.
Σαν να μην ήταν κόρη του.
Σαν να ήταν μια ξένη κοπέλα, που την ήθελε μόνο για να κορέσει τ' ανομολόγητα πάθη του.
Σκιάχτηκε.

Έφυγε κρυφά από το πατρογονικό και ζήτησε καταφύγιο σε μια βάτο.
Για κακή της τύχη, ένας βοσκός την είδε και το 'πε στον πατέρα που, μανιακός έψαχνε να τη βρει.
Στη θωριά της ο νους του σαλεύει και το χέρι οπλίζεται.
Και της ρίχνει σαϊτιά.
Και τη λαβώνει.
Εκείνη τρέχει μ' όλες τις τίς δυνάμεις για να σωθεί.
Το αίμα βάφει πορφυρά τ' αχνάρια της.
Κι όταν λαβωμένη κι αποκαμωμένη λυγίζει και πέφτει, ανοίγει τα χέρια στον ουρανό και βγάζει κραυγή βοήθειας στον μοναδικό, τον αληθινό Πατέρα της.
"Μη μ' αφήσεις στα χέρια του! 

Σκίσε γης και κρύψε με!"

Και μονομιάς ο βράχος σκίστηκε και την έκρυψε ως τη μέση.
Βλέπει το παράξενο θέαμα ο πατέρας κι αντί να ρθει στα συγκαλά του και να καταλάβει το φοβερό που 'χε σχεδιάσει, σήκωσε το μαχαίρι κι απόκοψε τους νεανικούς μαστούς από τη ρίζα.
Τους πέταξε στο βουνό.
Αλλά ούτε και τότε μέρεψε.
Σήκωσε ξανά το μαχαίρι και κόβοντας το κεφάλι τού κοριτσιού, το έριξε στη θάλασσα.
Και πέταξε η αμόλυντη ψυχή του στα ουράνια ντυμένη "πορφύραν ἐξ αἵματος τὴν στολήν".


Αγία Μαρκέλλα μας, 
προστάτιδα της Βολισσού και της Χίου
με θέρμη σε παρακαλούμε για τα κορίτσια μας:
γλίτωσέ τα από κάθε λογής κινδύνους.
Συντρόφεψέ τα στη στράτα τους.
Κι αν χρειαστεί
σκίσε τα "βράχια" γύρω τους
και κρύψε τα
με τον τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις ...


~ "συν αυτώ" ΥΓ:
Πάμε μια βόλτα να δούμε πως είναι σήμερα τα μέρη,
 που μαρτύρησε αυτό το 18χρονο κορίτσι 
στις 22 του Ιουλίου πριν 500 τόσα χρόνια;
Όπου το έδαφος, αλλά και η θάλασσα ακόμα,
 παίρνουν τη μέρα της γιορτής της 
- κι όχι μόνο...- 
ένα παράδοξο σκούρο κόκκινο χρώμα...
(δες εδώ κι εδώ...)


|πρωτοδημοσιεύσαμε στις 22 Ιουλίου 2020


✔ ...θα έρθει η ώρα που τα πάντα θα γίνουν Φανερά και θα πρέπει να βγούμε από την τρύπα μας...

Κείμενο: (ψευτο) Λαυρέντης

|πρώτη δημοσίευση 1 Αυγούστου 2019

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025

☆ Το άφθαρτο χέρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής |Την γιορτάζουμε αύριο 22 Ιουλίου (κάποιο γνωστό μας ζευγάρι ιδιαιτέρως! Για 24η Φορά...)


 |ένας "δικός μας" παΠπούλης που την αγαπάει και την τιμάει ιδιαιτέρως, μας είπε:

"Πρώτη στο Σταυρό,

πρώτη στον τάφο,

πρώτη στην Ανάσταση...

Ο Χριστός πρωτοεμφανίστηκε σε άνθρωπο

και διάλεξε την Αγία...

Να μας σκεπάζει η πρωτιά της..."

Στην Ιερά Μονή της Σιμωνόπετρας φυλάσσεται και το λείψανο του αριστερού χεριού της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής.
Απόγευμα στο αρχονταρίκι της μονής Σιμωνόπετρας, ο αρχοντάρης διηγείται περί του αγίου λειψάνου σε ομάδα προσκυνητών.

- Το χέρι είναι άφθαρτο, με όλο του το δέρμα και τους τένοντες. 
Διατηρείται σε φυσική θερμοκρασία ζωντανού σώματος και ευωδιάζει. 
Μάλιστα εξαιτίας των θαυμάτων της, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή θεωρείται και δεύτερος κτήτορας της Σιμωνόπετρας.

- Λένε, πάτερ, πως όσοι το ασπάζονται διαπιστώνουν ότι είναι θερμό.
- Ναι, είναι αλήθεια. Όσοι το ασπάζονται με ευλάβεια και πίστη διαπιστώνουν τη φυσική θερμότητα ζωντανού σώματος.

Χαμογελούμε λίγο αμήχανοι. 
«Και τι γίνεται, πάτερ, αν το ασπαστείς και δεν είναι θερμό», ρωτά κάποιος.
- Να σας πω... Κάποιος προσκυνητής το ασπάστηκε, αλλά δεν το ένοιωσε θερμό, ενώ όλοι οι φίλοι του το ένοιωθαν θερμό. Τότε αυτός έπεσε σε κατάθλιψη, ήταν σκεφτικός όλη την ώρα, και τελικά μάς το αποκάλυψε και ζήτησε τη βοήθειά μας. 
Ο γέροντας τού συνέστησε να εξομολογηθεί, να προσευχηθεί στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή, και να ξαναπροσκυνήσει το ιερό της λείψανο την άλλη μέρα. 
Πράγμα που έγινε. 
Την άλλη μέρα, ο προσκυνητής, αφού εξομολογήθηκε, ασπάστηκε το χέρι της και ένοιωσε μεγάλη θερμότητα και ευωδία να εξέρχεται του λειψάνου. 
Ευχαριστούσε δε μετά δακρύων. 
Μετά δακρύων!

- Ποιά λέτε να ήταν η αιτία, πάτερ;
- Τι να σας πω! 
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή απωθείται από τις σαρκικές αμαρτίες. 
Σαρκικοί άνθρωποι με πορνείες, μοιχείες και τα τέτοια, αναδίδουν πνευματική δυσωδία που η Αγία την αποστρέφεται. 
Ίσως ήθελε να δείξει τη δυσαρέσκειά της και την αποστροφή της.


«Πω, πω, πάτερ, να σ’ αποστρέφεται ακόμα και το λείψανο για τις σαρκικές σου αμαρτίες!» λέει κάποιος.

- Αύριο που θα προσκυνήσετε μετά τη θεία λειτουργία, παρατηρήστε μία μικρή πληγή στην πάνω πλευρά του χεριού. Σα να λείπει ένα μικρό κομμάτι. Οι ρώσοι μοναχοί στις αρχές του εικοστού αιώνα, που είχε πολλούς τότε το Άγιον Όρος, το είχαν σε μεγάλη ευλάβεια. Κάποιοι από αυτούς, όπως το ασπάζονταν, το δάγκαναν κρυφά και έκοβαν ένα μικρό κομματάκι, μια ακίδα, για ευλογία. Το έκρυβαν στο στόμα τους. Μέχρι να τους πάρουν είδηση οι μοναχοί τότε της μονής, είχε γίνει μια μικρή πληγή.

Την άλλη μέρα το πρωί τα ιερά λείψανα της μονής εκτίθενται προς προσκύνηση.
Ο φίλος μου που συνταξιδεύουμε είναι πρώτος. 
Το ασπάζεται και τινάζεται. 
Έρχομαι δεύτερος. 
Προσκυνώ. 
Ο φίλος μου με κοιτάζει με μεγάλα εκστατικά λαμπερά μάτια.
«Πω,πω,τι κάψιμο ήταν αυτό! Μ’ έκαψε τα χείλη! Τό’ νοιωσες; Καίει τα χείλη! Τό’ νοιωσες;» μού λέει με έξαψη.
|εμείς από εδώ

✨ "...Παρ΄όλ΄αυτά, τίποτα και κανένας δεν μπορεί να με βλάψει, αν εγώ είμαι σωστά τοποθετημένος απέναντι του... |"Αλλού" ο Μακαριστός Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

 

        |Ακόμα κι αν θα μας ήταν μπορετό να ... στίψουμε,

ολόκληρα βιβλία φιλοσοΦίας,

μια κουβέντα με τόσο και τέτοιο (Ορθόδοξο) "ζουμί",

πολύ δύσκολα θα βγάζαμε...|


    Δεδομένου λοιπόν ότι συγκοινωνώ με ανθρώπους, 

πρέπει να παραμένω τελείως ανενόχλητος, 

να διατεθώ δηλαδή έτσι απέναντι τους, 

ώστε όλα να τα περιμένω από αυτούς: 

κακουχία, 

θλίψη, 

πειρασμό. 


Συγχρόνως χρειάζεται να αποβάλω κάθε πάθος, 

ώστε τίποτε απολύτως να μη με ενοχλεί εκ μέρους τους...


Ο άλλος μπορεί να με χτυπήσει, 

να μου βάλει το πιστόλι στην καρδιά, 

να μου κάνει οποιαδήποτε κακό. 


Παρ΄όλ΄αυτά, δεν μπορεί να με βλάψει, 

αν εγώ είμαι σωστά τοποθετημένος απέναντι του...


    |Περί Αγάπης

Αρχιμ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου


(εμείς από την Άννα Μυλωνά)



✔ Μας ακούν οι νεκροί μας; Μήπως μας βλέπουν κιόλας; |Μήπως έχεις ανάγκη μια τέτοια ομιλία; Έτσι, για να στηριχτείς...

Ο κ. Μάριος Δομουχτσής, θεολόγος και φιλόλογος, παρουσιάζει τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τον πνευματισμό και τη μετά θάνατον επικοινωνία των σεσωσμένων ψυχών...

|Μια ομιλία που θα'πρεπε όλοι μας να την ακούμε, σε τακτά χρονικά διαστήματα! Έτσι, σαν αντιβίωση ψυχής...
(όπως θα'λεγε η εκ των "συν αυτώ", Αικατερίνη Δαβ.)


  |πρωτοδημοσιεύτηκε στις 13/3/2023

✔ O καταναγκασμός αποκλείει την αγάπη... |Δεν συμΦωνείς;

|εκλάπη στιγμιαία από τη Νίκη Κατσιάπη

✔ Χριστιανικές κατασκηνώσεις και δράσεις |Μιλάει ένας από τους πλέον κατάλληλους (και ) γι΄αυτό το θέμα: ο π. Μιχαήλ Σαντοριναίος...


Πολλοί είναι οι νέοι που γνώρισαν τον Χριστό μέσα από τις εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις και αυτό τους σημάδεψε σε όλη τους την πνευματική πορεία. 

Πολλά παιδιά δεν γνωρίζουν τι σημαίνει εκκλησία, τι σημαίνει Θεία Λειτουργία, απόδειπνο, προσευχή, πριν πάνε κατασκήνωση. 

Το ευχάριστο κλίμα που δημιουργείται: 

οι δραστηριότητες, τα παιχνίδια, το καλό φαγητό, συνδυάζονται με την εν Χριστώ ζωή, η οποία εντυπώνεται βαθιά στις καρδιές των παιδιών, χωρίς πάντα να το καταλαβαίνουν.

 

Η διαφορά μίας χριστιανικής κατασκήνωσης από μία κοσμική είναι ότι η πρώτη έχει κατεύθυνση τον Χριστό. 

Η καθημερινή προσευχή, η αγάπη για τον άλλο, είναι η έκφραση αυτής της κατεύθυνσης. 

Οι ομαδάρχες είναι οι πρώτοι που δίνουν το παράδειγμα με την εθελοντική συμμετοχή τους και την αγάπη τους. 

Έτσι, η κατασκήνωση λειτουργεί στα παιδιά σαν ένα είδους "εντατικό κατηχητικό" λόγω της καθημερινής συναναστροφής μεταξύ τους και με τον ομαδάρχη: στα παιχνίδια, στο φαγητό, στον ύπνο, σε όλη την καθημερινότητα...


|Με τον π. Μιχαήλ Σαντοριναίο

Ιεροκήρυκα Ι.Μ. Θεσσαλονίκης



      |στη φωτογραφία που ακολουθεί, ο τότε κ.Μιχαήλ Σαντοριναίος ως αρχηγός της Κατασκήνωσης στο περίφημο και αξέχαστο Λαλιώτη Κορινθίας...
"αμΦ." ΥΓ:
1) Αν έκανες το λάθος 
και έστειλες τα παιδιά σου κάπου 
που μέσα 12 - 15 μέρες 
ακύρωσες όλη τη δουλειά 
που κάνεις επάνω τους 
όλον τον υπόλοιπο χρόνο...
Απλά κοίτα αλλού
και μην το ξανακάνεις...
Απλά, ξεκάθαρα και απόλυτα.

2) Αν γνωρίζεις τι εστί Λαλιώτη
και έχεις καταχωνιασμένες κάπου φωτογραφίες,
μοιράσου τες μαζί μας...

|Πέρυσι τέτοιες μέρες πρωτοαναρτήσαμε...


Κυριακή 20 Ιουλίου 2025

✔ Η καταστροφή μας...


π.Θεόδωρος Μπεράτης †18-7-2016... |Ποιος μπορεί να τον ξεχάσει;

 

«Πάσχουμε ως εκκλησία 
όταν δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε
τους αγίους ανθρώπους που μας φεύγουν
»
|Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος

ΥΓ "αμΦ.":
 Όλοι έχουμε συναντήσει στη ζωή μας 
(τουλάχιστον...) έναν άγιο άνθρωπο...

Δάνειο από Kuriakos Kouz
Επεξεργασία εικόνας: "συν αυτώ"



9 χρόνια 
χωρίς τον πολυσέβαστο πνευματικό μας, 
Να έχουμε την ευχή του!

|αυτό το τελευταίο 
μας το είχε στείλει ο Γιάννης Τίγκας.

(αναδημοσίευση από τις 18/7/2023)




ΚΥΠΡΟΣ - †20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

 

                           |από τον Μάριο Μιχαηλίδη


 

Κάθε Ιούλιος

μια ρωγμή

χαραγμένη στο χρόνο

ένα σπάραγμα της μνήμης

κι’ αναμονή που σβήνει αδικαίωτη

σαν φλόγα κεριού

στην δροσερή αύρα της νυκτός.

 

Κάθε Ιούλιος

ένα ταξίδι

στις ράγες της επιστροφής

ένα βαγόνι που ανατρέπεται

σε ανομολόγητες διαδρομές

και το βάρος των σταυρών

ασήκωτο.

 

Κάθε Ιούλιος

φεύγει

με τα συνθήματα γραμμένα

στις καλένδες

με τις φωνές να σβήνουν

σε αδιέξοδες διαδρομές

κι εμείς μετράμε χρόνια δίσεχτα.

 

Ανδρέας Καρακόκκινος, «Κάθε Ιούλιος φεύγει»

 


|Kι ένα εύστοχο συμπληρωματικό σχόλιο από τον Νίκο Τζανακάκη:


"Δεν είν’ οικόπεδο που το καταπατούνε

ούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει

είναι η Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε

και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει.


Κι αν λέω ψέματα κι αν λέω παραμύθια

κι η ζητιανιά τα δυο χεράκια μου στραβώνει

μην με μαλώνεις, μόνο δώσε μια βοήθεια

το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει."



|Κι αν θες να δεις (ή να θυμηθείς)

 ποιος είναι όχι ο Μάριος, 

αλλά ο Μιχαήλ Μιχαηλίδης,

ζούληξε πάνω στο παρακάτω...




☆ Ήλιος λαμπρός ανέτειλε τον όγδοο αιώνα την προ Χριστού στου Ισραήλ τη βόρεια του χώρα...

 


|γράφει η Ελένη Ζεάκη 



   ...Σ' όλη τη γη η λάμψη του
γήινη αυτή δε μοιάζει,  
μα θεϊκή που δίκαιο 
στο άδικο μοιράζει 

Μπαίνει εκεί που θίγεται 
φτωχός και πονεμένος,
καίει εκείνους που αδικούν, 
χτυπά τους πλανεμένους

Σπίτι δεν έχει, ρουχισμό 
μια μηλωτή μονάχα, 
μόνιμος ήταν του ουρανού 
ο κάτοικος του πάντα 

Στον βασιλέα φάνηκε 
με πύρινες ακτίνες, 
για όσα έρχονται να πει
π' έχουν εκείνοι ευθύνες 

Ο Ηλίας ως εκπρόσωπος 
Του Ουράνιου Πατέρα 
από τη Θέσβη κίνησε 
στον Αχαάβ μια μέρα 

"Είπε ο Θεός, θα έχετε 
μεγάλη ανομβρία, 
στη θέση Εκείνου βάλατε 
την ειδωλολατρεία" 

"Όταν θα πω εγώ αρκετά 
θα 'ρθει βροχή στον τόπο "...
ορθά κοφτά τα λόγια του
με θυμωμένο τρόπο 

Παίρνει εντολή απ' Το Θεό 
αλλού να πάει να μείνει, 
εκεί κρυφά να κατοικεί 
και ασκητής θα γίνει 

Κόρακας θα τον συντηρεί 
όσο η οργή κρατήσει,
τροφή νερό δε θα λειφτεί,
σε μια σπηλιά θα ζήσει 

Στο ράμφος του θα του κρατά 
ψωμί να τον γλυκαίνει 
και καθ' αργά ο κόρακας
κρέας θα του πηγαίνει 

Όμως σου κάνει εντύπωση,
κοράκι να ταΐζει 
άλλον με κρέας και αυτός 
ψιχάλι μην αγγίζει ;!

Αυτόν τον τρόπο διάλεξε 
Ο Κύριος να δείξει...
για τα παιδιά Του θα τραπεί 
σε αφέντη και η φύση...

Σε αυτούς τους 
δύσκολους καιρούς 
τους έσχατους που θα 'ρθουν,
τα πάνω κάτω πως μπορούν
θάρρος και πίστη να 'χουν

Δεύτερος Πρόδρομος Χριστού 
μετά τον Ιωάννη 
είναι ο Ηλίας και θα 'ρθει
και δεν έχει πεθάνει 

 Πριν ανεβεί στον ουρανό 
την Άγια μηλωτή του
στον Ελισσαίο άφησε
τον μόνο μαθητή του

Εμείς γιορτή του κάνουμε 
χρονιά γιορτής δεν έχει 
γιατί είναι ολοζώντανος 
με τον Ενώχ θα έρθει 

Στα έσχατα θα εμφανιστεί 
του Αντιχρίστου χρόνια,
θα πει προσέξτε χριστιανοί 
να μην γενείτε πιόνια 

Να αντισταθείτε σθεναρά 
Ο Κύριος θα στέλνει 
κρυφά τροφή, ποτέ κανείς 
αφάωτος να μένει 

Ότι 'κανα θα κάνετε 
έχετε εμπιστοσύνη,
εγώ θα πάρω για εσάς 
κάθε μου λόγου ευθύνη 

Όσο κρατήσει το κακό 
θα σας υποστηρίξω, 
το δούρειο ίππο της ψευτιάς
του πονηρού θα δείξω 

Βέβαιο είναι πως θα 'ρθει,
το γράφει ο Ιωάννης 
μέσα στην Αποκάλυψη 
κι αντίλογο μη βγάλεις 

Γράφει πως όλοι θα τον δουν
απ' τις τηλεοράσεις, 
όπως μιλάμε εγώ κι εσύ,
τέτοια εικόνα θα 'χεις

Στην ιστορία θα γραφτεί 
Ηλία τ' όνομα σου
με χρυσαφένια γράμματα, 
Μάρτυρας Μέγας θα' σαι

Θα εκτελεστείς δημόσια 
για την ομολογία, 
μέσα στης Ιερουσαλήμ 
την κεντρική πλατεία 

Κι όλοι εμείς οι χριστιανοί 
θα πούμε, 
ήρθε η ώρα 
που Ο Χριστός για Δεύτερη 
φορά θα έρθει τώρα...


✔Το χάδι Του...

 




Σάββατο 19 Ιουλίου 2025

☆ "Ο Προφήτης των Εσχάτων Καιρών και η σημερινή κατάσταση..." |π. Αθανάσιος Μυτιληναίος


Μην με πάρεις απ΄τα μούτρα.
Το ξέρω πως η γιορτή του Ζωντανού Αντάρτη Προφήτη 
με τι τρόπο μόνο ο Θεός το ξέρει,
είναι αύριο.

Άσε όσους υπεραναλύουν και αλληλοκατηγορούνται.

Και άσε με κι εμένα τον (θεό)τρελο να παραμιλάω.

Ούτε σε μένα αρέσουν οι κινδυνολογίες και η τρομολαγνία, όπου υπάρχουν. 

Γιορτάζει όμως από απόψε μετά τον Εσπερινό, ο Προφήτης Ηλίας.
Κι αυτός ξέρεις, δεν χαϊδεύει αυτιά.

Τσεκουράτος είναι και ευθύς.
Γι'αυτό και τον κρατάει ο Χριστός μας ως "κρυφό χαρτί" για τα δύσκολα και τελευταία.  

Μήπως λοιπόν, λέω μήπως...

Μήπως να΄χουμε το νου μας;

Σε ποια δάση θα τρέξουμε να κρυφτούμε;
Αν και όταν έρθει εκείνη η ώρα και μας βρει και δεν την έχουμε κοπανήσει απ'αυτόν τον ντουνιά τον ψεύτη, που θα' λεγε κι ο μπάρμπας μας ...


Και πως θα οργανωθούμε 
αν δεν είμαστε μέσα στα Μυστήρια, 
κάτω από τα φτερά της Εκκλησίας του Χριστού 
και των Ποιμένων Του;

Τώρα αν πρόκειται για μας με τα χάλια που΄χουμε;
Για τα παιδιά μας;
Για τα εγγόνια μας;
Για τα εγγόνια των εγγονών μας;

Ουδείς γνωρίζει και ουδείς είναι τόσο βλαξ, 
ώστε να τολμήσει να πει ή να προβλέψει.

Αλλά, ας έχουμε το νου μας.

[άκου για όλα τούτα έναν ακόμα "σχεδόν άγιο" των καιρών μας, 
τον π.Αθανάσιο, που στάθηκε η αφορμή για όλa αυτά τα σκόρπια και μετά πες...]

      ~ με προβληματισμό και πόνο, τρελο"αμΦ.",-

|το πρωτοαναρτήσαμε πρόπερσι σαν σήμερα...
Άλλαξε κάτι και δεν πήραμε χαμπάρι;

† 𝝨𝝮𝝟𝝦𝝖𝝩𝝜𝝨 𝝘𝝟𝝞𝝤𝝠𝝞𝝖𝝨, 𝟭𝟱 𝝬𝝦𝝤𝝢𝝞𝝖 𝝡𝝚𝝩𝝖... Στις †19/07/2010 ξεκίνησαν να δολοφονούν την ελεύθερη Ελλάδα...



Ο κόσμος είναι το ίδιο άδικος όπως τον άφησες, Σωκράτη

 

Λίγα έχουν αλλάξει από εκείνο το ξημέρωμα της 19ης Ιουλίου 2010. 

Σε σκότωσαν στην πόρτα του σπιτιού σου, μπροστά στην οικογένειά σου, με δεκαέξι σφαίρες. 

Και έκτοτε, όχι μόνο δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη, αλλά το σκοτάδι έγινε ακόμα πιο πηχτό.

 

Εσύ ήθελες να φανερώνεις, να ξεσκεπάζεις, να ενημερώνεις χωρίς μάσκες. 

Το πλήρωσες με τη ζωή σου.

 

Η κοινωνία μοιάζει ανήμπορη, παγωμένη, σα να συνήθισε το άδικο. 

Κι εσύ, Σωκράτη, παραμένεις για εμάς σύμβολο - μιας αλήθειας που ακόμα ενοχλεί, θύμα μιας δολοφονίας που ακόμα ζητά απαντήσεις.

 

«Αυτός ο στρατιώτης δεν θα δει το Euro 2008. Αγνοείται...» - 

Το μήνυμα του Σωκράτη Γκιόλια για την Κύπρο, με φόντο την ιδέα τότε να διοργανώσει η Ελλάδα και η Τουρκία την τελική φάση ενός Euro. 

Όλο το σύστημα τότε στήριζε αυτή την ιδέα, εκείνος την αποστρεφόταν, φάτσα φόρα με ένα απλό μήνυμα μπροστά στον Γιώργο Φλωρίδη.

 

Ίδια πρόσωπα και τότε με τώρα, ξεχνούν ή κάνουν πως δεν θυμούνται.

 

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε τι θα έκανε ο Σωκράτης μπροστά στα Τέμπη, μπροστά στο Μάτι, μπροστά στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, μπροστά στα μνημόνια. 

Θα έφερνε τον κόσμο τούμπα.

 

Δεν έζησε για να συνεχίσει να αγωνίζεται. 

Όμως ένα είναι σίγουρο. 

Τώρα, περισσότερο από ποτέ η Ελλάδα χρειάζεται έναν Σωκράτη...


 πηγή


   |οι αναρτήσεις των προηγουμένων χρόνων για τον Σωκράτη μας εδώ...



♡ Πεθαίνω για σένα (κι ας είμαι απάτη...)

 

|εμείς από τον εκ των "συν αυτώ", π.Σπυρίδωνα Σκουτή

[δες παρεμπιπτόντως τι υπέροχες αναρτήσεις 
μάς έχει χαρίσει ο πατέρας Σπυρίδων...]