✨ Τα δάκρυα που κύλησαν στο πρόσωπο του "εγκεφαλικά νεκρού" π.Πέτρου! Που ανένηψε και έζησε 8 (!!!) χρόνια ακόμα μετά τον "θάνατό του"...

                     |Ζωντανή Μαρτυρία...|

Άνοιξη 2010… 

Ένας αδελφός της Μονής -ο μακαριστός πια π. Πέτρος- 

είχε υποστεί κατά τη διάρκεια της νύχτας βαρύ εγκεφαλικό, 

ώστε το πρωί τον βρήκαμε ‘χαμογελαστό’ 

σε κατάσταση κομματώδη. 

Διακομίστηκε σε μεγάλο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, 

όπου διασωληνώθηκε.

 Ύστερα από ενάμισυ μήνα στην εντατική του εν λόγω Νοσοκομείου, 

χωρίς καμμία αλλαγή στην κατάστασή του, 

η διεύθυνση έλαβε και επέβαλε την αυθαίρετη απόφασή της 

για άμεση αποσύνδεση του π. Πέτρου, 

τον οποίο θεωρούσε "εγκεφαλικά νεκρό" ήδη προ πολλού, 

«για να μη δεσμεύεται από… νεκρό, 

μια πολύτιμη κλίνη της Εντατικής» 

όπως μας έλεγαν. 

Έτσι, η αποσύνδεση του π. Πέτρου 

είχε αποφασιστεί για το μοιραίο εκείνο πρωί…

 Ειδοποιημένος από τον Ηγούμενο της Μονής μας, 

έφτασα στο Νοσοκομείο κατά τις 8:00΄, 

με την εντολή να προλάβω να κάνω την κουρά του π.Πέτρου 

σε Μεγαλόσχημο μοναχό, 

πριν τον αποσυνδέσουν. 

Συνάντησα τον Καθηγητή Εντατικολόγο, 

κι αφού του μετέφερα την επιθυμία του Ηγουμένου μας 

και του εξήγησα την σημασία της πράξης αυτής 

(ακολουθίας του Μεγάλου Σχήματος) 

για έναν μοναχό που φεύγει 

(αν και ο Καθηγητής ισχυριζόταν 

ότι ο π.Πέτρος είχε φύγει προ πολλού…), 

μας δόθηκε η άδεια, σε μένα και τους δύο συνοδούς μου, 

να εισέλθουμε στην Εντατική με κάποιες προϋποθέσεις.

  Άρχισα την ακολουθία του Μεγάλου Σχήματος, 

με την συμμετοχή δύο αδελφών. 

Σε όλη τη διάρκεια της ακολουθίας, 

όπως επί ενάμισυ μήνα πριν… 

ο π. Πέτρος ήταν "εγκεφαλικά νεκρός" 

και, άρα, ασάλευτος εντελώς. 

Καμιά ώρα μετά, 

τελειώνοντας την ιερή ακολουθία έσκυψα, 

όπως συνηθίζεται μετά την Μοναχική κουρά, 

να ασπαστώ τον ‘νεόκουρο’ Μεγαλόσχημο Μοναχό. 

Και τότε οι ψυχές μας (των συμμετεχόντων) συγκλονίστηκαν…

 Στις παρειές του "εγκεφαλικά νεκρού" π. Πέτρου, 

κυλούσαν δάκρυα…! 

Τα μάτια του, βέβαια, παρέμεναν κλειστά… 

αλλ’ εξέβλυζαν δάκρυα… 

χωρίς άλλη ένδειξη ζωής! 

Θορυβήθηκε έντονα όλη η πτέρυγα, 

γιατροί και νοσοκόμες που ήταν παρόντες στον θάλαμο, 

αδυνατώντας να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν!

Επικοινωνήσαμε αμέσως με τον Ηγούμενό μας, 

για να τον ενημερώσουμε. 

-«Και τώρα… Γέροντα;» ρώτησα. 

– «Τώρα… ή θα τον πάρει η Παναγία, για να ξεκουραστεί… 

ή θ’ ανοίξει τα μάτια του και θα επιστρέψει στη ζωή…!».

  Το μεσημέρι, ο "εγκεφαλικά νεκρός" άνοιξε τα μάτια του, 

διαψεύδοντας κάθε ‘βεβαιότητα’ των ιατρών 

και του Εντατικολόγου Καθηγητή, 

ότι «είχε φύγει προ πολλού…» 

και αποστομώνοντας κάθε αρνητή της Ανάστασης του Χριστού, 

της Πνευματικής ζωής… και της Ευαγγελικής Αλήθειας: 

«Το πνεύμα εστί το ζωοποιούν…» (Ιωάν. 6, 63) 

[ Αυτό που ζωοποιεί τη νεκρή σάρκα, είναι το πνεύμα…]! 

Έκτοτε, ο π. Πέτρος έζησε άλλα 8 χρόνια (!!!), 

πλήρως αυτάρκης, 

αυτοδύναμος και αυτοκίνητος…

Ιερά Μονή Καρακάλλου. 

Ο Γέροντας π. Φιλόθεος, 

υποτακτικός του Αγίου Μεγάλου Γέροντος Εφραίμ Αμερικής!

(η φωτο από εδώ...)

Ένας Αθωνίτης ΚΑΚΟγηρος... 

από το Άγιο Βουνό των ΚΑΛΟγήρων.-

  |από π.Δημήτρης Γεωργαντώνης

  (σε μας το έστειλε "ένα παιδί"...)

✔ Ταυτίζεται ο σωματικός θάνατος με τον «εγκεφαλικό θάνατο»; Όχι! Ο ευρισκόμενος στην κατάσταση του λεγόμενου «εγκεφαλικού θανάτου» είναι βαριά πάσχων ασθενής και όχι νεκρός... |Μεταμοσχεύσεις - Εγκεφαλικός Θάνατος - Δωρεά Οργάνων

    

Ο «εγκεφαλικά νεκρός» ασθενής μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση κώματος και άπνοιας, όμως τα περισσότερα όργανά του λειτουργούν με την κατάλληλη ιατρική υποστήριξη· έτσι, όταν του αφαιρούν τα όργανα, είναι ακόμα ζεστός, η καρδιά του ακόμα λειτουργεί και το αίμα του κυκλοφορεί! (Dr. Alan Shewmon, διεθνούς φήμης Καθηγητής Παιδ. Νευρολογίας στο UCLA (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες).

 

Θα σου πουν ότι τα όργανα τα παίρνουν όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός. 

Αυτό δεν είναι αλήθεια.

 

Υπάρχουν καταγραμμένες αρκετές περιπτώσεις «εγκεφαλικά νεκρών» που επανήλθαν από αυτή την κατάσταση.

|"αμΦ." σημείωση:

Αυτό δεν παρακαλούμε, άλλωστε, εδώ και 2 σχεδόν χρόνια για τον Γεράσιμο;

 Θυμήσου...

Γι΄αυτό και η εκστρατεία μας εδώ και χρόνια 

στο να γίνουμε όλοι 

δωρητές μυελού των οστών!

☆ Δώσε!

Αίμα, αιμοπετάλια, μυελό των οστών, νεφρό, μάτι, λίγο από τον χρόνο σου...

Ό,τι μπορείς δώσε...

(Οι πιθανότητες, παρεμπιπτόντως, να βρεθείς συμβατός με οποιονδήποτε στον κόσμο και να τον σώσεις, δίνοντάς του ουσιαστικά λίγο από εσένα και τον χρόνο σου, είναι οι ίδιες με το να κερδίσεις τον πρώτο αριθμό του πρωτοχρονιάτικου λαχείου... Και μακάρι να συμβεί!)

Το νου σου όμως.

Ό,τι δώσεις εν ζωή...

Γιατί, αν ο Θεός παραχωρήσει και βρεθούμε (μη γένοιτο!) "κλινικά ή εγκεφαλικά νεκροί", δεν θα δώσουμε σε κανένα γιατρό ή νοσοκόμο ή όποιον παρατρεχάμενο να μας πετσοκόψει ζωντανούς, επειδή λειτουργεί "μόνο (!) η καρδιά"...

Αυτό γίνεται μόνο αν έχεις (εν ζωή εννοείται) δηλώσει πως αρνείσαι να θεωρείσαι δότης οργάνων μετά θάνατον...

(δες τη δήλωση αν θες προς το τέλος της ανάρτησής μας...)

συνέχισε τώρα...|

 

Τα ζωτικά όργανα των «δωρητών» παίρνονται ενώ αυτοί είναι ακόμα ΖΩΝΤΑΝΟΙ, με αποτέλεσμα να γίνεται βίαιη διακοπή της ζωής τους κατά τη διαδικασία της λήψης των οργάνων τους.

 

Πολλοί και κορυφαίοι επιστήμονες στην Ελλάδα (Κ. Καρακατσάνης 2001, Ε. Παναγόπουλος 1998, Μ. Βρεττός 1999, Ι. Κουντουράς 1999, Κ. Χριστοδουλίδης 1995, Ν. Μπαλαμούτσος 1999, Ν. Κωνσταντινίδης 1999, Μ. Γκιάλα 1999, A. Αβραμίδης 1995, Π. Κούγιας 1999, Α. Γουλιανός 1999, κ.α.) και στο εξωτερικό (R.D. Truog 1992, D.A. Shewmon 1997, R.M. Taylor 1997, κ.α.), εκφράζουν σοβαρές επιστημονικές ενστάσεις και δεν διστάζουν να προτείνουν ακόμη και την πλήρη εγκατάλειψη της έννοιας του «Εγκεφαλικού Θανάτου».

 

Ο Καθηγητής Παιδ. Αναισθησιολογίας στο κορυφαίο Πανεπιστήμιο των Η.Π.Α., Harvard, και Διευθυντής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο Πανεπιστημιακό, Παιδιατρικό Νοσοκομείο Βοστώνης Dr. Robert D. Truog δηλώνει:

 

«O Εγκεφαλικός Θάνατος παραμένει ασυνάρτητος στη θεωρία και συγκεχυμένος στην πράξη. 

Επιπλέον, ο μόνος σκοπός που εξυπηρετεί αυτή την έννοια (του εγκεφαλικού θανάτου), είναι η διευκόλυνση εξεύρεσης οργάνων προς μεταμόσχευση.

 

Γι’ αυτό, άλλωστε, και «εφευρέθηκε» μόλις το 1968 η έννοια του «εγκεφαλικού θανάτου» από κάποιους επιστήμονες του Harvard.»

 

Το γεγονός του θανάτου είναι μεγάλο μυστήριο, θα μας πουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, και κανείς δεν γνωρίζει ούτε πρόκειται ποτέ να γνωρίσει, πότε (ποια ακριβώς χρονική στιγμή) η ψυχή αποχωρίζεται από το σώμα...

 

Όσο η καρδιά λειτουργεί, 

η ψυχή είναι ενωμένη με το σώμα.

 

Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, 

όταν ρωτήθηκε περί μεταμοσχεύσεων, αντιτάχθηκε κατηγορηματικά στη μεταμόσχευση ζωτικών οργάνων (όργανα χωρίς τα οποία ο δότης δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει), για δύο λόγους:

 

Πρώτον: «αποτελεί ανεπίτρεπτη παρέμβαση, αντιστρατευόμενη στο δημιουργικό έργο του Θεού, από την μια, θανατώνοντας τον δότη, και από την άλλη δημιουργώντας μας την έπαρση για την ζωοποίηση του λήπτη».

 

Και δεύτερον: «Θα γίνει αιτία εφευρέσεως τρόπων να σκοτώνουν τους ασθενείς, για να πάρουν τα όργανά τους».

 

Ο Άγιος Πορφύριος 

ήταν αντίθετος με την μεταμόσχευση συμπαγών οργάνων από «εγκεφαλικώς νεκρούς». 

Έκανε την εξής σύσταση σε ζεύγος που ήθελε να δωρίσει τα όργανα του παιδιού τους μετά από σοβαρό ατύχημα:

 

«Ένας θάνατος υπάρχει. 

Να δώσετε μόνον τους κερατοειδείς χιτώνες των οφθαλμών...»

 

Ο ευρισκόμενος στην κατάσταση του λεγόμενου «εγκεφαλικού θανάτου» είναι βαριά πάσχων ασθενής και όχι νεκρός...

 

 

 

 

Με τη λήψη των ζωτικών οργάνων από «εγκεφαλικώς νεκρό» ασθενή, αυτός οδηγείται δια της βίας στον οριστικό κλινικό θάνατο...

 

αυτή η ενέργεια, με τα κριτήρια της Ορθόδοξης Θεολογίας, ισοδυναμεί με Φόνο.

 

Θα πουν ότι η δωρεά οργάνων είναι αυτοθυσία και πράξη ευγενική, πράξη ανθρωπιάς και αλτρουϊσμού. 

Αυτό δεν είναι αλήθεια...

 

Αυτός που ορίζει πότε θα πεθάνουμε είναι ο Δημιουργός μας και όχι εμείς.

 

Στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, αλλά και στην Υμνογραφία της Εκκλησίας μας, με έμφαση τονίζεται οτι κύριος της ζωής και του θανάτου είναι μόνον ο Δημιουργός.

 

Ακόμη και όταν υπάρχει συναίνεση, η «ΔΩΡΕΑ» ΖΩΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ, διότι αφαιρεί από τον δότη την δυνατότητα της μετάνοιας να πει δηλαδή, έστω και τελευταία στιγμή, «Συγχώρα με, Θεέ μου» και να σώσει ο Θεός ενδεχομένως την ψυχή του.

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ - ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ - ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ

Δημοσίευμα Εφημερίδας: «ΑΓΩΝΑΣ» (Α.Φ. 193)

Πηγή: Πνεύματος Κοινωνία

Αντιγραφή: Αναβάσεις

Δείτε επίσης: Δεκαεννιάχρονη σέ κῶμα γλυτώνει ἀπό πρόωρη διάθεση

 τῶν ὀργάνων της καί ξυπνᾶ!...

"Τίποτε δεν είναι οριστικά χαμένο, αρκεί να επιτρέψουμε στο φτερό του αγγέλου να κάνει την δουλειά του... " |γράφει η "συν αυτώ", Ελισάβετ Πλαμάδα

 Εγκεφαλικά νεκροί υπάρχουν πολλοί.

Κυκλοφορούν ανάμεσά μας, κάποιοι προσπαθούν να μας διοικήσουν κιόλας...

Όσο συνεχίζουμε να προσβάλλουμε τον Θεό με την στάση και την ζωή μας, όσο απομακρυνόμαστε από τις οδηγίες Του και το θέλημά Του, τόσο ο νους και η ψυχής μας θα δυσφορούν και θα νεκρώνονται...

Δεν έχετε αναρωτηθεί γιατί υπάρχει τόσο έντονη σύγχυση και διχόνοια στην κοινωνία μας;

Δεν θα έπρεπε μετά από τόσα χρόνια φιλοσοφίας, επιστήμης και πολιτισμού να έχουμε αλλάξει και να λειτουργούμε διαφορετικά;

Να έχουμε φύγει από το "εγώ" και να θεωρούμε εξίσου σημαντικό το "εμείς" που συμπεριλαμβάνει το "εγώ" και όλες τις άμεσες σχέσεις του;

Πώς μπορείς να είσαι καλά αν κοιτάς μόνο τον εαυτό σου;

Πώς μπορείς να είσαι καλά αν δεν υπολογίζεις τίποτα,αν δεν έχεις αξίες, αν δεν σέβεσαι κανέναν;

Ασχολούμαστε με το αν έχει δικαίωμα ένα drug queen να κάνει μάθημα σε μικρά παιδιά πουλώντας το αφήγημα του.

Κάποιοι γονείς θεωρούν εκ μέρους τους πολύ μεγάλη πρόοδο να πάνε τα παιδιά τους σε αυτές τις εκδηλώσεις.

Ήθελα να ήξερα, θα τα πάνε και σε ένα στριπτιτζάδικο;

Κι αν όχι, γιατί όχι;

Κι αυτό μια μορφή τέχνης δεν είναι;

Ήθελα να ήξερα, θα τα πάνε και στο κατηχητικό;

Κι αν όχι, γιατί όχι;

Κι αυτό μια μορφή ενημέρωσης δεν είναι;

Έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια.

Τα ταλαντούχα αυτά στην μεταμφίεση και την υποκριτική άτομα, επέλεξαν να κάνουν συγκεκριμένου τύπου σόου για να ζήσουν και για να ικανοποιήσουν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες.

Είναι λάθος να ταυτίζεται αυτού του τύπου η παράσταση με τον σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό, γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και όσο κι αν αποδοκιμάζουμε κάτι, δεν είμαστε ούτε καρδιογνώστες, ούτε αρμόδιοι να τους κρίνουμε.

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να εμποδίσει αυτά τα άτομα να εργαστούν,να εκφραστούν, να υπάρχουν.

Μέχρι εκεί όμως.

Τα φρένα (το μυαλό) ονομάζονται φρένα, γιατί όταν λειτουργούν σωστά, μας φρενάρουν.

Μας ειδοποιούν πού είναι τα όρια και πού χάνεται η μπάλα.

Όταν τα φρένα παραφρονήσουν,

λειτουργούμε σπασμωδικά,

άκριτα,

καταστροφικά,

επικίνδυνα.

Κάποιοι θεωρούν τον άνθρωπο νεκρό, όταν τα μηχανήματα δείχνουν έλλειψη λειτουργίας στον εγκέφαλό του.

"Εγκεφαλικά νεκρός" λένε...

Λοιπόν...

Με όσα συμβαίνουν γύρω μας, 

ίσως ζούμε στην εποχή των ζόμπι, δεν ξέρω, 

αλλά περιστατικά σαν του 17χρονου Ταξιάρχη,

 φανερώνουν ότι υπάρχει ελπίδα να αλλάξει αυτό.

Ότι τίποτε δεν είναι οριστικά χαμένο, 

αρκεί να επιτρέψουμε στο φτερό του αγγέλου να κάνει την δουλειά του 

και να σταματήσουμε να το διώχνουμε μακριά...

~ έγραψε η "συν αυτώ", Ελισάβετ Πλαμάδα

|Δες σχετικά κι αυτό που ένα από τα παλικάρια μας,

ένας άλλος Άγγελος,

- ως νυν φοιτητής και ως μελλοντικός πατέρας -

είχε τα κότσια κόντρα στο ρεύμα,

- με τα δικά του τα φτερά -

να γράψει...

* Ο 17χρονος Ταξιάρχης Καϊταζής επέστρεψε στη ζωή...

«Κινείται με πατερίτσες, αλλά και αυτό θα ξεπεραστεί» λέει η μητέρα του Αφροδίτη Γκάγκα.

«Πρώτον και πάνω απ’ όλους θέλω να ευχαριστήσω τον Ταξιάρχη, του οποίου το όνομα έδωσα στο παιδί μου.

Στάθηκε πάνω του και τον προστάτεψε.

Ένιωθα τη χάρη του ακόμα και όταν όλα νόμισα πως είχαν τελειώσει.

Ο ίδιος ο μικρός ένιωθε λέει τις φτερούγες το Αρχαγγέλου».

Σε λίγο καιρό ο Ταξιάρχης Καϊταζής, 18 χρονών πια θα επιστρέψει όρθιος και γερός στη Μυτιλήνη.

Για να συνεχίζει τη ζωή του...

~ κοινοποίησε η Despina Giannakovitou προς την fb ομάδα μας

   ο "αμφοτεροδέξιος" & οι συν αυτώ....

«Όταν άνοιξα τα μάτια μου από το κώμα είδα τη μητέρα μου... προσπάθησα να ανοίξω το στόμα μου και να της μιλήσω αλλά δεν έβγαινε η φωνή μου. Δεν το πίστευε η μαμά μου. Ήταν και οι γιατροί δίπλα μου και τους έλεγε η μαμά μου: ''Μου μιλάει το παιδί μου''. Είχαν σοκαριστεί όλοι. Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει. Πίστευαν ότι μπορεί να μείνω φυτό ή και να πεθάνω. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι είμαι χειρουργημένος κι ότι έχω τραχειοστομία. Όταν πάτησα το κουμπί για να μιλήσω θυμάμαι ότι έκλαιγα. Δεν θα ξεχάσω τους νοσηλευτές που έμπαιναν στο θάλαμο, με έβλεπαν κι έκαναν το Σταυρό τους» λέει στο protothema.gr ο Ταξιάρχης και συνεχίζει:

«Την ημέρα που έγινε το τροχαίο, θυμάμαι ότι είχα σχολάσει από τη δουλειά και με κάλεσαν οι φίλοι μου να πιούμε ούζα σε ένα πανηγύρι. Μετά θυμάμαι ότι πήρα τη μηχανή, πάτησα τέρμα το γκάζι και τράκαρα πάνω σε ένα τοιχίο. Μετά έπεσα σε κώμα... Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο.
Τώρα μιλάω κανονικά, είμαι στο κέντρο αποκατάστασης και περπατάω με πατερίτσες αλλά είναι θέμα ημερών να τις πετάξω κι αυτές. Πραγματικά είναι ένα μεγάλο θαύμα αυτό που ζω και είμαι χαρούμενος που έδωσα απέραντη χαρά στη μητέρα μου που είναι συνέχεια δίπλα μου χωρίς να χάνει την πίστη της και την ελπίδα της. Θέλω να δώσω ένα μεγάλο μήνυμα σε όλους τους νέους εκεί έξω να μην οδηγούν μετά από αλκοόλ και να φορούν πάντα κράνος. Ελπίζω η δική μου περιπέτεια να περάσει σημαντικά μηνύματα».

Εμφανώς συγκινημένη μίλησε  και η μητέρα του Ταξιάρχη, Αφροδίτη Γκάγκα.

«Πραγματικά ζω ένα μεγάλο θαύμα κι ευχαριστώ την Παναγία και τους γιατρούς που από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα σε εμένα και στο παιδί μου. Τους έχω αγαπήσει πραγματικά κι έχουμε γίνει οικογένεια. Ποτέ κανένας γιατρός δεν με παρότρυνε να δωρίσω τα όργανα του παιδιού μου και ποτέ δεν μου είπαν ότι πρέπει να σταματήσουμε τη μηχανική υποστήριξη. Εγώ κάποια στιγμή , μέσα στην απόγνωσή μου, βλέποντας ότι δεν υπάρχει σωτηρία ,σκέφτηκα το ενδεχόμενο να κάνω μια τέτοια πράξη για να βοηθήσω κόσμο. Σκέφτηκα ότι έτσι θα μπορώ να βλέπω το παιδί μου να ζει μέσα από άλλους ανθρώπους αλλά ο Θεός είδε το μεγαλείο της ψυχής μου κι ο γιος έγινε καλά» λέει η μητέρα του 18χρονου .
πηγή

* Σημειωτέον!!!

Από την 1η Ιουνίου 2013:
«…H αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, “θανόν” πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του σύμφωνα με την παρ. 3…».

Δηλαδή, αν δεν έχεις δηλώσει αρνητικά, σε θεωρούν «δωρητή»!

Ας δηλώσουμε στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων την άρνησή μας,

(Τμήμα Προώθησης Δωρεάς Ιστών & Οργάνων, Αν. Τσόχα 5, 115 21 Αθήνα)

κάνοντας μια υπεύθυνη δήλωση, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής μας ότι:

«Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να ληφθούν τα όργανά μου προς μεταμόσχευση κατόπιν διαπιστώσεως του θανάτου μου είτε με κριτήριο τη θεωρούμενη “νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους” είτε με οποιοδήποτε άλλο κριτήριο. Επίσης δεν επιθυμώ να λάβω όργανα προς μεταμόσχευση από “εγκεφαλικώς νεκρό” ασθενή».

~ Σχόλιο "αμφοτεροδέξιου":

Ας κάνουμε μια αρχή.
Η υπεύθυνη δήλωση γίνεται εύκολα. 

Μόνο να διαθέσει κάνεις λίγο χρόνο. 

Πήγαμε στην Τσόχα (δίπλα στο "Έλενα") 

και την κάναμε. 

Λίγους μήνες αφού είχε ψηφιστεί...

Την ίδια μέρα, που δηλώσαμε και διαθέσιμοι δότες μυελού των οστών. 

Και ευχόμαστε από καρδιάς να βρεθούμε συμβατοί με κάποιον ασθενή 

από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου...

Εν ζωή όμως...

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

~ "αμφ." ΥΓ:

Οφείλουμε να επισημάνουμε μετά από 2 μνμ που λάβαμε πως υπήρξε ανακοίνωση από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων για την περίπτωση του 17χρονου από τη Μυτιλήνη.

Το γεγονός αυτό με τη νέα εξέλιξη μας χαροποιεί ακόμη περισσότερο!

Δεν έχουμε κανένα λόγο να μη δεχτούμε με ιδιαίτερη μάλιστα χαρά μετά τη αποσαφήνιση της Διοίκησης του Νοσοκομείου πως: 

"Ουδέποτε τέθηκε προς την οικογένειά του 17χρονου το ενδεχόμενο της δωρεάς των οργάνων του από τους θεράποντες ιατρούς.

Ο ασθενής, παρά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που υπέστη, ουδέποτε παρουσίασε σημεία εγκεφαλικού θανάτου και ως εκ τούτου ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν οι σχετικές εξετάσεις προς επιβεβαίωση ή αποκλεισμό αυτού..."

|ολόκληρη η ανακοίνωση από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων εδώ...|

Παραμένει παρ΄όλα αυτά η ιδιαίτερη ικανοποίηση και ευγνωμοσύνη μας προς τον άγιο Θεό για τη θαυμαστή επαναφορά του Ταξιάρχη στη ζωή από το κώμα που έπεσε μετά το ατύχημά του τον περασμένο Αύγουστο.

Και μας επιτρέπεται εντούτοις, να κρατήσουμε τη θέση μας για τον "εγκεφαλικό θάνατο" και τη σύνδεση αυτού με τη δωρεά οργάνων...

Θερμές ευχαριστίες σε όλους!

Υπάρχει Ψυχή; Τι απαντά ένας Ιατροδικαστής... (Ένα απίστευτο ιατρικό συμβάν!)

* Μας έστειλε η "συν αυτώ" χειρουργός οδοντίατρος, Gogo Spathaki.

Τι λένε κορυφαίοι γιατροί, αλλά και οι Άγιοι Παϊσιος, Πορφύριος και Σοφρώνιος για τις μεταμοσχεύσεις και τους "εγκεφαλικά νεκρούς";;;

- Μεταμοσχεύσεις...
- Εγκεφαλικός Θάνατος... 
- Δωρεά Οργάνων...

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ - ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ - ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ

Ταυτίζεται ο σωματικός θάνατος με τον «εγκεφαλικό θάνατο»; Οχι!

Ο «εγκεφαλικά νεκρός» ασθενής μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση κώματος και άπνοιας, όμως τα περισσότερα όργανά του λειτουργούν με την κατάλληλη ιατρική υποστήριξη· έτσι, όταν του αφαιρούν τα όργανα, είναι ακόμα ζεστός, η καρδιά του ακόμα λειτουργεί και το αίμα του κυκλοφορεί! (Dr. Alan Shewmon, διεθνούς φήμης Καθηγητής Παιδ. Νευρολογίας στο UCLA (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες).

Θα σου πουν ότι τα όργανα τα παίρνουν όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός. Αυτό δεν είναι αλήθεια.

Υπάρχουν καταγραμμένες αρκετές περιπτώσεις «εγκεφαλικά νεκρών» που επανήλθαν από αυτή την κατάσταση.

Τα ζωτικά όργανα των «δωρητών» παίρνονται ενώ αυτοί είναι ακόμα ΖΩΝΤΑΝΟΙ, με αποτέλεσμα να γίνεται βίαιη διακοπή της ζωής τους κατά τη διαδικασία της λήψης των οργάνων τους.

Πολλοί και κορυφαίοι επιστήμονες στην Ελλάδα (Κ. Καρακατσάνης 2001, Ε. Παναγόπουλος 1998, Μ. Βρεττός 1999, Ι. Κουντουράς 1999, Κ. Χριστοδουλίδης 1995, Ν. Μπαλαμούτσος 1999, Ν. Κωνσταντινίδης 1999, Μ. Γκιάλα 1999, A. Αβραμίδης 1995, Π. Κούγιας 1999, Α. Γουλιανός 1999, κ.α.) και στο εξωτερικό (R.D. Truog 1992, D.A. Shewmon 1997, R.M. Taylor 1997, κ.α.), εκφράζουν σοβαρές επιστημονικές ενστάσεις και δεν διστάζουν να προτείνουν ακόμη και την πλήρη εγκατάλειψη της έννοιας του «Εγκεφαλικού Θανάτου».

Ο Καθηγητής Παιδ. Αναισθησιολογίας στο κορυφαίο Πανεπιστήμιο των Η.Π.Α., Harvard, και Διευθυντής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο Πανεπιστημιακό, Παιδιατρικό Νοσοκομείο Βοστώνης Dr. Robert D. Truog δηλώνει:

«O Εγκεφαλικός Θάνατος παραμένει ασυνάρτητος στη θεωρία και συγκεχυμένος στην πράξη. Επιπλέον, ο μόνος σκοπός που εξυπηρετεί αυτή την έννοια (του εγκεφαλικού θανάτου), είναι η διευκόλυνση εξεύρεσης οργάνων προς μεταμόσχευση. 

Γι’ αυτό, άλλωστε, και «εφευρέθηκε» μόλις το 1968 η έννοια του «εγκεφαλικού θανάτου» από κάποιους επιστήμονες του Harvard.»

Το γεγονός του θανάτου είναι μεγάλο μυστήριο, θα μας πουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, και κανείς δεν γνωρίζει ούτε πρόκειται ποτέ να γνωρίσει, πότε (ποια ακριβώς χρονική στιγμή) η ψυχή αποχωρίζεται από το σώμα...

Όσο η καρδιά λειτουργεί, η ψυχή είναι ενωμένη με το σώμα.

Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, όταν ρωτήθηκε περί μεταμοσχεύσεων, αντιτάχθηκε κατηγορηματικάστη μεταμόσχευση ζωτικών οργάνων (όργανα χωρίς τα οποία ο δότης δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει), για δύο λόγους:

Πρώτον: «αποτελεί ανεπίτρεπτη παρέμβαση, αντιστρατευόμενη στο δημιουργικό έργο του Θεού, από την μια, θανατώνοντας τον δότη, και από την άλλη δημιουργώντας μας την έπαρση για την ζωοποίηση του λήπτη».

Και δεύτερον: «Θα γίνει αιτία εφευρέσεως τρόπων να σκοτώνουν τους ασθενείς, για να πάρουν τα όργανά τους».

Ο Άγιος Πορφύριος ήταν αντίθετος με την μεταμόσχευση συμπαγών οργάνων από «εγκεφαλικώς νεκρούς». Έκανε την εξής σύσταση σε ζεύγος που ήθελε να δωρίσει τα όργανα του παιδιού τους μετά από σοβαρό ατύχημα: 

«Ένας θάνατος υπάρχει. Να δώσετε μόνον τους κερατοειδείς χιτώνες των οφθαλμών...»

Ο ευρισκόμενος στην κατάσταση του λεγόμενου «εγκεφαλικού θανάτου» είναι βαριά πάσχων ασθενής και όχι νεκρός...

Με τη λήψη των ζωτικών οργάνων από «εγκεφαλικώς νεκρό» ασθενή, αυτός οδηγείται δια της βίας στον οριστικό κλινικό θάνατο...

αυτή η ενέργεια, με τα κριτήρια της Ορθόδοξης Θεολογίας, ισοδυναμεί με Φόνο. 

Θα πουν ότι η δωρεά οργάνων είναι αυτοθυσία και πράξη ευγενική, πράξη ανθρωπιάς και αλτρουϊσμού. Αυτό δεν είναι αλήθεια...

Αυτός που ορίζει πότε θα πεθάνουμε είναι ο Δημιουργός μας και όχι εμείς.

Στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, αλλά και στην Υμνογραφία της Εκκλησίας μας, με έμφαση τονίζεται οτι κύριος της ζωής και του θανάτου είναι μόνον ο Δημιουργός.

Ακόμη και όταν υπάρχει συναίνεση, η «ΔΩΡΕΑ» ΖΩΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ,διότι αφαιρεί από τον δότη την δυνατότητα της μετάνοιας να πει δηλαδή, έστω και τελευταία στιγμή, «Συγχώρα με, Θεέ μου» και να σώσει ο Θεός ενδεχομένως την ψυχή του.

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ - ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ - ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ

Δημοσίευμα Εφημερίδας: «ΑΓΩΝΑΣ» (Α.Φ. 193)

Πηγή: Πνεύματος Κοινωνία

Αντιγραφή: Αναβάσεις

Δείτε επίσης: Δεκαεννιάχρονη σέ κῶμα γλυτώνει ἀπό πρόωρη διάθεση

 τῶν ὀργάνων της καί ξυπνᾶ!...

http://logosfotos.blogspot.com/2017/08/blog-post_35.html

~ Συμπληρωματικά από τον φίλο Στράτος Ήγγικεν:

Αντίθετος ήταν καί ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ: 
"Με την ευκαιρία αυτή θα σου πω ότι με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο είμαι εναντίον της μεταμοσχεύσεως της καρδιάς. Εκτός των άλλων, η πράξη αυτή βρίσκεται σχεδόν πάντοτε στα όρια του φόνου του δότη..."

Από την 1η Ιουνίου 2013:
«…H αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, “θανόν” πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του σύμφωνα με την παρ. 3…».

Δηλαδή, αν δεν έχεις δηλώσει αρνητικά, σε θεωρούν «δωρητή»!

Ας δηλώσουμε στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων την άρνησή μας,

(Τμήμα Προώθησης Δωρεάς Ιστών & Οργάνων, Αν. Τσόχα 5, 115 21 Αθήνα)

κάνοντας μια υπεύθυνη δήλωση, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής μας ότι:

«Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να ληφθούν τα όργανά μου προς μεταμόσχευση κατόπιν διαπιστώσεως του θανάτου μου είτε με κριτήριο τη θεωρούμενη “νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους” είτε με οποιοδήποτε άλλο κριτήριο. Επίσης δεν επιθυμώ να λάβω όργανα προς μεταμόσχευση από “εγκεφαλικώς νεκρό” ασθενή».

(Σχόλιο "αμφοτεροδέξιου":
Η υπεύθυνη δήλωση γίνεται εύκολα. Μόνο να διαθέσει κάνεις λίγο χρόνο. Πήγαμε στην Τσόχα (δίπλα στο "Έλενα") και την κάναμε. Λίγους μήνες αφού είχε ψηφιστεί...Την ίδια μέρα, που δηλώσαμε και διαθέσιμοι δότες μυελού των οστών. Και ευχόμαστε από καρδιάς να βρεθούμε συμβατοί με κάποιον ασθενή από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου...Εν ζωή όμως...  )